🔴چرا زندگى انبيا ساده بود⁉️ ┄═❄️๑🍃๑🌺๑🍃❄️❁═┄ #نهج‌_البلاغه وَ لَوْکَانَتِ الاَْنْبِيَاءُ أَهْلَ قُوَّة لاَ تُرَامُ وَ عِزَّة لاَ تُضَامُ وَ مُلْک تُمَدُّ نَحْوَهُ أَعْنَاقُ الرِّجَالِ، وَ تُشَدُّ إِلَيْهِ عُقَدُ الرِّحَالِ، لَکَانَ ذلِکَ أَهْوَنَ عَلَى الْخَلْقِ فِي الإِعْتِبَارِ، وَ أَبْعَدَ لَهُمْ فِي الإِسْتِکْبَارِ، وَ لاَمَنُوا عَنْ رَهْبَة قَاهِرَة لَهُمْ، أَوْ رَغْبَة مَائِلَة بِهِمْ، فَکَانَتِ النِّيَّاتُ مُشْتَرَکَةً، وَالْحَسَنَاتُ مُقْتَسَمَةً 🌐 «اگر پيامبران داراى قدرتى بودند که کسى را ياراى مخالفت با آنان نبود، و توانايى و عزتى داشتند که هيچ گاه مغلوب نمى شدند، و سلطنت و شوکتى که گردنها به سوى آن کشيده مى شد و از راههاى دور، بار سفر به سوى آنان مى بستند ـ اگر چنين بودند ـ پذيرش دعوت آنان براى مردم آسان تر و سرکشى در برابر آنان مشکل تر بود. و مردم به جهت ترسى که بر آنها مستولى مى شد، يا علاقه و انتظارى که آنان را متمايل به پيامبران مى ساخت به آنها ايمان مى آوردند. در اين حال نيّات و انگيزه ها خالص نبودبه همين دليل حسنات و پاداش آنان تقسيم مى شد ✍آرى آنچه در برنامه هاى دينى اهميّت فوق العاده دارد اخلاص و خلوص نيت است و به يقين اگر پيشوايان دين جلال و شکوه سلاطين را داشته باشند نيّتها غالباً آلوده مى گردد، گروه کثيرى از مردم براى تأمين دنيا و برخوردارى از امکانات آن پيشوايان به سراغ آنها مى روند که: «النّاسُ عَبيدُ الدّنيا» و گروه ديگرى با انگيزه هاى دوگانه; انگيزه هاى مادى و معنوى به سراغ آنها مى روند که اولى به يگانگى از خدا و دومى نوعى از شرک است. 📘خطبه 192 🔶 @Nahj_Et

💢 راه اصلاح امور دنیا 💠 امام علی علیه السلام فرمودند: 🍃 منْ أَصْلَحَ سَرِيرَتَهُ، أَصْلَحَ اللَّهُ عَلَانِيَتَهُ. 🔹كسى كه درونش را اصلاح نمايد خداوند برونش را اصلاح مى‌كند. 📚 حکمت 423 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

🔉#صوت بسیار زیبا و #دلنشین 🌐 #خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

💥الامام علی علیه‌السلام: عِظَمُ الْخَالِقِ عِنْدَكَ يُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ فِي عَيْنِكَ. 🌺امام علی(عليه السلام): عظمت آفريدگار در نظر تو مخلوق را در چشمت كوچك مى كند. 📚( نهج‌البلاغه،حکمت ۱۲۹) 🔶 @Nahj_Et

🔴چرا زندگى انبيا ساده بود⁉️ #نهج‌_البلاغه وَ لَوْکَانَتِ الاَْنْبِيَاءُ أَهْلَ قُوَّة لاَ تُرَامُ وَ عِزَّة لاَ تُضَامُ وَ مُلْک تُمَدُّ نَحْوَهُ أَعْنَاقُ الرِّجَالِ، وَ تُشَدُّ إِلَيْهِ عُقَدُ الرِّحَالِ، لَکَانَ ذلِکَ أَهْوَنَ عَلَى الْخَلْقِ فِي الإِعْتِبَارِ، وَ أَبْعَدَ لَهُمْ فِي الإِسْتِکْبَارِ، وَ لاَمَنُوا عَنْ رَهْبَة قَاهِرَة لَهُمْ، أَوْ رَغْبَة مَائِلَة بِهِمْ، فَکَانَتِ النِّيَّاتُ مُشْتَرَکَةً، وَالْحَسَنَاتُ مُقْتَسَمَةً 🌐 «اگر پيامبران داراى قدرتى بودند که کسى را ياراى مخالفت با آنان نبود، و توانايى و عزتى داشتند که هيچ گاه مغلوب نمى شدند، و سلطنت و شوکتى که گردنها به سوى آن کشيده مى شد و از راههاى دور، بار سفر به سوى آنان مى بستند ـ اگر چنين بودند ـ پذيرش دعوت آنان براى مردم آسان تر و سرکشى در برابر آنان مشکل تر بود. و مردم به جهت ترسى که بر آنها مستولى مى شد، يا علاقه و انتظارى که آنان را متمايل به پيامبران مى ساخت به آنها ايمان مى آوردند. در اين حال نيّات و انگيزه ها خالص نبودبه همين دليل حسنات و پاداش آنان تقسيم مى شد ✍آرى آنچه در برنامه هاى دينى اهميّت فوق العاده دارد اخلاص و خلوص نيت است و به يقين اگر پيشوايان دين جلال و شکوه سلاطين را داشته باشند نيّتها غالباً آلوده مى گردد، گروه کثيرى از مردم براى تأمين دنيا و برخوردارى از امکانات آن پيشوايان به سراغ آنها مى روند که: «النّاسُ عَبيدُ الدّنيا» و گروه ديگرى با انگيزه هاى دوگانه; انگيزه هاى مادى و معنوى به سراغ آنها مى روند که اولى به يگانگى از خدا و دومى نوعى از شرک است. 📘خطبه 192 🔶 @Nahj_Et

شاهرگ: 💠 روزی مقدّر 🔹 امام علی علیه السلام: هرگز کسی که در پی کسب روزی است، نمی تواند سهم تو از روزی ات را بگیرد و آنچه برای تو مقدر گشته، بی کم و کاست به تو خواهد رسید. 🔆 لَنْ يَسْبِقَكَ إِلَى رِزْقِكَ طَالِبٌ، وَ لَنْ يَغْلِبَكَ عَلَيْهِ غَالِبٌ، وَ لَنْ يُبْطِئَ عَنْكَ مَا قَدْ قُدِّرَ لَكَ. نهج البلاغه/حکمت379 ✍🏼 این روایت به افراد تنگ نظری اشاره دارد که افراد جدید را در شغل و حرفه ی خودشان تحمل نکرده و آنها را باعث کاهش روزی می دانند. 🔶 @Nahj_Et

💠داستانی از نهج البلاغه👇 💠وظیفه انسان در آشوب ها پیکار دو قدرت طلب، برای ریاست دنیا بود که انسان مسلمان در این صورت تا آن جا که ضرری برای اسلام نباشد، باید مراقب باشد که از وجود او استفاده نکنند، بر همین اساس امام امیر المؤمنین (علیه السلام) می فرماید: «كُنْ فِی الْفِتْنَهِ كَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَیُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَیُحْلَبَ؛ در فتنه (و آشوب ها) مانند شتر کم سن و سال (که به آغاز سال سوم زندگی رسیده) باش، نه پشتی بده که سوار شوند، و نه پستانی (داشته باش) که بدوشند» 🖌فتنه ها و حوادث و آشوب هایی که در جهان اتفاق می افتد، گوناگون است، اختلاف گاهی بین دو گروه منحرف می باشد و گاهی بین دو گروه مشکوک، و گاهی نیز بین دو گروه که یکی حق و دیگری باطل است. از دیدگاه اسلام روشن است که باید از حق حمایت کرد و با باطل پیکار نمود، اما در فتنه ها و آشوب هایی که میان دو گروه در خط باطل و یا دو گروه مشکوک اتفاق می افتد و هیچ گونه امتیاز و ترجیحی در بین آنها نیست[1] اسلام در چنین موارد دستور توقف می دهد، البته منظور از توقف، عزلت و گوشه گیری نیست، بلکه منظور این است که یک انسان مسلمان پلی برای افراد منحرف یا مشکوک نشود نه پشتوانه آنها باشد و نه از او در جهت باطل بهره کشی کنند و از پستان او شیر بدوشند. مثلاً پیکار «مصعب بن زبیر» با «عبدالملک» پنجمین خلیفه اموی، پیکار دو قدرت طلب، برای ریاست دنیا بود که انسان مسلمان در این صورت تا آن جا که ضرری برای اسلام نباشد، باید مراقب باشد که از وجود او استفاده نکنند، بر همین اساس امام امیر المؤمنین (علیه السلام) می فرماید: «كُنْ فِی الْفِتْنَهِ كَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَیُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَیُحْلَبَ؛ در فتنه (و آشوب ها) مانند شتر کم سن و سال (که به آغاز سال سوم زندگی رسیده) باش، نه پشتی بده که سوار شوند، و نه پستانی (داشته باش) که بدوشند».[2] منظور این است که به هیچ نحو از باطل گرایان حمایت نکن، به قول شاعر: در فتنه چنان باش که بارت ننهند و زدست و زبانت استعانت نبرند زین آتش تند در حذر باش و به هوش تا مدّعیان رند، جانب نخرند [1]. در مواردی هر گاه مثلاً بین رژیم سلطان نشین عمّان با رژیم اسرائیل، جنگی واقع شود، در این گونه موارد، گرچه هر دو راه باطل را می پیمایند ولی ترجیح در نابودی اسرائیل است، بنابراین طرفداری از دشمن اسرائیل به جا است. [2]. نهج البلاغه، حکمت 1 ـ متأسفانه، بعضی ناآگاهان، و بعضی دزدان دین، گاهی برای شانه خالی کردن از مسئولیت شرکت در دفاع و جهاد مقدس، به سخن فوق تمسک می جویند. بر آگاهان پوشیده نیست، که گفتار علی (علیه السلام) به عکس پندار این افراد، درس تاکتیک و مبارزه می دهد که مراقب باشیم تا طرفداران باطل، به هیچ نحو از ما استفاده نکنند که انجام این کار خودش نوعی طرفداری حق است بنابراین در مواردی که حق روشن است، بدون تردید باید به حمایت از آن پرداخت. 🔶 @Nahj_Et

🔸از این اندوهناکم که روزگاری بیاید که سرپرستی حکومت این امت، به دست بی خردان و نابکاران افتد; بیت المال را به انحصار در آورند، آزادی بندگان خدا را سلب کنند جامعه را بنده خویش سازند، با صالحان نبرد کنند و فاسقان را هم دستان خود قرار دهند! 👤امام علی 📚نهج البلاغه، نامه ی ۶۲ و ۶۷چ 🔶 @Nahj_Et

💠🔹در بخش کلمات قصار نهج البلاغه، کلمه 400 حضرت امیر(ع) در پاسخ به پرسش از واقعیت داشتن چشم زخم فرموده اند: «الْعَیْنُ حَقٌّ، وَ الرُّقَى حَقٌّ…» یعنی چشم زخم حقیقت دارد و دعا کردن و دعا همراه داشتن برای جلوگیری از چشم زخم درست است، ایشان سپس تصریح می کنند: فال بد زدن و خرافه داشتن و ارتباط غیرمنطقی بین دو چیز ایجاد کردن، حق نیست. بنابر آنچه از مرور آموزه های دینی به دست می آید، چشم زخم واقعیتی است که شاید از حالات نفسانی انسان مثل حسادت ریشه بگیرد و می تواند آثار سوئی را بر زندگی انسان بگذارد لذا عمل به توصیه های دینی روایی برای دفع آن ضرورت دارد اما اینکه برخی برای دفع این پدیده به اعمالی همچون ، تخم مرغ شکستن، ریختن نمک و … اقدام می کنند خرافه ای است که نه تاثیری دارد و نه در هیچ منبع معتبری به آنها اشاره شده است. 🔶 @Nahj_Et

آیت الله العظمی جوادی آملی: "شما نهج‌البلاغه حضرت را كه ملاحظه مي‌كنيد؛ مي‌بينيد، وجود مبارك حضرت، اين جمله را هر شب بعد از نماز عشا كه جمعيت از مسجد كوفه مي‌خواست، خارج شود، مي‌فرمود: «تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللهُ»؛[۱] آقايان! بارهاي خود را ببنديد، فكر نكنيد كه فردا زنده‌ هستيد، فكر كنيد كه فردا روز رفتن است، طيّب و طاهر شده، بخوابيد، «تَجَهَّزُوا»؛ يعني جهاز خود را ببنديد و آماده شويد: «تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللهُ»، اين از بيانات نورانی حضرت است كه در نهج‌البلاغه آمده، حضرت هر شب بعد از نماز عشا به نمازگزارها مي‌فرمود: آقايان بارهای خود را ببنديد. سرّ آن اين است كه هر لحظه، هر شب و هر روز، شيطان وسوسه مي‌كند؛ مطالب علمی كه حضرت يكی، دو بار فرموده بود، به آن بسنده مي‌كرد؛ امّا اين يك مطلب است كه هر روز نياز به تكرار دارد." [۱]نهج البلاغه، خطبه۲۰۴ 🔶 @Nahj_Et

#نهج‌_البلاغه 💎إِنَّمَا لَکَ مِنْ دُنْيَاکَ، مَا أَصْلَحْتَ بِهِ مَثْوَاکَ 🌎تنها از دنيا آنقدر #مال تو خواهد بود که با آن سراى آخرتت را اصلاح کنى 🖊اشاره به اينکه ثروت هاى دنيا مى آيد و مى رود و گاه آلاف و الوف از انسان باقى مى ماند و به دست ديگران مى افتد که حسابش در قيامت با اوست و لذتش در دنيا براى ديگران. هيچ يک از اينها مال حقيقى انسان نيست. تنها آن مقدار که براى اصلاح سراى آخرت از پيش فرستاده است مال حقيقى اوست. نامه 31 🔶 @Nahj_Et