♨️ حدیث روز 💠 امام علی (علیه السلام): 🔹 «انَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلاَّ الْجَنَّةَ، فـَلا تَبيعوها إِلاَّ بِها» 🔸به يقين، بهاى جان هاى شما چيزى جز «بهشت» نيست، پس خود را جز به بهشت نفروشيد 📚 نهج البلاغه، #حكمت_456 🔶 @Nahj_Et

💠 شرح نهج البلاغه 🔸 #حکمت_456 🎙 استاد #محمدی_شاهرودی 🔶 @Nahj_Et

. 🔰 کاخ نشینی، پس ماندِ گذشتگان 💠 حضرت امیر (علیه السّلام) در یک بیان نورانی فرمود: (الا حرّ یدع هذه اللّماظه)*. حواستان باشد ؛ شما که رفتید در این کاخ ها نشستید، آنچه به نام پهلوی بود الآن در دست شماست؛ مواظب باشید! حضرت فرمود: چرا مردان آزاده پیدا نمی شوند که از ((لّماظه)) یعنی مانده لای دندان گذشتگان پرهیز کنند؟! پهلوی و امثال پهلوی تا آنجا که ممکن بود از این باغ و راغ ایران استفاده کردند؛ آنچه لای دندان اینها مانده بود را در آورید! از این کاخ ها صرف نظر کنید. این حکم رادمردی و آزادگی است. 📌 نهج البلاغه #حکمت_456 🔶 @Nahj_Et

📝امام علی علیه السلام: آیا آزاد مردی نیست که این لقمه جوینده حرام دنیا را به اهلش وا گذارد؟! همانا بهایی برای جان شما بهشت نیست، پس کمتر از آن نفروشید... 📚نهج البلاغه #حکمت_456 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام با تعبير گويايى اشاره به بى‌ارزش بودن مواهب مادى و دنيوى و پرارزش بودن وجود انسان مى‌فرمايد: «آيا آزاد مردى پيدا نمى‌شود كه اين ته‌ماندۀ غذا را به اهلش واگذارد؟ بدانيد وجود شما بهايى جز بهشت ندارد آن را به چيزى جز بهشت نفروشيد»؛ (أَ لَا حُرٌّ يَدَعُ‌ هٰذِهِ‌ اللُّمَاظَةَ‌ لِأَهْلِهَا؟ إِنَّهُ‌ لَيْسَ‌ لِأَنْفُسِكُمْ‌ ثَمَنٌ‌ إِلَّا الْجَنَّةَ‌، فَلاَ تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا). «لماظه» كه غالب شارحان نهج‌البلاغه به ضم لام ذكر كرده‌اند و تنها بعضى به فتح لام نوشته‌اند به معنى باقى ماندۀ غذا در دهان است كه انسان پس از فروبردن لقمه با زبان خود آن را از اطراف دهان جمع مى‌كند و فرو مى‌برد و گاه زبانش را بر لب‌ها مى‌كشد كه اگر چيزى از غذا مانده آن را نيز جمع كند، و اين تشبيه بسيار گويايى است كه امام عليه السلام درمورد بى‌ارزش بودن مواهب مادى دنيا فرموده است. اشاره به اين‌كه اقوام زيادى به اين دنيا آمده‌اند و از مواهب آن بهره برده‌اند و غذاهاى آن را خورده‌اند گويا ته‌ماندۀ آن به شما رسيده است، اصل آن ارزشى نداشته تا چه رسد به ته‌ماندۀ آن. تعبير به «حر» اشاره به اين دارد كه تنها آزادگان مى‌توانند خود را از قيد و بند دنياى مادى رها سازند ولى آن‌ها كه اسير شهوات و زرق و برق‌ها هستند هرگز نمى‌توانند به‌آسانى خود را از عشق به دنيا رها سازند و براى رسيدن به آن دست به هر كارى مى‌زنند. #حکمت_456 🔶 @Nahj_Et

💠🔹تعبير «لاهلها» (براى اهل دنيا) اشاره به اين است كه افراد كوته‌فكر و بى‌همتى هستند كه گوهر گران‌بهاى روح و جان انسانى را به متاعى قليل و مال و مقام بى‌ارزش مى‌فروشند؛ دنيا را براى آن‌ها واگذارند. شك نيست كه هرگز منظور امام عليه السلام ترك سعى و تلاش براى زندگانى آبرومندانه و كفاف و عفاف نيست چراكه بدون چنين زندگى‌اى انسان حريت و آزادى ندارد و ناچار مى‌شود تن به ذلت وابستگى به ديگران بدهد و همچنين جوامع فقير و نيازمند كه همواره وابسته و ذليل در چنگال ديگران‌اند بلكه منظور غرق شدن در مواهب مادى و فروختن شرافت انسانى خود براى به‌دست آوردن مال و مقام دنياست #حکمت_456 🔶 @Nahj_Et

💠قَالَ علیه السلام أَلَا حُرّ یَدَعُ هَذِهِ اللّمَاظَةَ لِأَهلِهَا إِنّهُ لَیسَ لِأَنفُسِکُم ثَمَنٌ إِلّا الجَنّةَ فَلَا تَبِیعُوهَا إِلّا بِهَا 🔹لماظه، به ضم لام: باقی مانده عذا در دهان، (آیا از آزادگی نیست که این ته مانده ی غذای دهان را به اهلش واگذارید؟ برای جانهای شما بهایی جز بهشت نمی باشد پس آنهارا جز به این بها نفروشید). این کلمه (لماظه) به اعتبار کم ارزشی و ناچیزی دنیا، استعاره از دنیاست. امام (علیه السلام) به ترک دنیا دعوت کرده و سپس به وسیله ی قیاس مضمری از آن جدا ساخته است که صغرای قیاس، عبارت: فانه … است، و این سخن نظیر قول خدای تعالی است: ان الله اشتری من المومنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه. و کبرای مقدر آن نیز چنین است: و هر چه اینطور باشد بهای جان شما جز آن چیزی نیست بنابراین جان خود را به چیزی جز آن نفروشید. 📙شرح#حکمت_456 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص460شرح ابن میثم 🔶 @Nahj_Et

🌹 جان آدمی بهایش، تنها بهشت است🌹 🍃 امام علي (عليه السلام) 🍃 «ألاَ حُرٌّ يَدَعُ هذهِ اللُّماظَةَ لأهلِها؟! .. إنّهُ لَيسَ لأنفُسِكُم ثَمَنٌ إلاّ الجنّةَ .. فلا تَبِيعُوها إلاَّ بِها.» 🍃 «آيا آزاده‌اى پيدا نمى‌شود كه اين خرده‌ريزه‌هاى لاى دندانها (دنيا) را براى اهلش وا گذارد؟ .. بدانيد كه جانهاى شما را بهايى جز بهشت نيست .. پس آن را جز به اين بها مفروشيد.» 📚 #حکمت_456 🔶 @Nahj_Et

▫️أَلَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا؟ إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ، فَلَا تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا. 🟠آيا آزاد مردى نيست كه اين لقمه جويده حرام دنيا را به اهلش واگذارد؟ همانا بهايى براى جان شما جز بهشت نيست، پس به كمتر از آن نفروشيد. ✍اشاره به اين كه اقوام زيادى به اين دنيا آمده اند و از مواهب آن بهره برده اند و غذاهاى آن را خورده اند گويا ته مانده آن به شما رسيده است، اصل آن ارزشى نداشته تا چه رسد به ته مانده آن. تعبير به «حر» اشاره به اين دارد كه تنها آزادگان مى توانند خود را از قيد و بند دنياى مادى رها سازند ولى آن ها كه اسير شهوات و زرق و برق ها هستند هرگز نمى توانند به آسانى خود را از عشق به دنيا رها سازند و براى رسيدن به آن دست به هر كارى مى زنند. تعبير «لاهلها» (براى اهل دنيا) اشاره به اين است كه افراد كوته فكر و بى همتى هستند كه گوهر گران بهاى روح و جان انسانى را به متاعى قليل و مال و مقام بى ارزش مى فروشند; دنيا را براى آن ها واگذارند.به يقين براى وجود و جان شما بهايى جز بهشت وجود ندارد آن را به غير بهشت نفروشيد 📘#حکمت_456 🔶 @Nahj_Et