🔴دنياپرستان و آخرتْ دوستان
نهج البلاغه
👈مردم در دنیا دو دسته اند:
🔹 یک دسته برای کسانی که در دنیا برای دنیا کار کرد، و دنیا او را از آخرتش باز داشت، بر بازماندگان خویش از تهیدستی هراسان ، و از تهیدستی خویش در امان است، پس زندگانی خود را در راه سود دیگران از دست می دهد.
🔹و دیگری آن که در نیا برای آخرت کار می کند، و نعمت های دنیا نیز بدون تلاش به او روی می آورد، پس بهره هر دو جهان را چشیده، و مالک هر دو جهان می گردد، و با آبرومندی در پیشگاه خدا صبح می کند، و حاجتی را از خدا در خواست نمی کند جز آن که روا می گردد.
📘#حکمت_269
🔶 @Nahj_Et
🌆 #دنیاشناسی در نهج البلاغه
9⃣1⃣ بخش نوزدهم
🌍 #مردم_در_دنیا
🌌 به طور کلی مردم در دنیا دو دسته اند. دسته ای که به غیرا ز زندگی دنیوی به چیزی نمی اندیشند و همه همتشان در جمع آوری مال و ثروت متمرکز شده است. این گروه هیچ گاه آسایش و قرار ندارند و همواره در حرص و ولع به سر می برند. در مقابل، دسته ای دیگر که دنیا و امکانات آن را برای ساختن زندگی آخرت می دانند، همه سعی و تلاششان برای آبادانی جهان آخرت است. آنها با کمترین سطح زندگی دنیا آسایش و آرامش حقیقی دارند و در حقیقت، هر دو جهان از آنِ آنهاست.
🌺 #امیرالمؤمنین علی علیه السلام در این باره می فرماید :
«مردم در دنیا دو دسته اند: یکی آن فرد که در دنیا برای دنیا کارکرد و دنیا او را از آخرتش بازداشت. او بر بازماندگانش از تهی دستی هراسان و از تهی دستی خویش در امان است. این شخص زندگانی خود را در راه سود دیگران از دست می دهد. دوم آن فرد که در دنیا برای آخرت کار میکند و نعمت های دنیا نیز بدون تلاش به او روی می آورد. پس بهره هر دو جهان را چشیده و مالک هر دو جهان می گردد و با آبرومندی در پیشگاه خدا صبح می کند و حاجتی را از خدا نمی خواهد، جز آنکه روا می گردد».
📚 #حکمت_269
👈 ادامه دارد....
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه تقسيم دوگانۀ آموزندهاى دربارۀ مردم دنيا دارد، مىفرمايد: «مردم در دنيا دو گروهند: گروهى تنها براى دنيا تلاش مىكنند و دنيايشان آنان را از آخرتشان باز داشته است»؛ (النَّاسُ فِي الدُّنْيَا عَامِلاَنِ: عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا، قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ) . سپس در ادامۀ اين توصيف مىفرمايد: «نسبت به بازماندگان خود از فقر وحشت دارند؛ ولى از فقر خويش (براى جهان ديگر) خود را در امان مىدانند، ازاينرو عمر خويش را در منافع ديگران فانى مىسازند (و دست خالى به آخرت مىروند)»؛ (يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ الْفَقْرَ وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ فَيُفْني عُمُرَهُ فِي مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ) .
#حکمت_269
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه تقسيم دوگانۀ آموزندهاى دربارۀ مردم دنيا دارد، مىفرمايد:
💠🔹به يقين چنين كسى انسان بسيار نادان و بىخبرى است كه پيوسته در دنيا دست و پا مىزند ثروتى براى فرزندانش بيندوزد و آيندۀ آنها را تأمين كند تا فقر، گريبانشان را نگيرد؛ ولى خودش از دو جهت گرفتار فقر است: هم فقر دنيوى، به دليل اندوختن ثروت و مصرف نكردن آن و هم فقر اخروى، به علّت اينكه چيزى از آن را در راه خدا صرف نكرده تا به مقتضاى «مٰا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ بٰاقٍ» براى آخرتش ذخيرهاى باشد. عمر خويش را در اين راه فانى كرده و با محروميت دنيوى و دست خالى به سوى سراى ديگر رهسپار مىشود. زهى نادانى و بىعقلى!
#حکمت_269
🔶 @Nahj_Et
💢 تفاوت اهل دنیا و اهل آخرت
💠 امام علی علیه السلام فرمودند:
🍃 النَّاسُ فِي الدُّنْيَا عَامِلَانِ؛ عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا...وَ عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِمَا بَعْدَهَا
🔹گروهی در دنيا، براى دنيا كار مى كنند... چنين افرادی عمر خود را براى سود ديگران تباه مى كنند؛ گروهی ديگر در دنيا براى آخرتش كار مى كنند... چنين افرادی نصيب خود از دنيا و آخرت فراهم آورند و مالك هر دو سراى شوند.
📚 #حکمت_269 نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
💢 تفاوت اهل دنیا و اهل آخرت
💠 امام علی علیه السلام فرمودند:
🍃 النَّاسُ فِي الدُّنْيَا عَامِلَانِ؛ عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا...وَ عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِمَا بَعْدَهَا
🔹گروهی در دنيا، براى دنيا كار مى كنند... چنين افرادی عمر خود را براى سود ديگران تباه مى كنند؛ گروهی ديگر در دنيا براى آخرتش كار مى كنند... چنين افرادی نصيب خود از دنيا و آخرت فراهم آورند و مالك هر دو سراى شوند.
📚 #حکمت_269 نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
💠قَالَ علیه السلام النّاسُ فِی الدّنیَا عَامِلَانِ عَامِلٌ عَمِلَ فِی الدّنیَا لِلدّنیَا قَد شَغَلَتهُ دُنیَاهُ عَن آخِرَتِهِ یَخشَی عَلَی مَن یَخلُفُهُ الفَقرَ وَ یَأمَنُهُ عَلَی نَفسِهِ فَیُفنیِ عُمُرَهُ فِی مَنفَعَةِ غَیرِهِ وَ عَامِلٌ عَمِلَ فِی الدّنیَا لِمَا بَعدَهَا فَجَاءَهُ ألّذِی لَهُ مِنَ الدّنیَا بِغَیرِ عَمَلٍ فَأَحرَزَ الحَظّینِ مَعاً وَ مَلَکَ الدّارَینِ جَمِیعاً فَأَصبَحَ وَجِیهاً عِندَ اللّهِ لَا یَسأَلُ اللّهَ حَاجَةً فَیَمنَعُهُ
💠آن حضرت فرمود:مردم در دنیا از جهت عمل دو عاملند:عاملی که در دنیا برای دنیا کار کند،که او را دنیایش از آخرتش باز دارد،او بر تهیدستی باز ماندگانش می ترسد و بر تنگدستی خود ایمن است،از این رو عمرش را برای سود دیگران از دست می دهد .و عاملی که در دنیا برای بعد از دنیا عمل می کند،و بی آنکه خود را به زحمت اندازد بهره او از دنیا به او می رسد،بنا بر این هر دو نصیب را به دست آورده،و هر دو دنیا را مالک شده،و نزد خداوند آبرومند گشته،حاجتی را از خدا نخواهد که روا نگردد
📙شرح#حکمت_269
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص273
🔶 @Nahj_Et