💠 امام علی عليه السلام به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود: 🍃 چيزى از مال و ثروت دنيا را بعد از خود باقى مگذار زيرا آنچه باقى مى‏ گذارى براى يكى از دو كس خواهد بود: يا كسى كه آن را در راه اطاعت خداوند مصرف مى‏ كند كه در اين صورت او به چيزى سعادتمند شده كه تو به‏ سبب آن محروم شده‏ اى يا براى كسى مى ‏گذارى كه آن را در راه معصيت خداوند به‏ كار مى‏ گيرد 🔹 در نتيجه تو به‏ سبب چيزى كه براى او اندوخته‏ اى شقاوتمند، و محروم از سعادت مى‏ شوى و در واقع‏ او را در گناهش يارى كرده‏ اى و سزاوار نيست هيچ‏ يک از اين دو كس را بر خويشتن مقدم دارى‏. 📚نهج البلاغه، #حکمت_416 🔶 @Nahj_Et

💠🔹 قَالَ لِابنِهِ الحَسَنِ علیه السلام لَا تُخَلّفَنّ وَرَاءَکَ شَیئاً مِنَ الدّنیَا فَإِنّکَ تَخَلّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَینِ إِمّا رَجُلٌ عَمِلَ فِیهِ بِطَاعَةِ اللّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِیتَ بِهِ وَ إِمّا رَجُلٌ عَمِلَ فِیهِ بِمَعصِیَةِ اللّهِ فشَقَیِ َ بِمَا جَمَعتَ لَهُ فَکُنتَ عَوناً لَهُ عَلَی مَعصِیَتِهِ وَ لَیسَ أَحَدُ هَذَینِ حَقِیقاً أَن تُؤثِرَهُ عَلَی نَفسِکَ قَالَ الرضّیِ ّ وَ یُروَی هَذَا الکَلَامُ عَلَی وَجهٍ آخَرَ وَ هُوَ أَمّا بَعدُ فَإِنّ ألّذِی فِی یَدِکَ مِنَ الدّنیَا قَد کَانَ لَهُ أَهلٌ قَبلَکَ وَ هُوَ صَائِرٌ إِلَی أَهلٍ بَعدَکَ وَ إِنّمَا أَنتَ جَامِعٌ لِأَحَدِ رَجُلَینِ رَجُلٍ عَمِلَ فِیمَا جَمَعتَهُ بِطَاعَةِ اللّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِیتَ بِهِ أَو رَجُلٍ عَمِلَ فِیهِ بِمَعصِیَةِ اللّهِ فَشَقِیتَ بِمَا جَمَعتَ لَهُ وَ لَیسَ أَحَدُ هَذَینِ أَهلًا أَن تُؤثِرَهُ عَلَی نَفسِکَ وَ لَا أَن تَحمِلَ لَهُ عَلَی ظَهرِکَ فَارجُ لِمَن مَضَی رَحمَةَ اللّهِ وَ لِمَن بقَیِ َ رِزقَ اللّهِ 💠🔹و به پسرش حسن فرمود:] پسرکم! چیزی از دنیا بجا منه! چه آن را برای یکی از دو کس خواهی نهاد: یا مردی که آن را در طاعت خدا به کار برد پس به چیزی که تو بدان بدبخت شده ای نیکبخت شود، و یا مردی که به نافرمانی خدا در آن کار کند و بدانچه تو برای او فراهم کرده ای بدبخت شود پس در آن نافرمانی او را یار باشی و هیچ یک از این دو در خور آن نبود که بر خود مقدمش داری. [و این گفتار به گونه ای دیگر روایت شده است که:] اما بعد، آنچه از دنیا در دست توست پیش از تو خداوندانی داشت و پس از تو به دیگری رسد و تو فراهم آورنده ای که برای یکی از دو تن خواهی گذاشت: آن که گرد آورده تو را در طاعت خدا به کار برد پس او بدانچه تو بدبخت شده ای خوشبخت شود، یا آن که آن را در نافرمانی خدا صرف کند پس تو بدانچه برای وی فراهم آورده ای بدبخت شوی و هیچ یک از این دو سزاوار نبود که بر خود مقدمش داری و بر پشت خویش برای او باری برداری ، پس برای آن که رفته است آمرزش خدا را امید دار و برای آن که مانده روزی پروردگار.! 📙شرح#حکمت_416 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص420 شرح شهیدی 🔶 @Nahj_Et