💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه دربارۀ دو موضوع هشدار مى‌دهد، مى‌فرمايد: «اظهار بى‌ميلى به كسى كه به تو علاقه‌مند است سبب كاستى بهرۀ تو در دوستى او است و اظهار ميل تو به كسى كه به تو بى‌اعتناست سبب خوارى تو خواهد شد»؛ (زُهْدُكَ فِي رَاغِبٍ فِيكَ نُقْصَانُ حَظٍّ، وَ رَغْبَتُكَ فِي زَاهِدٍ فِيكَ ذُلُّ نَفْسٍ). اين يك واقعيت مسلم است كه اگر انسانى به ما اظهار محبت كند و ما به او بى‌اعتنايى كنيم خود را از دوستى و محبت و كمك‌هاى احتمالى او در مشكلات محروم ساخته‌ايم و به اين ترتيب بهرۀ كمى برده‌ايم. انسان عاقل و هشيار كسى است كه دست‌هاى افراد لايقى را كه به عنوان دوستى به‌سوى او دراز مى‌شود بفشارد و روزبه‌روز بر دوستان خود بيفزايد چراكه مشكلات زندگى به‌قدرى زياد است كه انسان به تنهايى از عهدۀ حل آن‌ها برنمى‌آيد ولى اگر دوستان فراوانى داشته باشد آن‌ها مى‌توانند به حل مشكلات او كمك كنند و اين‌جاست كه در ضرب المثل گفته‌اند: هزار دوست كم است و يك دشمن بسيار. به‌عكس، هرگاه كسى به انسان بى‌اعتنا باشد و انسان به او اظهار تمايل كند خود را خوار و بى‌مقدار كرده است.
#حکمت_451
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه دربارۀ دو موضوع هشدار مى‌دهد، مى‌فرمايد: «اظهار بى‌ميلى به
💠🔹ضرب‌المثلى در فارسى هست كه مى‌گويند: براى كسى بمير كه براى تو تب كند. ولى آن‌كس كه محبتى ندارد و دست دوستى دراز نمى‌كند و احساسى در او وجود ندارد، به‌سراغ او رفتن اشتباه و خطاست. در حكمت دوازدهم نيز نكته‌اى شبيه همين نكتۀ حكيمانه وجود داشت آن‌جا كه مى‌فرمود: «أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ؛ عاجزترين مردم كسى است كه نتواند براى خود دوستى انتخاب كند و از او عاجزتر كسى است كه دوستانى را كه به‌دست آورده است از دست بدهد». امام صادق عليه السلام در حديثى مى‌فرمايد: «مَنْ أَكْرَمَكَ فَأَكْرِمْهُ وَ مَنِ اسْتَخَفَّ بِكَ فَأَكْرِمْ نَفْسَكَ عَنْهُ؛ كسى كه تو را گرامى مى‌دارد گرامى‌اش بدار و كسى كه تو را سبك مى‌سازد خود را از او دور ساز»
#حکمت_451
🔶 @Nahj_Et
💠وَ قَالَ علیه السلام زُهدُکَ فِی رَاغِبٍ فِیکَ نُقصَانُ حَظّ وَ رَغبَتُکَ فِی زَاهِدٍ فِیکَ ذُلّ نَفسٍ
🔹(دوری کردن تو از کسی که علاقه مند به توست، باعث کم بهرگی توست، و علاقه مندی تو به کسی که به تو بی اعتناست باعث ذل توست). اما مطلب اول، از آن روست که دوستان زیاد برای کمک بر اصلاح امر دنیا و آخرت باعث کمال بهره مندی می باشند، بنابراین دوری از ایشان باعث کم بهرگی است، و از طرفی در برابر علاقه ی دوستان، ابراز علاقه، خود فضیلتی است برای نفس، بنابراین عدم علاقه باعث نقصان این فضیلت است. اما مطلب دوم، بدیهی است که لازمه ی علاقه ی تو به کسی که به تو بی اعتنایی ندارد، خواری و کرنش در برابر اوست، این دو عبارت، دو صغرا برای قیاسات مضمری هستند که بدان وسیله از دوری نسبت به کسی که علاقمند است، و علاقمندی نسبت به کسی که از تو دوری می ورزد، برحذر داشته است.
📙شرح#حکمت_451
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص455شرح ابن میثم
🔶 @Nahj_Et
چه بهتر محبت از دو سر باشد
▫️زُهْدُكَ فِي رَاغِبٍ فِيكَ، نُقْصَانُ حَظٍّ؛ وَ رَغْبَتُكَ فِي زَاهِدٍ فِيكَ، ذُلُّ نَفْسٍ.
🟠دورى تو از آن كس كه خواهان تو است نشانه كمبود بهره تو در دوستى است، و گرايش تو به آن كس كه تو را نخواهد، سبب خوارى تو است.
✍اين يك واقعيت مسلم است كه اگر انسانى به ما اظهار محبت كند و ما به او بى اعتنايى كنيم خود را از دوستى و محبت و كمك هاى احتمالى او در مشكلات محروم ساخته ايم و به اين ترتيب بهره كمى برده ايم. انسان عاقل و هشيار كسى است كه دست هاى افراد لايقى را كه به عنوان دوستى به سوى او دراز مى شود بفشارد و روزبه روز بر دوستان خود بيفزايد چراكه مشكلات زندگى به قدرى زياد است كه انسان به تنهايى از عهده حل آن ها برنمى آيد ولى اگر دوستان فراوانى داشته باشد آن ها مى توانند به حل مشكلات او كمك كنند و اين جاست كه در ضرب المثل گفته اند: هزار دوست كم است و يك دشمن بسيار. به عكس، هرگاه كسى به انسان بى اعتنا باشد و انسان به او اظهار تمايل كند خود را خوار و بى مقدار كرده است. ضرب المثلى در فارسى هست كه مى گويند: براى كسى بمير كه براى تو تب كند. ولى آن كس كه محبتى ندارد و دست دوستى دراز نمى كند و احساسى در او وجود ندارد، به سراغ او رفتن اشتباه و خطاست.
📚#حکمت_451
🔶 @Nahj_Et