💠سفارش به ترس از خدا وضرورت شكرگزاری
🔹خدا را برابر نعمتهایش شكرگزارم، و بر انجام حقوق الهی از او یاوری می طلبم، پروردگاری كه سپاهش نیرومند، و مرتبت او بزرگ است. و گواهی می دهم كه محمد بنده و پیامبر اوست، انسانها را به اطاعت خدا دعوت كرد، و با دشمنان خدا در راه دین او پیكار كرد و مغلوبشان نمود، هرگز همداستانی دشمنان كه او را دروغگو خواندند، او را از دعوت حق باز نداشت، و تلاش آنان برای خاموش كردن نور رسالت به نتیجه ای نرسید. سفارش به پرهیزگاری و یاد مرگ پس به تقوا و ترس از خدا، روی آورید، كه رشته آن استوار، و دستگیره آن محكم، قله بلند آن پناهگاهی مطمئن می باشد، قبل از فرا رسیدن مرگ، خود را برای پیش آمدهای آن آماده سازید، پیش از آنكه مرگ شما را دریابد آنچه لازمه ملاقات است فراهم آورید، زیرا مرگ پایان زندگی است و هدف نهایی قیامت است، مرگ برای خردمندان پند و اندرز، و برای جاهلان وسیله عبرت آموزی است. پیش از فرا رسیدن مرگ، از تنگی قبرها، و شدت غم و اندوه، و ترس از قیامت، و درهم ریختن استخوانها، و كر شدن گوشها، و تاریكی لحد، و وحشت از آینده، و غم و اندوه فراوان در تنگنای گور، و پوشانده شدن آن با سنگ و خاك، چه می دانید؟
پس ای بندگان! خدا را! خدا را! پروا كنید، كه دنیا با قانونمندی خاصی می گذرد، شما با قیامت به رشته ای اتصال دارید، گویا نشانه های قیامت، آشكار می شود، و شما را در راه خود متوقف نموده، با زلزله هایش سررسیده است، سنگینی بار آن را بر دوش شما نهاده، و رشته پیوند مردم با دنیا را قطع كرده، همه را از آغوش گرم دنیا خارج ساخته است. گویی دنیا یك روز بود و گذشت، یا ماهی بود و سپری شد، تازه های دنیا كهنه شده، و فربه هایش لاغر گردیدند، در جایگاهی تنگ، در میان مشكلاتی بزرگ، و آتشی پرشراره كه صدای زبانه هایش وحشتزا، شعله هایش بلند، غرشش پرهیجان، پرنور و گدازنده، خاموشی شعله هایش غیرممكن، شعله هایش در فوران. تهدیدهایش هراس انگیز، ژرفایش ناپیدا، پیرامونش تاریك و سیاه، دیگهایش در جوشش، و اوضاعش سخت وحشتناك است. آینده پرهیزكاران و در آن میان (پرهیزكاران را گروه، گروه، به سوی بهشت رهنمون می شوند) آنان از كیفر و عذاب در امانند، و از سرزنش ها آسوده، و از آتش دورند، در خانه های امن الهی، از جایگاه خود خشنودند، آنان در دنیا رفتارشان پاك، دیدگانشان گریان، شبهایشان با خشوع و استغفار چونان روز، و روزشان از ترس گناه چونان
شب می ماند، پس خداوند بهشت را منزلگه نهایی آنان قرار داد، و پاداش ایشان را نیكو پرداخت، كه سزاوار آن نعمتها بودند، و لایق ملكی جاودانه و نعمتهایی پایدار شدند. ای بندگان خدا، مراقب چیزی باشید كه رستگاران با پاس داشتن آن سعادتمند شدند، و تبهكاران با ضایع كردن آن به خسران و زیان رسیدند، پیش از آنكه مرگ شما فرا رسد با اعمال نیكو آماده باشید، زیرا در گرو كارهایی هستید كه انجام داده اید، و پاداش داده می شوید به كارهایی كه از پیش مرتكب شدید. ناگهان مرگ وحشتناك سر می رسد، كه دیگر بازگشتی نیست، و از لغزشها نمی توان پوزش خواست، خداوند ما و شما را در راه خود و پیامبرش استوار سازد، و از گناهان ما و شما به فضل رحمتش درگذرد.
آموزش نظامی برجای خود محكم بایستید، در برابر بلاها و مشكلات استقامت كنید، شمشیرها و دستها را در هوای زبانهای خویش به كار مگیرید، و آنچه كه خداوند شتاب در آن را لازم ندانسته شتاب نكنید، زیرا هركس از شما كه در بستر خویش با شناخت خدا و پیامبر (ص) و اهل بیت پیامبر (ع) بمیرد، شهید از دنیا رفته و پاداش او بر خداست، و ثواب اعمال نیكویی كه قصد انجام آن را داشته خواهد برد، و نیت او ثواب شمشیر كشیدن را دارد، همانا هر چیزی را وقت مشخص و سرآمدی معین است.
#خطبه_190
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السّلام در اين قسمت از كلامش به دو نكتۀ مهم از زندگى پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله اشاره فرموده است: نخست اينكه او همواره در پيكار با دشمنان پيروز مىشد و اين دليل روشنى بر مديريت صحيح پيامبر دربارۀ برنامههاى مبارزاتى و جنگى با دشمن است. افزون بر عنايات و امدادهاى الهى. ديگر اينكه هرگز اتّحاد دشمنان در برابر او در عزم و ارادۀ آن حضرت تأثير نمىگذاشت و او را ناتوان نمىساخت و از برنامۀ خود منصرف نمىكرد؛ شجاعانه پيش مىرفت و به مقصود خود مىرسيد. انسانها را به اطاعت پروردگار دعوت نمود و با دشمنان خدا، در طريق جهاد براى دين حق پيكار كرد و پيروز شد. هرگز هماهنگى و اتّحاد دشمنانش در تكذيب وى و تصميم بر خاموش ساختن نورش، او را از مسير خود بازنداشت»؛
شرح#خطبه_190
🔶 @Nahj_Et
💚🍃مولانا امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام:
✍«أَلَا تَسْمَعُونَ إِلَى جَوَابِ أَهْلِ النَّارِ حِینَ سُئِلُوا« ما سَلَکَکُمْ فِی سَقَر؟َ قالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّین.»
✍«آیا به پاسخ اهل دوزخ گوش فرا نمی دهید که وقتی از آنها می پرسند: «چه چیز شما را گرفتار دوزخ ساخت؟ می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.»
📚بحار الانوار، ج 82، ص 224، نهج البلاغه، #خطبه_190)
🔶 @Nahj_Et
🍂قال الامام علی علیهالسلام:
قَبْلَ بُلُوغِ اَلْغَايَةِ مَا تَعْلَمُونَ مِنْ ضِيقِ اَلْأَرْمَاسِ وَ شِدَّةِ اَلْإِبْلاَسِ وَ هَوْلِ اَلْمُطَّلَعِ وَ رَوْعَاتِ اَلْفَزَعِ وَ اِخْتِلاَفِ اَلْأَضْلاَعِ... ؟
🏜پيش از فرارسيدن مرگ، از تنگى قبرها، و شدّت غم و اندوه، و ترس از قيامت، و در هم ريختن استخوانها، و ... چه مىدانيد؟؟
▫️نهجالبلاغه، #خطبه_190
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
▫️ وَ بَادِرُوا آجَالَکُمْ بِأَعْمَالِکُمْ; فَإِنَّکُمْ مُرْتَهَنُونَ بِمَا أَسْلَفْتُمْ، وَ مَدِينُونَ بِمَا قَدَّمْتُمْ
🟠با اعمال صالح بر مرگ خود پيشى بگيريد، زيرا شما در گرو کارهايى هستيد که از پيش فرستاده ايد و به سبب اعمالى که در گذشته انجام داده ايد جزا داده مى شويد
✍چه تعبير زيبايى است (تعبير به رهن و دين) نسبت به گناهان پيشين; گويى گناهان به صورت وامى به گردن انسان مى افتد و همه وجود، به منزله رهن در برابر اين وام گروگان است که تا توبه نکند و با اعمال صالح جبران ننمايد همچنان گرفتار آن است. قرآن مجيد مى فرمايد: «(کُلُّ نَفْس بِمَا کَسَبَتْ رَهِينَةٌ) ; هر کس گرو اعمال خويش است
📘#خطبه_190
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
📿وَ قَبْلَ بُلُوغِ الْغَايَةِ مَا تَعْلَمُونَ مِنْ ضِيقِ الاَْرْمَاسِ وَ شِدَّةِ الاِْبْلاَسِ وَ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ رَوْعَاتِ الْفَزَعِ، وَ اخْتِلاَفِ الاَْضْلاَعِ وَ اسْتِکَاکِ الاَْسْمَاعِ، وَ ظُلْمَةِ اللَّحْدِ، وَ خيفَةِ الْوَعْدِ، وَ غمِّ الضَّرِيحِ، وَ رَدْمِ الصَّفِيحِ
🟤و پيش از فرا رسيدن قيامت، امورى است که مى دانيد از جمله: تنگى قبرها، شدت غم و اندوه، ترس از حوادث قيامت، بيم و وحشت پى در پى، درهم فرو رفتن استخوانها (بر اثر فشار قبر)، کر شدن گوشها، تاريکى لحد، ترس از وعده عذاب، غم و اندوه تنگناى گور و پوشانده شدن آن از سنگها (و سرانجام خفتن در زير خروارها سنگ و خاک)
✍با توجه به اينکه مرگ در نزد ما به معناى پايان همه چيز نيست و روح بعد از آن، هوشيار مى ماند و بسيارى از مسائل بعد از مرگ را لمس مى کند، قبرهاى تنگ و تاريکى که در مقايسه با خانه هاى وسيع و زيبا بسيار وحشت انگيز است و نگرانيهاى مربوط به فشار قبر و وحشت از آينده، جدايى از دوستان و عزيزان و احساس تنهايى مطلق و متلاشى شدن اعضاى پيکر در زير خاک و در يک کلمه منتقل شدن از محيطى آرام و مرفه به محيطى بسيار وحشتناک، همه اينها امورى است که فکر آن لرزه بر اندام مى اندازد و به همگان هشدار مى دهد که آماده براى چنين سفر پرخوف و خطرى بشوند.
📘#خطبه_190
🌹 @dobare_zendegi 🌹
☄آغاز قيامت و پايان دنيا
▫️فَاللّهَ اللّهَ عِبَادَ اللّهِ! فَإِنَّ الدُّنْيَا مَاضِيَةٌ بِکُمْ عَلَى سَنَن وَ أَنْتُمْ وَ السَّاعَةُ فِي قَرَن وَ کَأَنَّهَا قَدْ جَاءَتْ بِأَشْرَاطِهَا، وَ أَزِفَتْ بِأَفْرَاطِهَا، وَ وَقَفَتْ بِکُمْ عَلَى صِرَاطِهَا. وَ کَأَنَّهَا قَدْ أَشْرَفَتْ بِزَلازِلِهَا، وَ أَنَاخَتْ بِکَلاَکِلِهَا
🟤از خدا بترسيد از خدا بترسيد اى بندگان خدا! (بدانيد) که دنيا شما را به همان راه خود مى برد (که ديگران را برد، و سرنوشتى همچون سرنوشت آنها داريد) شما و قيامت را با يک رشته بسته اند (و کاملا به يکديگر نزديک هستيد) گويا نشانه هاى آن فرا رسيده و علائم آن نزديک شده، و شما را در مسير خود قرار داده است، گويا زلزله هايش در شرف وقوع است و مانند شتر سينه بر زمين نهاده است
✍جمله «أنتم و الساعة في قرن» با توجه به اينکه «قرن» به معناى طنابى است که چند شتر را با آن مى بندند، اشاره به اين است که فاصله شما از قيامت دور نيست. اين تعبير ممکن است اشاره به قيامت صغرا، يعنى مرگ باشد يا قيامت کبرا، يعنى روز رستاخيز، زيرا عمر دنيا هر قدر باشد ناچيز است و قيامت فرا مى رسد.
تفاوت جمله «و کأنّها قد جاءت بأشراطها» و جمله «و أزفت بأفراطها» در اين است که در جمله اوّل مى گويد: نشانه هاى قيامت فرا رسيده و در جمله دوم سخن از فراهم شدن مقدّمات آن است.
جمله «وَ أَنَاخَتْ بِکَلاَکِلِهَا» را بعضى اشاره به سختيهاى قيامت دانسته اند، زيرا هنگامى که شتر مى خوابد و سينه به زمين مى چسباند سنگينى خود را بر زمين مى افکند; ولى بعيد نيست که اشاره به آن باشد که برنامه مرگ و قيامت همچون شترى است که بر در خانه همه مى خوابد. کنايه از اينکه هيچ کس از آن رها نيست.
📘#خطبه_190
🔶 @Nahj_Et
☄آغاز قيامت و پايان دنيا
▫️فَاللّهَ اللّهَ عِبَادَ اللّهِ! فَإِنَّ الدُّنْيَا مَاضِيَةٌ بِکُمْ عَلَى سَنَن وَ أَنْتُمْ وَ السَّاعَةُ فِي قَرَن وَ کَأَنَّهَا قَدْ جَاءَتْ بِأَشْرَاطِهَا، وَ أَزِفَتْ بِأَفْرَاطِهَا، وَ وَقَفَتْ بِکُمْ عَلَى صِرَاطِهَا. وَ کَأَنَّهَا قَدْ أَشْرَفَتْ بِزَلازِلِهَا، وَ أَنَاخَتْ بِکَلاَکِلِهَا
🟤از خدا بترسيد از خدا بترسيد اى بندگان خدا! (بدانيد) که دنيا شما را به همان راه خود مى برد (که ديگران را برد، و سرنوشتى همچون سرنوشت آنها داريد) شما و قيامت را با يک رشته بسته اند (و کاملا به يکديگر نزديک هستيد) گويا نشانه هاى آن فرا رسيده و علائم آن نزديک شده، و شما را در مسير خود قرار داده است، گويا زلزله هايش در شرف وقوع است و مانند شتر سينه بر زمين نهاده است
✍جمله «أنتم و الساعة في قرن» با توجه به اينکه «قرن» به معناى طنابى است که چند شتر را با آن مى بندند، اشاره به اين است که فاصله شما از قيامت دور نيست. اين تعبير ممکن است اشاره به قيامت صغرا، يعنى مرگ باشد يا قيامت کبرا، يعنى روز رستاخيز، زيرا عمر دنيا هر قدر باشد ناچيز است و قيامت فرا مى رسد.
تفاوت جمله «و کأنّها قد جاءت بأشراطها» و جمله «و أزفت بأفراطها» در اين است که در جمله اوّل مى گويد: نشانه هاى قيامت فرا رسيده و در جمله دوم سخن از فراهم شدن مقدّمات آن است.
جمله «وَ أَنَاخَتْ بِکَلاَکِلِهَا» را بعضى اشاره به سختيهاى قيامت دانسته اند، زيرا هنگامى که شتر مى خوابد و سينه به زمين مى چسباند سنگينى خود را بر زمين مى افکند; ولى بعيد نيست که اشاره به آن باشد که برنامه مرگ و قيامت همچون شترى است که بر در خانه همه مى خوابد. کنايه از اينکه هيچ کس از آن رها نيست.
📘#خطبه_190
🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شیطان که رانده شد بجز یک خطا نکرد
خودرا برای سجده، آدم رضا نکرد
شیطان هزار بار بهتر ز بی نماز
اوسجده بر آدم واین بر خدا نکرد
⚪️ألا تسمعون الى جواب أهل النار حين سئلوا: «ما سلككم فى سقر؟ قالوا: لم نك من المصلين
🔸آيا به پاسخ اهل دوزخ گوش فرا نمى دهيد كه وقتى از آن ها سؤ ال مى شود، چه چيز شما را گرفتار دوزخ ساخت ؟گويند: ما از نماز گزاران نبوديم.
📘#خطبه_190
🔶 @Nahj_Et