💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود تفاوت ميان غيرت مرد و زن را بيان مى‌كند و مى‌فرمايد: «غيرت زن كفر است و غيرت مرد ايمان»؛ (غَيْرَةُ‌ الْمَرْأَةِ‌ كُفْرٌ، وَ غَيْرَةُ‌ الرَّجُلِ‌ إِيمَانٌ‌) . اشاره به اين‌كه زن اگر نسبت به همسر ديگرى براى شوهرش حسادت بورزد و عكس العمل تندى نشان دهد در واقع مخالفت با فرمان خدا كرده است، زيرا خداوند روى مصالح متعددى كه در جاى خود گفته‌ايم تعدد زوجات را با شرايطى مجاز شمرده است؛ ولى اگر مرد نسبت به ارتباط همسرش با مرد بيگانه‌اى حسادت بورزد و از گام نهادن او در زندگى خانواده‌اش ناراحت گردد و عكس العمل نشان دهد در واقع اطاعت فرمان خدا كرده و در مسير نهى از منكر گام برداشته است. در حالى كه زن اگر چنين كند در مسير نهى از معروف قرار گرفته است #حکمت_124 🔶 @Nahj_Et

💠🔹البته انكار نمى‌كنيم كه تعدد زوجات نيز شرايطى دارد و نبايد وسيله‌اى براى هوس‌رانى مردان گردد؛ ولى در صورتى كه آن شرايط جمع گردد زن بايد آن را تحمل كند و به فرمان خدا تن در دهد در حالى كه اگر زن شوهردار، با مرد ديگرى رابطه برقرار سازد، خواه به صورت فجور باشد يا ظاهراً صيغۀ عقد دائم يا موقتى با او جارى كند به يقين راه خلاف را پيموده است. «غيرت» حالتى است كه انسان را وادار مى‌كند از ورود ديگران در حريم زندگى شخصى او جلوگيرى كند، افتخارات او را سلب ننمايد، مواهبش را از دستش نگيرد و متعرض نواميس او نشود و منظور از «غيرت زن» در كلام حكيمانۀ بالا همان حسادتى است كه نسبت به زوجۀ ديگر همسرش پيدا مى‌كند و منظور از «غيرت مرد» در كلام بالا ممانعتى است كه مرد از ورود ديگرى به حريم خانواده و ناموس خود به عمل مى‌آورد. در ذيل حكمت 47 نيز بحثى دربارۀ تفسير غيرت و ارزش آن ذكر شد. تعبير به «كفر» در اين كلام حكمت‌آميز اشاره به كفر عملى است، زيرا كفر و ايمان معانى متعددى دارد كه در آيات قرآن نيز منعكس است #حکمت_124 🔶 @Nahj_Et

💠علل پیروزى اسلام و مسلمین ◽️إنَّ هذَا الاَْمْرَ لَمْ يَکُنْ نَصْرُهُ وَلاَ خِذْلاَنُهُ بِکَثْرَة وَلاَ بِقِلَّة. وَهُوَ دِينُ اللهِ الَّذِي أَظْهَرَهُ، وَجُنْدُهُ الَّذِي أَعَدَّهُ وَ أَمَدَّهُ، حَتَّى بَلَغَ مَا بَلَغَ، وَطَلَعَ حَيْثُ طَلَعَ 🔹پیروزى و شکست اسلام، به فراوانى و کمى طرفداران آن نبود، اسلام دین خداست که آن را پیروز ساخت، و سپاه اوست که آن را آماده و یارى فرمود، و رسید تا آنجا که باید برسد، در هر جا که لازم بود طلوع کرد، و ما بر وعده پروردگار خود امیدواریم که او به وعده خود وفا مى کند، و سپاه خود را یارى خواهد کرد. 🖌اشاره به اين که ما در بسيارى از جنگها در عصر پيامبر صلى الله عليه وآله در مقابل دشمن در اقليّت بوديم، با اين حال پيروز شديم، ما مشمول عنايات و الطاف الهى هستيم، و هميشه سايه اين عنايات را بر سر خود ديده ايم، بنابراين از فزونى لشکر دشمن نهراسيد، و با توکّل بر لطف خدا پيش رويد #خطبه_146 🔶 @Nahj_Et

🍑 #امیرالمؤمنین علی علیه السلام : 🌟 فَيَا لَهُ مِنْ بَيْتِ وَحْدَةٍ وَ مَنْزِلِ وَحْشَةٍ وَ مُفْرَدِ غُرْبَةٍ وَ كَأَنَّ الصَّيْحَةَ قَدْ أَتَتْكُمْ وَ السَّاعَةَ قَدْ غَشِيَتْكُمْ وَ بَرَزْتُمْ لِفَصْلِ الْقَضَاء ⭐️ یاد تنهایی قبر : وه! كه چه خانه تنهایی، و چه منزل وحشتناكی، و چه سیه چال غربتی، گویی هم اكنون بر صور اسرافیل دمیدند، و قیامت فرا رسیده، و برای قضاوت و حسابرسی قیامت بیرون شده اید. #خطبه_157 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به پنج رذيلۀ اخلاقى و آثار سوء آن اشاره كرده نخست مى‌فرمايد: «كسى كه براى دنيا غمگين باشد (درواقع) از قضاى الهى ناخشنود است»؛ (مَنْ‌ أَصْبَحَ‌ عَلَى الدُّنْيَا حَزِيناً فَقَدْ أَصْبَحَ‌ لِقَضَاءِ‌ اللَّهِ‌ سَاخِطاً) . با توجه به اين‌كه آنچه در عالم رخ مى‌دهد به ارادۀ خداست و معناى توحيد افعالى همين است كه «لا مُؤَثِّرَ فِى الْوُجُودِ إلَّا اللّٰهُ‌» بنابراين اگر بر اثر حوادثى بخشى از امكانات دنيوى ما از دست برود در واقع قضاى الهى بوده و اگر كسى به سبب آن اندوهگين گردد در واقع به قضاى الهى خشمگين شده است. به تعبير ديگر، گاه ضررها و زيان‌ها و حوادث نامطلوب بر اثر كوتاهى‌ها و ندانم‌كارى‌هاى خود ماست كه بايد خود را درباره آن ملامت كنيم و گاه بر اثر امورى است كه خارج از اختيار ماست و اين همان چيزى است كه به عنوان قضاى الهى تعبير مى‌شود. اندوهگين شدن براى اين امور در واقع اظهار ناراحتى در برابر قضاى الهى است #حکمت_228 🔶 @Nahj_Et

💠وَ يَعْمِدُونَکُمْ بِکُلِّ عِمَاد، وَ يَرْصُدُونَکُمْ بِکُلِّ مِرْصَاد. قُلُوبُهُمْ دَوِيَّةٌوَ صِفَاحُهُمْ نَقِيَّةٌ. يَمْشُونَ الْخَفَاءَ، وِ يَدِبُّونَ الضَّرَاءَ، وَصْفُهُمْ دَوَاءٌ، وَ قَوْلُهُمْ شِفَاءٌ، وَ فِعْلُهُمُ الدَّاءُ الْعَيَاءُ 🔹از هر وسيله اى براى فريفتن شما استفاده مى کنند، و در هر کمينگاهى به کمين شما مى نشينند. دلهايشان آلوده و بيمار، و ظاهرشان را پاک نگه مى دارند، در پنهانى گام بر مى دارند، و همچون خزنده اى در لابه لاى بوته هاى درهم پيچيده خود را مخفى ساخته، پيش مى روند، بيان آنها درمان، گفتارشان شفابخش; ولى کردارشان درد بى درمان است! #خطبه_194 🔶 @Nahj_Et

🍐 #امیرالمؤمنین علی علیه السلام : 🍒 قَدْ زَاحَتْ عَنْكُمُ الْأَبَاطِيلُ وَ اضْمَحَلَّتْ عَنْكُمُ الْعِلَلُ وَ اسْتَحَقَّتْ بِكُمُ الْحَقَائِقُ وَ صَدَرَتْ بِكُمُ الْأُمُورُ مَصَادِرَهَا 🥇 پندارهای باطل : دور گردیده، بهانه ها از میان برخاسته، و حقیقت ها برای شما آشكار شده و شما را به آنجا كه لازم بود كشانده اند. #خطبه_157 🔶 @Nahj_Et

💠 وَ لَا تَقْتَحِمُوا مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ فَوْرِ نَارِ الْفِتْنَةِ وَ أَمِيطُوا عَنْ سَنَنِهَا وَ خَلُّوا قَصْدَ السَّبِيلِ لَهَا فَقَدْ لَعَمْرِي يَهْلِكُ فِي لَهَبِهَا الْمُؤْمِنُ وَ يَسْلَمُ فِيهَا غَيْرُ الْمُسْلِمِ 🔹خود را در آتش فتنه ای كه پیشاپیش افروخته اید نیفكنید، راه خود گیرید، و از راهی كه به سوی فتنه ها كشانده می شود دوری كنید، بجانم سوگند كه مومن در شعله آن فتنه ها نابود شود. اما نامسلمان در امان باشد. #خطبه_187 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى به اهميت قناعت و حُسن خلق اشاره مى‌كند، مى‌فرمايد: «مُلك قناعت براى انسان كافى است و حُسن خلق به عنوان نعمت»؛ (كَفَى بِالْقَنَاعَةِ‌ مُلْكاً، وَ بِحُسْنِ‌ الْخُلُقِ‌ نَعِيماً) . سپس مرحوم سيد رضى مى‌افزايد: «از امام عليه السلام از تفسير آيۀ «فَلَنُحْيِيَنَّهُ‌ حَيٰاةً‌ طَيِّبَةً‌» سؤال كردند فرمود: «منظور از حيات طيبه قناعت است»؛ (وَ سُئِلَ‌ عليه السلام عَنْ‌ قَوْلِهِ‌ تَعَالَى فَلَنُحْيِيَنَّهُ‌ حَيٰاةً‌ طَيِّبَةً‌ فَقَالَ‌ هِيَ‌ الْقَنَاعَةُ‌) . امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به دو نكتۀ مهم به زبان كنايه اشاره كرده است: نخست مُلك قناعت را براى انسان كافى مى‌داند، زيرا كسى كه به حد اقل زندگى قانع شود نه نيازى به خلق روزگار دارد و نه محتاج به حاجت‌بردن نزد اين و آن، آرامشى بر وجود او حكمفرماست و لذتى را كه او از زندگى توأم با قناعت خود مى‌برد هيچ سلطانى از مملكت وسيع و گستردۀ خود نخواهد برد #حکمت_229 🔶 @Nahj_Et

💠🔹 و به گفتۀ شاعر: مُلك آزادگى و گنج قناعت گنجى است كه به شمشير ميسر نشود سلطان را تعبير به «مُلك» (مملكت و كشور) اشاره به اهميت فوق‌العادۀ قناعت است كه گويى زندگى قانعانه معادل حكمرانى بر كشورى پهناور است. همين معنا در ذيل گفتار حكيمانۀ 57 به تعبير ديگرى گذشت، آنجا كه فرمود: «الْقَنَاعَةُ‌ مَالٌ‌ لَا يَنْفَدُ ؛ قناعت مالى است كه پايان نمى‌پذيرد» در خطبۀ قاصعه و موارد ديگر نيز كلامى از امام عليه السلام در فضيلت قناعت ذكر شده است. در حديث پرمعنايى از امام صادق عليه السلام در كتاب كافى آمده است: «إِنَّ‌ اللَّهَ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ خَصَّ‌ الْأَنْبِيَاءَ‌ بِمَكَارِمِ‌ الْأَخْلَاقِ‌ فَمَنْ‌ كَانَتْ‌ فِيهِ‌ فَلْيَحْمَدِ اللَّهَ‌ عَلَى ذَلِكَ‌ وَ مَنْ‌ لَمْ‌ تَكُنْ‌ فِيهِ‌ فَلْيَتَضَرَّعْ‌ إِلَى اللَّهِ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ وَ لْيَسْأَلْهُ‌ إِيَّاهَا ؛ خداى متعال پيامبر خود را به فضايل اخلاقى اختصاص داده است. كسى كه آن فضايل را داشته باشد خدا را به سبب آن شكر گويد و كسى كه نداشته باشد از پيشگاه خداوند متعال آن را تقاضا كند» #حکمت_229 🔶 @Nahj_Et