بارالها !🙏
فرمودی: بندهای که بانام من آغاز كرد
بر من است كه كارهايش را به انجام
رسانم و او را درهمه حال، بركت دهم🌸🍃
مهربان خدایم !🙏
این روز زیبا
را آغاز میکنیم با نام زیبای تو🌸💕🌸
🌸✨بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ✨🌸
⚘ @Nahjolbalaghe2
4_532582189586485154.mp3
1.9M
چگونهبفهمیم در ماه رمضان بخشیده شدیم یانه⁉️
🎤👤 حاج آقا تهرانی.
⚘ @Nahjolbalaghe2
💚عید سعید فطر بر همه شما مبارک💐
🔸زبان مشترک همه انسانها
💠 «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفًا #فطرت اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا»
(سوره روم-۳۰)
🔸امام خامنهای:
💬 «بعضیها اعتراض میکنند چرا میخواهید انقلاب را صادر کنید؟ ما انقلاب را صادر نمیکنیم، انقلاب فکر و اندیشه است، اگر مورد پسند ملتی قرار بگیرد به خودی خود آن ملت میپذیرد...»
🔰پیام انقلاب اسلامی، پیامی به زبان فطرت انسانهاست و از همین روست که اندیشه امام روحالله خمینی(ره) تکثیر شد. جانهای عطشناک در گوشه گوشهی جهان، پیام انقلاب اسلامی را با تار و پود خود درک میکنند؛ گویی این زبان حال خودشان است که بر لبان معماران انقلاب جاری شده؛ چون «علم مبارزه در اسلام» به زبان فطرت است. و فطرت، زبان مشترک همه آدمیان از هر نژاد و قوم و قبیله و تیرهایست..
💚اگر میخواهیم پیاممان جهانی بشود، باید به #زبان_فطرت مسلط شویم.
استاد حسن عباسی
⚘ @Nahjolbalaghe2
✍امام علی علیهالسلام :
فروتنی ، انسان فروپایه را بلند مرتبه میگرداند .
تکبّر ، شخص بلند مرتبه را پست میکند .
📚 میزانالحکمه ، ج۱۳ ، ص۲۲۴
⚘ @Nahjolbalaghe2
🔻امیرالمومنین علی علیهالسلام:
غــفــلــــت، گمراهی جانها و سرلوحهی انواع شومی هاست....
ــــ🌺 #احادیث 🌺ــــ
اللهم_عجل_لولیک_الفرج
ـــــــــــــــــــــــــــ
#حدیث_روز
امام على عليه السلام :
🔷 قدرت ، ويژگى هاى ستوده و ناستوده را آشكار مى سازد.
غرر الحكم : حدیث 1153
⚘ @Nahjolbalaghe2
قرآن و نهجالبلاغه 🌸🌸
✨ ✅ادامه تفسیر سوره آلعمران 🌷آیه۳۳ 🔹نیاکان مریم این آیات، سرآغازى است براى بیان سرگذشت مریم
✨
✅ادامه تفسیر سوره آل عمران
... ولى اهل ، معنى وسیعى دارد و بر همه اطلاق مى گردد، همچنین آل به افراد انسان اضافه مى شود ولى کلمه اهل به زمان و مکان و هر چیز دیگر نیز اضافه مى گردد، مثلاً مى گویند: اهل فلان شهر اما نمى گویند آل فلان شهر.
۴ ـ ناگفته پیداست: منظور از برگزیدگان آل ابراهیم و آل عمران این نیست که تمام فرزندان ابراهیم و عمران، از برگزیدگان هستند; زیرا ممکن است در میان آنها حتى افراد کافرى وجود داشته باشند، بلکه منظور این است: جمعى از دودمان آنها برگزیده شده اند.
۵ ـ عِمْران در آیه فوق، همان پدر مریم است نه پدر موسى ; زیرا هر کجا در قرآن نام عمران برده شده اشاره به پدر مریم مى باشد و آیات بعد که شرح حال مریم را بیان مى کند نیز گواه این مطلب است.
۶ ـ در روایات متعددى که از طرق اهل بیت(علیهم السلام) به ما رسیده است به این آیه براى معصوم بودن انبیاء و امامان استدلال شده است;(۲) زیرا خداوند هرگز افراد گنهکار و آلوده به شرک و کفر و فسق را انتخاب نمى کند، بلکه آنهائى را برمى گزیند که از آلودگى ها برکنار و معصوم باشند (البته مراحلى از عصمت را مى توان از آیه استفاده کرد).
۷ ـ بعضى از نویسندگان اخیر، به این آیه براى مسأله تکامل انواع استدلال کرده اند و معتقدند: آیه دلالت بر این دارد که آدم ، نخستین انسان نبود، بلکه در زمان آدم انسان هاى بسیارى وجود داشتند که خداوند آدم را از میان آنها برگزید
و نسلى ممتاز از فرزندان او به وجود آورد.
و تعبیر به عَلَى الْعالَمِینَ در آیه فوق را گواه بر این معنى مى دانند، و مى گویند: در عصر آدم، عالمیان یعنى جامعه انسانى وجود داشته.
بنابراین، مانعى ندارد که انسان نخستین که میلیون ها سال قبل به وجود آمده از حیوانات دیگر تکامل یافته و آدم تنها یک انسان برگزیده بوده باشد!
ولى در برابر این سخن، باید گفت: هیچگونه دلیلى در دست نیست که منظور از عالمین در اینجا انسان هاى معاصر آدم بوده باشند، بلکه، ممکن است، مراد مجموع جامعه انسانیت در تمام طول تاریخ بوده باشد، و بر این اساس، معنى آیه چنین مى شود:
خداوند از میان تمام جامعه بشریت در طول تاریخ، انسان هائى را برگزید که نخستین آنها آدم و سپس نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران بود .
و از آنجا که این برگزیدگان، هر کدام در عصر و زمانى مى زیسته اند مى فهمیم منظور از عالمین تمام جامعه انسانى در همه اعصار و قرون بوده است.
بنابراین، لزومى ندارد معتقد باشیم در عصر آدم انسان هاى زیادى وجود داشته اند که آدم از میان آنها برگزیده شده باشد (دقت کنید)!
📚۱ ـ ذُرِّیَّة در اصل به معنى فرزندان کوچک مى باشد، ولى گاه به٠ همه فرزندان اعم از کوچک و بزرگ بلاواسطه و با واسطه نیز گفته شده. این واژه از ماده ذَرْء (بر وزن ابر) به معنى آفرینش و خلقت است.
۲ ـ نور الثقلین ، جلد ۱، صفحه ۵۹، ۶٠، ۳۲۸، ۳۲۹، ۳۳٠ و ۳۳۱، مؤسسه اسماعیلیان، قم، طبع چهارم، ۱۴۱۲ هـ ق ـ بحار الانوار ، جلد ۱۱، صفحه ۷۲، ۷۸ و ۱۶۴.
#تفسیرسورهآلعمران