⚘ 📚نهج البلاغه/خطبه ۲۲۶/نكوهش دنيا /فراز آخر 🔵 #عبرت‌گرفتن‌از‌دنيا اي بندگان خدا! بدانيد، شما و آنان كه در اين دنيا زندگي مي كنيد، بر همان راهي مي رويد كه گذشتگان پيمودند، آنان زندگيشان از شما درازتر، خانه هايشان آبادتر، و آثارشان از شما بيشتر بود، كه ناگهان صدايشان خاموش، و بادهايشان ساكت، و اجسادشان پوسيده، و سرزمينشان خالي، و آثارشان ناپديد شد. قصرهاي بلند و محكم، و بساط عيش و بالشهاي نرم را به سنگ ها و آجرها، و قبرهاي به هم چسبيده تبديل كردند، گورهايي كه بناي آن بر خرابي، و با خاك ساخته شده است، گورها به هم نزديك اما ساكنان آنها از هم دور و غريبند در وادي وحشتناك به ظاهر آرام اما گرفتار قرار دارند، نه در جايي كه وطن گرفتند انس مي گيرند، و نه با همسايگان ارتباطي دارند، در صورتيكه با يكديگر نزديك، و در كنار هم جاي دارند. چگونه يكديگر را ديدار كنند در حالي كه فرسودگي آنها را درهم كوبيده، و سنگ و خاك آنان را در كام خود فرو برده است. شما هم راهي را خواهيد رفت كه آنان رفته اند، و در گرو خانه هايي قرار خواهيد گرفت كه آنها قرار دارند، و گورها شما را به امانت خواهند پذيرفت، پس چگونه خواهيد بود كه عمر شما بسر آيد؟ و مردگان از قبرها برخيزند؟ (در آن هنگام كه هر كس به اعمال از پيش فرستاده آزمايش مي شود، و به سوي خدا كه مولا و سرپرست آنهاست باز مي گردد، و هر دروغي را كه مي بافتند براي آنان سودي نخواهد داشت.) ⚘ @Nahjolbalaghe2 #با‌‌‌‌هم‌نهج‌البلاغه‌بخوانیم #خطبه‌ها