#موعظه ✅دین را باید درست معنا کرد 🎙استاد قرائتی @Nahjolbalaghe2

🕌زائر کوچولو #فرزندان_علی 💡#نهج_البلاغه @Nahjolbalaghe2

ترجمه کتاب الغدیر🔹 ✅ قسمت: شصت و هفتم 🔷واقعه غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ﺍﺑﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 3 " ﻟﺴﺎﻥ ﺍﻟﻌﺮﺏ " ﺹ 236 ﻭ ﺯﺑﻴﺪﻱ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 2 " ﺗﺎﺝ ﺍﻟﻌﺮﻭﺱ " ﺹ 124 (ﺑﻄﻮﺭ ﺧﻠﺎﺻﻪ) ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺑﻄﺤﺎﺀ ﻭﺍﺩﻱ ﺧﺎﻙ ﻧﺮﻣﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺳﻴﻠﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ، ﻭ ﺍﺑﻦ ﺍﺛﻴﺮ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻄﺤﺎﺀ ﻭﺍﺩﻱ ﻭ ﺍﺑﻄﺢ ﺁﻥ ﺭﻳﮕﻬﺎﻱ ﻧﺮﻣﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺠﺮﺍﻱ ﺳﻴﻞ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻴﺸﻮﺩ، ﻭ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺣﺪﻳﺜﻲ ﻛﻪ: ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﺍﺑﻄﺢ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﺬﺍﺭﺩ، ﻳﻌﻨﻲ ﺍﺑﻄﺢ ﻣﻜﻪ، ﺍﺑﻦ ﺍﺛﻴﺮ ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻣﺴﻴﻞ ﻭﺍﺩﻱ ﻣﻜﻪ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺣﻨﻴﻔﻪ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺑﻄﺢ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﻤﻴﺮﻭﻳﺪ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﺑﻄﺢ ﺗﻮﻱ ﻣﺠﺮﺍﻱ ﺳﻴﻞ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﺯ ﻧﻀﺮ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ: ﺑﻄﺤﺎﺀ ﺩﺭﻭﻥ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺴﺖ ﻳﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺧﺎﻛﻬﺎﻱ ﻧﺮﻣﻲ ﻛﻪ ﺳﻴﻞ ﺑﺪﺭﻭﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﺎﻭﺭﺩ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ: ﺑﻪ ﺍﺑﻄﺢ ﻭﺍﺩﻱ ﺁﻣﺪﻳﻢ ﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻳﻢ، ﻭ ﺑﻄﺤﺎﺀ ﻭﺍﺩﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺴﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺧﺎﻛﻬﺎ ﻭ ﺭﻳﮕﻬﺎﻱ ﻧﺮﻡ ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﺑﻮ ﻋﻤﺮ ﮔﻮﻳﺪ: ﻣﻜﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﺍﺑﻄﺢ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ: ﺁﺏ ﺑﺮ ﺳﻄﺢ ﺁﻥ ﺍﻧﺒﻄﺎﺡ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﭽﭗ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻳﺎﺑﺪ، ﻭ ﺟﻤﻊ ﺁﻥ ﺍﺑﺎﻃﺢ ﻭ ﺑﻄﺎﺋﺢ ﺁﻣﺪﻩ، ﻭ ﺩﺭ " ﺻﺤﺎﺡ " ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: ﺗﺒﻄﺢ ﺍﻟﺴﻴﻞ، ﻳﻌﻨﻲ ﺳﻴﻞ ﻭﺳﻌﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ ﻭﺍﺩﻱ. ﻭ ﺍﺑﻦ ﺳﻴﺪﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺁﻥ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺁﺏ ﺳﻴﻠﺎﻥ ﻋﺮﻳﻀﻲ ﻳﺎﻓﺖ، ﻭ ﺫﻭ ﺍﻟﺮﻣﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﻟﺎ ﺯﺍﻝ ﻣﻦ ﻧﻮﺀ ﺍﻟﺴﻤﺎﻙ ﻋﻠﻴﻜﻤﺎ ﻭ ﻧﻮﺀ ﺍﻟﺜﺮﻳﺎ ﻭ ﺍﺑﻞ ﻣﺘﺒﻄﺢ ﻭ ﻟﺒﻴﺪ ﮔﻮﻳﺪ: ﻳﺰﻉ ﺍﻟﻬﻴﺎﻡ ﻋﻦ ﺍﻟﺜﺮﻱ ﻭ ﻳﻤﺪﻩ ﺑﻄﺢ ﺑﻬﺎﻳﻠﻪ ﻋﻦ ﺍﻟﻜﺜﺒﺎﻥ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﺫﺍ ﺗﺒﻄﺤﻦ ﻋﻠﻲ ﺍﻟﻤﺤﺎﻣﻞ ﺑﻄﺢ ﺍﻟﺒﻂ ﺑﺠﻨﺐ ﺍﻟﺴﺎﺣﻞ ﻭ ﺑﻄﺤﺎﺀ ﻣﻜﻪ ﻭ ﺍﺑﻄﺢ ﺁﻥ ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﮔﺴﺘﺮﺵ (ﺭﻳﮓ ﻭ ﺷﻦ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ) ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ، ﺑﻄﺤﺎﻥ ﺑﻀﻢ ﺑﺎﺀ ﻭ ﺳﻜﻮﻥ ﻃﺎﺀ ﻭ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺖ- ﺍﺑﻦ ﺍﺛﻴﺮ ﺩﺭ " ﺍﻟﻨﻬﺎﻳﻪ " ﺑﺎ ﺳﻜﻮﻥ ﻃﺎﺀ ﺭﺍ ﺻﺤﻴﺢ ﺗﺮ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ، ﻭ ﻋﺮﺍﻳﺾ ﺩﺭ " ﺍﻟﻤﺸﺎﺭﻕ " ﮔﻔﺘﻪ ﻛﻪ: ﺍﻫﻞ ﺣﺪﻳﺚ ﭼﻨﻴﻦ (ﺑﺴﻜﻮﻥ ﻃﺎﺀ) ﺁﻧﺮﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﻭ ﻟﻜﻦ ﺻﺤﻴﺢ ﻓﺘﺢ ﺑﺎﺀ ﻭ ﻛﺴﺮ ﻃﺎﺀ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﻄﺮﺍﻥ. ﻭ ﻗﺎﻟﻲ ﺩﺭ " ﺍﻟﺒﺎﺭﻉ " ﻭ ﺍﺑﻮ ﺣﺎﺗﻢ ﻭ ﺑﻜﺮﻱ (ﺩﺭ " ﺍﻟﻤﻌﺠﻢ ") ﻗﻴﺪ ﻭ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺿﺒﻂ ﺩﺭﺳﺖ ﺁﻥ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﻜﺮﻱ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍ ﻧﻴﺴﺖ، (ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ) ﻛﻠﻤﻪ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺳﻪ ﻭﺍﺩﻱ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺍﺳﺖ (ﻋﻘﻴﻖ. ﺑﻄﺤﺎﻥ. ﻗﺘﺎﻩ) ﻭ ﺍﺑﻦ ﺍﺛﻴﺮ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﻔﺘﺢ ﻃﺎﺀ ﻧﻴﺰ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺟﺰ ﺍﻭ ﺑﻜﺴﺮ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: ﻋﻤﺮ ﺍﻭﻝ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ " ﺑﻄﺢ ﺍﻟﻤﺴﺠﺪ " ﻭ ﮔﻔﺖ: " ﺑﻄﺤﻮﻩ ﻣﻦ ﺍﻟﻮﺍﺩﻱ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﻙ ". ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🌳شجره آشوب« قسمت صد و شصت ویکم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔴 شیعیان بی بصیرت 🔻بعد از شهادت امام علی علیه السلام، شیعیانی بودند که برای انتقام خون امام، تعصب داشتند. آن ها قصدشان این بود که به نبرد با خوارج بروند، اما غافل از این که دشمن اصلی، بنی امیه است. امام علی (ع) نیز در زمان خود، بسیار تلاش کرد شیعیان و اصحاب خود را با این طرز تفکر آشنا کند که باید دشمن اصلی، یعنی جبهه کفر، را ابتدا از بین برد. 🔻 سران بنی امیه و تابعان آن ها، از این بی بصیرتی استفاده می کردند و اصحاب امام را درگیر جنگ داخلی با خوارج می کردند تا از دشمن اصلی جا بمانند. اصحاب امام نیز می خواستند از ظرفیت بنی امیه و دشمن خود برای ضربه زدن به خوارج استفاده کنند. دقیقا دشمن همین را می خواست؛ یعنی شیعیان و اصحاب علی علیه السلام، مشغول نبرد داخلی شوند تا ضعیف شده و از جبهه اصلی، یعنی بنی امیه غافل شوند. 🔻مغیره، به شیعیان اجازه می داد تا در محافل خصوصی خود، به مدح امام علی بپردازند. او به شیعیان گفت که چون حکومت بنی امیه، بر مردم مسلط است مأموریت دارد اجازه بیان فضیلت امام علی را به صورت علنی ندهد. او کسانی را مانند معقل بن قیس که از اصحاب امام بود، به قتال با خوارج می فرستاد. حتی عدی بن حاتم، از شیعیان باوفای امام نیز فریب اقدام مغیره را خوردند. 🔻دقیقا بنی امیه می خواست اصحاب امام را در این قضایا، به تحلیل اشتباه و خطای محاسباتی بیندازند. این مأموریت از سوی مغیره صورت می گرفت. حتی معاویه نیز قصد داشت امام حسن را بفریبد. او به امام گفت که حاضر است تجهیزات و نیرو در اختیارش بگذارد تا با خوارج بجنگد. اما امام حسن با هشیاری به او فرمود: «اگر با کسی از اهل قبله بخواهم بجنگم، از تو شروع می کنم.» 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَن يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ آیا کسانى که توطئه هاى شومى کردند از این ایمن گشتند که خدا آنها را در زمین فرو برد، و یا مجازات (الهى)،از آن جا که انتظارش را ندارند، به سراغشان آید؟! (نحل/۴۵) * أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ یا به هنگامى که (براى زندگى دنیا) در رفت و آمدند (عذاب خدا)، دامانشان را بگیرد در حالى که قادر به فرار نیستند؟! (نحل/۴۶) * أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَىٰ تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ یا پس از هشدارهاى خوف انگیز آنان را گرفتار سازد؟! چرا که پروردگار شما، رؤوف و مهربان است. (نحل/۴۷) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات«۴۵ تا۴۷» 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ♨️انواع مجازاتها در برابر انواع گناهان! قرآن، در بسیارى از بحثها، مطالب استدلالى را با مسائل عاطفى چنان به هم مى آمیزد، که برترین اثر را در نفوس شنوندگان داشته باشد، آیات فوق، نمونه اى از این روش است. آیات گذشته یک بحث منطقى در زمینه نبوت و معاد با مشرکان داشت، ولى آیات مورد بحث به تهدید جباران و مستکبران و گنهکاران لجوج مى پردازد، و آنها را به انواع عذابهاى الهى بیم مى دهد. نخست مى گوید: آیا این توطئه گرانى که براى خاموش کردن نور حق به انواع نقشه هاى شوم متوسل شدند از عذاب الهى ایمن گشتند، که ممکن است خداوند هر آن آنها را در زمین فرو ببرد ؟! (أَ فَأَمِنَ الَّذِینَ مَکَرُوا السَّیِّئاتِ أَنْ یَخْسِفَ اللّهُ بِهِمُ الأَرْضَ). آیا بعید است: زمین لرزه وحشتناکى رخ دهد، پوسته زمین بشکافد و دهان باز کند، آنها و همه زندگانیشان را در خود فرو برد، همان گونه که در تاریخ اقوام، کراراً اتفاق افتاده است؟!. جمله مَکَرُوا السَّیِّئاتِ به معنى توطئه چینى و نقشه کشى براى مقاصد شوم و رسیدن به هدفهاى نادرست مى باشد، همانند توطئه هائى که مشرکان براى خاموش کردن نور قرآن، و نابود کردن پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و اذیت و آزار مؤمنان مى چیدند. یَخْسِفُ از ماده خسف (بر وزن وصف) به معنى پنهان گشتن و مخفى شدن است، لذا پنهان شدن نور ماه در زیر سایه زمین را خسوف مى نامند و چاه مخسوف به چاهى مى گویند، که آب در آن پنهان گردد، و نیز پنهان شدن انسانها و خانه ها را در شکاف زمین (شکافى که بر اثر زلزله ها پدید مى آید) خسف مى نامند. و اضافه مى کند: یا این که هنگامى که آنها در حال غفلتند عذاب الهى از همانجا که انتظارش را ندارند به سراغشان بیاید (أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَیْثُ لایَشْعُرُونَ). * * * و یا به هنگامى که آنها براى کسب مال بیشتر و در آمد فزونتر در رفت و آمد هستند، عذاب دامانشان را بگیرد (أَوْ یَأْخُذَهُمْ فِی تَقَلُّبِهِمْ). در حالى که قادر به فرار از چنگال عذاب نیستند (فَما هُمْ بِمُعْجِزِینَ). همان گونه که سابقاً هم گفته ایم مُعْجِزِیْن از ماده اعجاز به معنى ناتوان ساختن است، و در این موارد به معنى فرار کردن از چنگال عذاب و مقاومت در برابر آن مى باشد. * * * و یا این که: مجازات الهى یک مرتبه به سراغشان نیاید بلکه به طور تدریجى و ضمن هشدارهاى پى در پى، آنها را گرفتار سازد ؟ (أَوْ یَأْخُذَهُمْ عَلى تَخَوُّف). امروز همسایه آنها گرفتار سانحه اى مى شود، فردا یکى از بستگانشان گرفتار حادثه اى و روز دیگر بعضى از اموالشان نابود مى گردد، و خلاصه هشدارها یکى بعد از دیگرى به سراغ آنها مى آید اگر بیدار شدند، چه بهتر، و گرنه، مجازات نهائى آنها را فرو خواهد گرفت. تدریجى بودن عذاب و مجازات در این گونه موارد، براى آن است که: هنوز احتمال هدایت در این گروه، وجود دارد، و رحمت خداوند اجازه نمى دهد که با اینها همچون سایرین رفتار شود زیرا پروردگار شما رئوف و رحیم است (فَإِنَّ رَبَّکُمْ لَرَؤُفٌ رَحِیمٌ). جالب توجه این که: در آیات فوق، سخن از چهار نوع مجازات به میان آمده است: نخست خسف و فرو رفتن در زمین. دوم مجازات غافلگیرانه، از آنجائى که انسان انتظار آن را ندارد. سوم عذابى که به هنگام تلاش و کوشش در جمع مال به سراغ انسان مى آید. و چهارم مجازات تدریجى. مسلّماً که هر یک از این چهار نوع مجازات، تناسب با نوعى از گناه دارد، هر چند همه آنها در مورد: الَّذِیْنَ مَکَرُوا السَّیِّئاتِ: آنها که توطئه هاى شوم مى چینند وارد شده است; زیرا مى دانیم همه کار خدا بر طبق حکمت و تناسب استحقاقها است. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ✅ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: بدترین بندگان خداوند کسی است که دیگران به خاطر ناسزاگویی و بدزبانیش از معاشرت با او کراهت داشته باشند. @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎙حجت الاسلام والمسلمین کاشانی لافتی الا علی، لاسیف الا ذوالفقار @Nahjolbalaghe2

✅هد هد فارسی #فرزندان_علی 💡#نهج_البلاغه #دهه‌کرامت #حضرت‌معصومه @Nahjolbalaghe2

ترجمه کتاب الغدیر🔹 ✅ قسمت: شصت و هشتم 🔷واقعه غدیرخم #علامه‌امینی ﺗﺒﻄﻴﺢ- ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻤﻌﻨﻲ ﮔﺴﺘﺮﺩﻥ ﺳﻨﮓ ﺭﻳﺰﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻥ، ﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺍﺑﻦ ﺍﺛﻴﺮ ﺍﺳﺖ: ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻄﺢ ﻛﻒ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﺭﻳﺰﻩ ﺩﻋﻮﺕ ﻧﻤﻮﺩ، ﻳﻌﻨﻲ ﻓﺮﺽ ﻛﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺁﻥ. ﺍﻧﺒﻄﺢ ﺍﻟﻮﺍﺩﻱ ﻓﻲ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﺒﻄﺢ، ﻳﻌﻨﻲ: ﻭﺍﺩﻱ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻜﺎﻥ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺑﻄﺤﺎﻥ ﻣﺪﻳﻨﻪ. ﺑﻄﺤﺎﻧﻴﻮﻥ. ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺍ ﻩ. ﻭ ﻳﻌﻘﻮﺑﻲ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ " ﺍﻟﺒﻠﺪﺍﻥ " ﺹ 84 ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﺍﺯ ﻭﺍﺳﻂ ﺗﺎ ﺑﺼﺮﻩ ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺷﻦ ﺯﺍﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﻄﺎﺋﺢ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺳﺖ، ﺑﻌﻠﺖ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺁﺑﻬﺎﻱ ﻣﺘﻌﺪﺩﻱ ﺟﻤﻊ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺳﭙﺲ ﺭﺍﻩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﻦ ﺯﺍﺭﻫﺎ ﺑﺪﺟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻮﺭﺍﺀ ﻣﻨﺘﻬﻲ ﻣﻴﺸﻮﺩ، ﺳﭙﺲ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺼﺮﻩ ﺗﺎ ﻣﻨﺘﻬﻲ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺑﻪ ﺷﻂ (ﻧﻬﺮ ﺍﺑﻦ ﻋﻤﺮ)... ﺍﻩ- ﻭ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﺒﻄﺤﺎﺀ (ﺭﻭﺯ ﺑﻄﺤﺎﺀ) ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻋﺮﺏ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ: ﺑﻄﺤﺎﺀ ﺫﻱ ﻗﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻴﻦ ﻛﺴﺮﻱ ﻭ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺑﻜﺮ ﺑﻦ ﻭﺍﺋﻞ ﺟﻨﮓ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ (ﻳﻌﻨﻲ ﺩﺭ ﺗﻌﻤﻴﻢ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺍﺑﻄﺢ ﻭ ﺑﻄﺤﺎﺀ ﺩﺭ ﻟﻐﺖ ﻋﺮﺑﻲ) ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺷﻌﺮ ﺷﻌﺮﺍﺋﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻘﻮﻝ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺣﺘﺠﺎﺝ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﻌﺮﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻤﻮﻟﺎﻱ ﻣﺎ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻭﻟﻴﺪ ﺑﻦ ﻣﻐﻴﺮﻩ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻳﻬﺪﺩﻧﻲ ﺑﺎﻟﻌﻈﻴﻢ ﺍﻟﻮﻟﻴﺪ ﻓﻘﻠﺖ: ﺍﻧﺎ ﺍﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﻧﺎ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﻤﺒﺠﻞ ﺑﺎﻟﺎﺑﻄﺤﻴﻦ ﻭ ﺑﺎﻟﺒﻴﺖ ﻣﻦ ﺳﻠﻔﻲ ﻏﺎﻟﺐ ﻭ ﻣﻴﺒﺪﻱ ﺩﺭ ﺷﺮﺡ ﺁﻥ ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﻣﺮﺍﺩ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ (ﺍﺯ ﺍﺑﻄﺤﻴﻦ) ﺍﺑﻄﺢ ﻣﻜﻪ ﻭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻧﺎﺑﻐﻪ ﺑﻨﻲ ﺷﻴﺒﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻳﻮﺍﻧﺶ ﺩﺭ ﺹ 104 ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻤﻠﻚ ﺑﻦ ﻣﺮﻭﺍﻥ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﺍﻟﺎﺭﺽ ﻣﻨﻪ ﺟﻢ ﺍﻟﻨﺒﺎﺕ ﺑﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﺍﻟﺰﺭﺍﺑﻲ ﻟﻠﻮﻧﻪ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺍﺭﺗﺪﺕ ﺍﻟﺎﻛﻢ ﻣﻦ ﺗﻬﺎﻭﻳﻞ ﺫﻱ ﻧﻮﺭ ﻋﻤﻴﻢ ﻭ ﺍﻟﺎﺳﻬﻞ ﺍﻟﺒﻄﺢ [ ﺻﻔﺤﻪ 149] ﻭ ﺳﻴﺪ ﺣﻤﻴﺮﻱ ﺩﺭ ﻭﺻﻒ ﻛﻮﺛﺮ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﺩﺭ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﻛﻪ ﺿﻤﻦ ﺷﻌﺮﺍﺀ ﻗﺮﻥ ﺩﻭﻡ ﺑﺎ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺫﻛﺮ ﺷﺪﻩ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻄﺤﺎﻭﻩ ﻣﺴﻚ ﻭ ﺣﺎﻓﺎﺗﻪ ﻳﻬﺘﺰ ﻣﻨﻬﺎ ﻣﻮﻧﻖ ﻣﺮﺑﻊ ﻭ ﺍﺑﻮ ﺗﻤﺎﻡ (ﻛﻪ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺷﻌﺮﺍﺀ ﻗﺮﻥ ﺳﻮﻡ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ) ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﻣﺪﻳﺤﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺹ 68 ﺩﻳﻮﺍﻧﺶ ﻣﺴﻄﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻮﻳﺪ: ﻗﻮﻡ ﻫﻢ، ﺍﻣﻨﻮﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﺤﻤﺎﻡ ﺑﻬﺎ ﻣﻦ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﺟﻌﻬﺎ ﺍﻟﺒﺎﻛﻲ ﻭ ﻧﺎﺋﺤﻬﺎ ﻛﺎﻧﻮﺍ ﺍﻟﺠﺒﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﺠﺒﺎﻝ ﻭ ﻫﻢ ﺳﺎﻟﻮﺍ ﻭ ﻟﻢ ﻳﻚ ﺳﻴﻞ ﻓﻲ ﺍﺑﺎﻃﺤﻬﺎ ﻭ ﺷﺮﻳﻒ ﺭﺿﻲ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 1 ﺩﻳﻮﺍﻧﺶ ﺻﻔﺤﻪ 205 ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻮﻳﺪ: ﺩﻋﻮﺍ ﻭﺭﺩ ﻣﺎﺀ ﻟﺴﺘﻢ ﻣﻦ ﺣﻠﺎﻟﻪ ﻭ ﺣﻠﻮﺍ ﺍﻟﺮﻭﺍﺑﻲ ﻗﺒﻞ ﺳﻴﻞ ﺍﻟﺎﺑﺎﻃﺢ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻳﻮﺍﻧﺶ ﺩﺭ ﺹ 198 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ: ﻣﺘﻲ ﺍﺭﻱ ﺍﻟﺒﻴﺾ ﻭ ﻗﺪ ﺍﻣﻄﺮﺕ ﺳﻴﻞ ﺩﻡ ﻳﻐﻠﺐ ﺳﻴﻞ ﺍﻟﺒﻄﺎﺡ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺹ 194 ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﻗﻠﻮﺏ ﻋﻴﺶ ﻓﻴﻚ ﺭﻕ ﻧﺴﻴﻤﻪ ﻛﺎﻟﻤﺎﺀ ﺭﻕ ﻋﻠﻲ ﺟﻨﻮﺏ ﺑﻄﺎﺡ . ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🌳شجره آشوب« قسمت صد و شصت و دوم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻حال به خوبی می توان فهمید نقشه بنی امیه، درگیر کردن اصحاب امام با دشمنان داخلی است تا از این طریق، به آسودگی حکومت خود را ادامه دهند. بنی امیه، با بیان فضیلت های امام علی به صورت نهانی، مشکلی ندارند؛ چون این کار آگاهی بخشی عمومی ندارد. آن ها از روشنگری و بیدار شدن عمومی با فضایل می ترسیدند. همچنین با این کار، می خواست شیعیان و اصحاب امام را فریب دهد تا حواس آنان را از جبهه کفر یا همان بنی امیه، منحرف کند. 🔻آیا مغیره دلسوز شیعیان بود که اصحاب امام علی را به نبرد با خوارج تشویق می کرد یا اجازه مدح امام علی در محافل خصوصی را می داد؟ 🔻آیا عمر بن عبدالعزیر که فدک را به بنی هاشم برگرداند، دلسوز اهل بیت بود؟ اگر واقعا او دلسوز بود، خلافت را به امام باقر علیه السلام بر می گرداند.اگر زیارت امام حسین علیه السلام از سوی مأمون، اجازه داده می شود، درد دین دارد؟ یا اینکه می خواست با دادن امتیاز به شیعیان انها را از قیام های علیه بنی عباس منصرف کند؟ در این راستا، مأمون لباس های سیاه بنی عباس را سبز رنگ می کند 🔻اما متأسفانه شیعیان در طول تاریخ، به سبب نداشتن بصیرت و درک درست از روش های دشمن، نتوانستند اولویت مبارزه خود را تشخیص دهند. این موضوع، باعث شد دشمن بتواند از آگاهی نداشتن شیعیان، بهره برده و آن ها را مشغول کند تا بتواند هرچه بیشتر حکومت ظالمانه خود را ادامه دهد. ثمره این بی بصیرتی، غربت بیشتر امامان بود و از سویی استمرار ظلم. 🔻امروز نیز، دشمنان دین (یهود) با ایجاد خطوط انحرافی در تشیع، مسلمانان را سرگرم درگیری های داخلی میان خود می کنند (جنگ شیعه و سنی )تا اذهان و حواس آنان از استکبار جهانی، پرت شود. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

💠دعای امام زمان عج برای زنان امت 🌹 امام زمان (عج) در مناجات با خداوند متعال: پروردگارا به زنان امت من حیاء و پاک دامنی ارزانی بدار. ┄═✼══ زن وحریمش، آنقدر مهم است که دعای امام غریب ما نیز است ✋ @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات«۴۵ تا ۴۷» 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️مفسران تا آنجا که ما دیده ایم در این زمینه سخنى ندارند، ولى چنین به نظر مى رسد: مجازات، نخست مخصوص آن گروه از توطئه گرانى است که در صف جباران و مستکبران خطرناکند همچون قارونها که خداوند چنان آنها را از اوج قدرت پائین مى کشد و بدرون خاک و اعماق زمین فرو مى فرستد که مایه عبرت همگان گردد. نوع دوم ویژه توطئه گرانى است که در عیش و نوش و هوسهاى سرکش خود غرقند، ناگهان عذاب الهى دامانشان را از آنجا که انتظار ندارند مى گیرد. نوع سوم مخصوص دنیاپرستان زراندوزى است که شب و روز در تقلب و تلاشند که از هر طریق و با هر جنایتى که ممکن است بر حجم ثروت خود بیفزایند که خداوند آنها را در همان حال که سرگرم جمع ثروتند گرفتار عذاب مى کند. و اما مجازات نوع چهارم از آن کسانى است که: طغیان و توطئه و گناهشان به آن حدّ و پایه نرسیده است که راه بازگشتى براى آنان وجود نداشته باشد. در اینجا خداوند از طریق تَخَوُّف (هشدار و تهدید) آنها را کیفر مى دهد یعنى نخست با حوادث دردناکى که در اطراف آنها به وقوع مى پیوندد به آنها بیدار باش مى دهد، اگر بیدار شدند و وضع خود را اصلاح کردند چه بهتر و گرنه آنان را در کام عذاب فرو مى برد. بنابراین ذکر رأفت و رحمت خداوند، به عنوان یک علت مربوط به گروه چهارم است که هنوز تمام پیوندهاى خود را از خدا نبریده اند و همه پلها را پشت سر خود ویران نساخته اند. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝 ترجمه و شرح خطبه۸۳بخش چهارم 🔺صحنه هولناک محشر! 🔹در اين بخش از خطبه که به راستى خطبه اى است «غرّاء» و درخشان و بيدارگر، امام(عليه السلام) بعد از حمد و ثناى الهى و توصيه به تقوا و شرح بى وفايى و بى اعتبارى دنيا، به سراغ معاد مى رود و ترسيمى تکان دهنده از صحنه محشر و حال خلايق در آن روز مى کند، که غافل ترين افراد را بيدار مى سازد و به سوى آن هدف تربيتى که امام(عليه السلام) از اين خطبه دارد، گام به گام نزديک مى کند، به گونه اى که نشان مى دهد اين طبيب روحانى، براى درمان دردمندان کاملاً حساب شده قدم برداشته و برنامه ريزى مى کند. نخست مى فرمايد: «اوضاع اين جهانِ ناپايدار، همچنان ادامه مى يابد و زمانها پشت سر هم سپرى مى شود و رستاخيز نزديک مى گردد» (حَتَّى إِذَا تَصَرَّمَتِ الاُْمُورُ، وَ تَقَضَّتِ الدُّهُورُ، وَأَزِفَ النُّشُورُ). اين سه جمله اشاره هاى روشنى به پايان جهان دارد. در نخستين جمله: به گذشت و فناى همه چيز: عمرها، قدرتها، اموال و ثروتها و... اشاره مى کند. و در جمله دوم: به پايان گرفتن ماهها و سالها و قرنها و در جمله سوم: که نتيجه آن است نزديک شدن رستاخيز و آشکار شدن نشانه هاى آن. در اين که پايان جهان با انقلاب هاى هول انگيزى خواهد بود - آنچنان که قرآن مجيد در آيات فراوانى بيان کرده است - و دوران برزخ چگونه مى گذرد، امام(عليه السلام) اشاره اى ندارد، بلکه مستقيماً به سراغ رستاخيز مردگان و قيام آنها از قبرها، که قسمت حسّاس مطلب است، مى رود و مى فرمايد: «(در اين هنگام) آنها را از شکاف قبرها و آشيانه هاى پرندگان و لانه هاى درندگان و ميدان هاى هلاکت خارج مى کنند» (أَخْرَجَهُمْ مِنْ ضَرَائِحِ الْقُبُورِ، وَ أَوْکَارِالطُّيُورِ، وَ أَوْجِرَةِ السِّبَاعِ، وَ مَطَارِحِ الْمَهَالِکِ). گاه انسان به مرگ طبيعى و در ميان جمع از دنيا مى رود و او را به خاک مى سپارند و گاه ممکن است در بيابانى تنها چشم از جهان فروبندد و بدن بى جان او طعمه پرندگان شود، گاه ممکن است حيوان درنده اى او را بخورد و گاه ممکن است در دريا و صحرايى يکّه و تنها دار فانى را وداع کند و بدن او بپوسد و خاک شود و يا در زلزله ها، در زير آوارها از بين برود. امام(عليه السلام) مى فرمايد: خداوند از جايگاه همه آنها، در هرجا باشند، باخبر است و با فرمان رستاخيز، همه را از جايگاهشان به حرکت درمى آورد و براى حساب و کتاب آماده مى سازد. امام(عليه السلام) در ضمن، اشاره لطيفى به اين نکته دارد که هيچ کس نمى داند در پايان عمر، چگونه چشم از دنيا فرو مى بندند و قبر واقعى او کجاست و اين خود نکته اى است آموزنده و بيدارگر، و به گفته قرآن کريم: «وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَکْسِبُ غَداً وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَىِّ أَرْض تَمُوتُ; هيچ کس نمى داند فردا چه مى کند و هيچ کس نمى داند در کدامين سرزمين از دنيا مى رود.» اين سخن مانند بسيارى از آيات قرآن، معاد جسمانى را به طور صريح بيان مى کند; چراکه آنچه در قبرها يا آشيانه پرندگان و لانه هاى درندگان قرار دارد، خاکها و استخوانهاى اين بدن است وگرنه روح پس از جدايى از بدن، جايگاهش قبر نيست. شرح بيشتر را در اين زمينه در بحث نکات خواهيم داد. ممکن است در اينجا اين سؤال مطرح شود که از بسيارى از آيات قرآن برمى آيد که در پايان دنيا، زمين به کلّى ويران مى شود; با اين حال چگونه قبرها به حال خود باقى مى مانند؟ پاسخ اين سؤال نيز در بحث نکات خواهد آمد. سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن مى افزايد: «با شتاب به سوى فرمان (و دادگاه) پروردگار حرکت مى کنند، در حالى که گردن کشيده اند (و نگران سرنوشت خويشند و هنگامى که در دادگاه الهى حضور مى يابند) به صورت گروههاى خاموش، صف به صف ايستاده، به گونه اى که چشم به خوبى آنها را مى بيند و صداى دعوت کننده (الهى) به آنها مى رسد» (سِرَاعاً إِلَى أَمْرِهِ، مُهْطِعِينَ إِلَى مَعَادِهِ، رَعِيلا صُمُوتاً، قِيَاماً صُفُوفاً، يَنْفُذُهُمُ الْبَصَرُ، وَيُسْمِعُهُمُ الدَّاعِي).  اين جمله هاى کوتاه و پرمعنا، با آهنگ خاصى که دارد، ترسيمى گويا از وضع بندگان در صحنه محشر است; ترسيمى بسيار تکان دهنده و وحشت آفرين! همين تعبير و تعبيرات مشابهى در قرآن مجيد درباره حرکت انسانها در صحنه محشر آمده است، که گاهى تعبير به «سِرَاعاً» شده و گاه تعبير به «يَنْسِلُونَ» که آن نيز به معناى شتابان رفتن است و گاه تعبير به «کَاَنَّهُمْ إلَى نُصُب يُوفِضُونَ» که آن نيز به معناى حرکت سريع است. حرکت آنها به صورت گروهى و ايستادن آنها در صحنه محشر در صفوف مختلف، يا به خاطر اين است که، مردم به تناسب اعمال و رفتارشان از يکديگر جدا مى شوند و هر کس با همانندش، در يک صف قرار مى گيرد و طبعاً سرنوشت مشترکى دارد و يا از اين جهت است که هر گروهى که در گورستانى با هم بودند، با هم به حرکت درمى آيند. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2