#زخم_زبان
📨مشکل من این است که هر حرفی را در هر شرایطی می زنم از حرف های من بد برداشت می کنند. به من می گویند که زبان تو خیلی نیش دارد و زخم زبان می زنی. اما خداشاهد است و می داند که در دل من هیچ چیزی نیست. من این حرف ها را بدون منظور می زنم و شوخی می کنم اما نمی دانم چرا همه بد برداشت می کنند. گاهی اوقات از خدا می خواهم که من را از روی زمین بردارد تا همه از دست من خلاص شوند تا کسی مجبور نباشد من را تحمل کند. در مورد این قضیه با مادر خود نیز بحث می کنم. همیشه هم من محکوم می شوم چون نمی توانم حرف را در دل خود نگاه دارم و به گریه می افتم. لطفاً به من بگویید اشکال کار من کجا است من دختر هستم و بیست ویک سال دارم.
🍃🌸پاسخ استاد نیلچی زاده:
🔻 این خواهر خوب می تواند یک فرمول و ملاک خوب داشته باشد برای اینکه بفهمد چه جاهایی اشتباه کرده است. اگر گاهی اوقات ما می بینیم که دیگران در مورد ما قضاوتی می کنند که واقعی نیست باید به دنبال این باشیم که ما چه زمینه ای را برای سوء تفاهم ایجاد کرده بودیم و آن زمینه را برطرف کنیم. اما وقتی می بینیم همه در باره ی ما قضاوت غلط می کنند معلوم است که من یک خطای رفتاری دارم که همه جا آن را تکرار می کنم. چون یا باید بگویم که من اشتباه می کنم یا بگویم که همه ی افراد دیگر اشتباه می کنند. اینکه من اشتباه می کنم خیلی درست تر به نظر می رسد وقتی که رفتار من به عنوان یک رفتار شخصی است نه به عنوان یک رفتار اعتقادی. وقتی که همه در باره ی شما این قضاوت را دارند و به عنوان یک الگوی عمومی است معلوم است که شما هنوز آن شیوه های زیبا سخن گفتن را که قرآن به ما یاد داده است بلد نبوده و تمرین نکرده اید.
✅ شیوه ی قرآن این است که کلام شما زیبا، دلنشین و محکم باشد و مراعات قدرت تحمل دیگران را هم بکنیم. به اندازه ی فهم و دانایی فرد با او سخن بگو. شما در آخر گفتید که در دل خود نمی توانم حرفی را نگاه دارم. پس معلوم است که وقتی شما دلخور می شوید و دلخوری های شما هم خیلی زیاد است آنها را با یک شتاب و آزردگی جدی بیان می کنید. طبیعی است که وقتی شما آزردگی جدی داشته باشید کلام شما زیبا نباشد. ابتدا باید یاد بگیرید که زودرنجی خود را مدیریت کنید. شما چون زودرنج هستید دیگران را مورد رنجش قرارمی دهید. کوچکترین حرف و رفتار دیگران باعث می شود که آزرده شده و چون در دل خود نیز نمی توانید نگاه دارید وقدرت اینکه بتوانید حرف خود را به ذهن دیگران نزدیک کنید نیز کم است. در نتیجه از همه رنجیده شده و دیگران نیزاز شما رنجیده می شوند.
👈 در دستورات دینی ما است که کسی حق ندارد آرزوی مرگ بکند. آرزوی مرگ جز شهادت برای انسان مومن پسندیده نیست. آرزوی مرگ یعنی اینکه خدایا نتوانستی زندگی من را تدبیر کنی این زندگی به درد من هم نمی خورد اصلاً برای چه من را به این دنیا آورده ای. این نهایت ناشکری است. اینکه من نتوانستم مشکلی را حل کنم یعنی اینکه این مسیری که رفته ام غلط بوده حالا باید مسیر بهتری را پیدا کنم.
✅ ما مسیر اهل بیت را توصیه می کنیم. زیبا سخن گفتن و سخن زیبا گفتن، هردو را باهم ترکیب کنیم. شما وقتی از دیگران دلخور هستید خود را بجای آنها بگذارید. دل شما می خواهد دیگران با شما چگونه صحبت کنند شما نیز با آنها همانگونه حرف بزنید. یک کمی هم زیبا تر و دلنشین تر. این موجب می شود که دیگران فکر نکنند زبان شما نیش دارد. وقتی هم از دست دیگران دلخور شدید همان لحظه به آنها نگویید بلکه آن را بنویسید.✅ یعنی یک فرصت کوتاه به خود بدهید برای اینکه هوشمندانه فکر کنید.
بجای اینکه صرفاً واکنشی جواب دهید و چون آنها شما را آزرده کرده اند، آنها را برنجانید تا راحت شوید. همین آزردگی را روی کاغذ بیاورید. بعد به خود یک فرصت کوتاه بزنید و آن را دوباره بخوانید و ببینید آیا اگر کسی این حرف را به شما بزند آزرده می شوید یا خیر؟ معمولاً به خود می گویید آنها من را آزرده کرده اند من هم اجازه دارم آنها را آزرده کنم. روش خود را عوض کنید.
✅ سکوت خلاق را یاد بگیرید. موقعی که خیلی عصبانی هستید هوشمندانه و آگاهانه با اینکه می دانید به طرف مقابل چه چیزی بگویید که آنها را آزرده کنید چیزی نگویید. و نهایتاً در یک فرصت مناسب با استفاده از قانون شش باضافه ی یک حرف دل خود را بیان کنید. این قانون یعنی اینکه هر موقع قرار است از کسی انتقاد کنیم و بدی را که در او دیده ایم و ما را رنجیده کرده برای او بیان کنیم. ابتدا ظرفیت عزت نفس او را بالا ببریم. شش عدد از خوبی هایی را که در او است شمارش کنیم و بعد از آن یکی از مشکلاتی را که موجب رنجش ما شده است به صورت پیشنهاد و نه انتقاد برای او بیان کنیم. این فرصتی است که طرف مقابل به صورت عاقلانه در مورد حرف ما فکر کند و ما هم بتوانیم به خوبی های او فکرکنیم.
۹۰/۴/۱۵
#زخم_زبان
📨مشکل من این است که هر حرفی را در هر شرایطی می زنم از حرف های من بد برداشت می کنند. به من می گویند که زبان تو خیلی نیش دارد و زخم زبان می زنی. اما خداشاهد است و می داند که در دل من هیچ چیزی نیست. من این حرف ها را بدون منظور می زنم و شوخی می کنم اما نمی دانم چرا همه بد برداشت می کنند. گاهی اوقات از خدا می خواهم که من را از روی زمین بردارد تا همه از دست من خلاص شوند تا کسی مجبور نباشد من را تحمل کند. در مورد این قضیه با مادر خود نیز بحث می کنم. همیشه هم من محکوم می شوم چون نمی توانم حرف را در دل خود نگاه دارم و به گریه می افتم. لطفاً به من بگویید اشکال کار من کجا است من دختر هستم و بیست ویک سال دارم.
🍃🌸پاسخ استاد نیلچی زاده:
🔻 این خواهر خوب می تواند یک فرمول و ملاک خوب داشته باشد برای اینکه بفهمد چه جاهایی اشتباه کرده است. اگر گاهی اوقات ما می بینیم که دیگران در مورد ما قضاوتی می کنند که واقعی نیست باید به دنبال این باشیم که ما چه زمینه ای را برای سوء تفاهم ایجاد کرده بودیم و آن زمینه را برطرف کنیم. اما وقتی می بینیم همه در باره ی ما قضاوت غلط می کنند معلوم است که من یک خطای رفتاری دارم که همه جا آن را تکرار می کنم. چون یا باید بگویم که من اشتباه می کنم یا بگویم که همه ی افراد دیگر اشتباه می کنند. اینکه من اشتباه می کنم خیلی درست تر به نظر می رسد وقتی که رفتار من به عنوان یک رفتار شخصی است نه به عنوان یک رفتار اعتقادی. وقتی که همه در باره ی شما این قضاوت را دارند و به عنوان یک الگوی عمومی است معلوم است که شما هنوز آن شیوه های زیبا سخن گفتن را که قرآن به ما یاد داده است بلد نبوده و تمرین نکرده اید.
✅ شیوه ی قرآن این است که کلام شما زیبا، دلنشین و محکم باشد و مراعات قدرت تحمل دیگران را هم بکنیم. به اندازه ی فهم و دانایی فرد با او سخن بگو. شما در آخر گفتید که در دل خود نمی توانم حرفی را نگاه دارم. پس معلوم است که وقتی شما دلخور می شوید و دلخوری های شما هم خیلی زیاد است آنها را با یک شتاب و آزردگی جدی بیان می کنید. طبیعی است که وقتی شما آزردگی جدی داشته باشید کلام شما زیبا نباشد. ابتدا باید یاد بگیرید که زودرنجی خود را مدیریت کنید. شما چون زودرنج هستید دیگران را مورد رنجش قرارمی دهید. کوچکترین حرف و رفتار دیگران باعث می شود که آزرده شده و چون در دل خود نیز نمی توانید نگاه دارید وقدرت اینکه بتوانید حرف خود را به ذهن دیگران نزدیک کنید نیز کم است. در نتیجه از همه رنجیده شده و دیگران نیزاز شما رنجیده می شوند.
👈 در دستورات دینی ما است که کسی حق ندارد آرزوی مرگ بکند. آرزوی مرگ جز شهادت برای انسان مومن پسندیده نیست. آرزوی مرگ یعنی اینکه خدایا نتوانستی زندگی من را تدبیر کنی این زندگی به درد من هم نمی خورد اصلاً برای چه من را به این دنیا آورده ای. این نهایت ناشکری است. اینکه من نتوانستم مشکلی را حل کنم یعنی اینکه این مسیری که رفته ام غلط بوده حالا باید مسیر بهتری را پیدا کنم.
✅ ما مسیر اهل بیت را توصیه می کنیم. زیبا سخن گفتن و سخن زیبا گفتن، هردو را باهم ترکیب کنیم. شما وقتی از دیگران دلخور هستید خود را بجای آنها بگذارید. دل شما می خواهد دیگران با شما چگونه صحبت کنند شما نیز با آنها همانگونه حرف بزنید. یک کمی هم زیبا تر و دلنشین تر. این موجب می شود که دیگران فکر نکنند زبان شما نیش دارد. وقتی هم از دست دیگران دلخور شدید همان لحظه به آنها نگویید بلکه آن را بنویسید.✅ یعنی یک فرصت کوتاه به خود بدهید برای اینکه هوشمندانه فکر کنید.
بجای اینکه صرفاً واکنشی جواب دهید و چون آنها شما را آزرده کرده اند، آنها را برنجانید تا راحت شوید. همین آزردگی را روی کاغذ بیاورید. بعد به خود یک فرصت کوتاه بزنید و آن را دوباره بخوانید و ببینید آیا اگر کسی این حرف را به شما بزند آزرده می شوید یا خیر؟ معمولاً به خود می گویید آنها من را آزرده کرده اند من هم اجازه دارم آنها را آزرده کنم. روش خود را عوض کنید.
✅ سکوت خلاق را یاد بگیرید. موقعی که خیلی عصبانی هستید هوشمندانه و آگاهانه با اینکه می دانید به طرف مقابل چه چیزی بگویید که آنها را آزرده کنید چیزی نگویید. و نهایتاً در یک فرصت مناسب با استفاده از قانون شش باضافه ی یک حرف دل خود را بیان کنید. این قانون یعنی اینکه هر موقع قرار است از کسی انتقاد کنیم و بدی را که در او دیده ایم و ما را رنجیده کرده برای او بیان کنیم. ابتدا ظرفیت عزت نفس او را بالا ببریم. شش عدد از خوبی هایی را که در او است شمارش کنیم و بعد از آن یکی از مشکلاتی را که موجب رنجش ما شده است به صورت پیشنهاد و نه انتقاد برای او بیان کنیم. این فرصتی است که طرف مقابل به صورت عاقلانه در مورد حرف ما فکر کند و ما هم بتوانیم به خوبی های او فکرکنید.
👈انتشار مطلب بدون ذکر لینک و نام استاد اشکال شرعی دارد.
@Nakhodabash_va_bakhodabash