#حال_مقال
🔍بعثت به روایت «حرا»
✍مرتضی بذرافشان
من همان غار «حرا» هستم که با شنیدن این نام، اشگ شوق از دیده تان جاری شده؛ زیارت سرزمین وحی را آرزو می کنید. انشالله قسمت شود، قدمتان روی چشم و بر دیده منت. همزمان، گنجایش بیش از ۵ مهمان، برایم مقدور نیست.
من در ۵کیلومتری شمال شرق «مکه» در کوه نور واقع و در حال حاضر جزء شهر شده ام. تا بالای قله، فقط ۲٠متر فاصله دارم؛ از آنجا به «مکه» اشراف و مسجدالحرام به راحتی دیده می شود.
ورودی ام، رو به سوی «مسجدالاقصی» قبله اول مسلمین است. تا نبینی خوب ندانی.
از قدیم الایام، مهمانان عزیزی داشته ام؛از پیامبرانی چون حضرت آدم را پذیرا بوده ام که از سنگ های این کوه، خانه کعبه را ساخت تا «محمد» امین، آخرین پیامبر که بعثت و نام من با او عجین است.
این اواخر او تنها نبود. همسرش «خدیجه» و پسر عمویش «علی» که ۱٠ سال داشت، همراهش بودند. گویی می دانستند که روز مبعث نزدیک است. روز برانگیختن خردهایی که در تابوت خرافه گرایی، هوس پرستی و جهل پیشگی مدفون شده بود.
۲۷رجب، روز تاریخی فرا رسید و آیه «اقرا باسم ربک الذی خلق» وحی شد. روز تولد عاطفه ها آمد. عاطفه هایی که در رقص شمشیرها زخمی و در جنگل نیزه ها جان باخته بودند. روزهایی که دخترکان معصوم به جای آغوش گرم مادری در دل سرد خاک می خفتند اینک، رو به پایان بود. جوانان بلندقامت در جنگ جهالت ها، دیگر، تن به بارش تیرها، نداده؛ زنان مظلوم و بی پناه در بند اسارت نبودند و کنیزی را تجربه نمی کردند.
مبعث، روز مرگ قساوت ها و شرارت ها بود. روز مرگ کرامت هایی که به پای بتان زر، زور و تزویر قربانی شد. روز مرگ جهل، شرک و پرستش های ناروا.
سوگمندانه اکنون، باید فریاد زد: جهل، شرک و خرافه گرایی، در دنیای مدرنیته امروزی، به شکل دیگر، بر کرامت انسانی و مظلومیت زن، بار دیگر، سایه افکنده؛ روشنگری و آگاهی بخشی بر صاحبان اندیشه و خرد و همه رهروان دوازدهمین وصی خاتم، بیش از پیش، ضروری می نماید تا در نبرد آخرالزمانی، حق پیروز شده؛ از زلال حقیقت، کام تشنگان عدالت، سیراب و هدف بعثت با ظهور منجی کامل گردد.
