🎇 ☀️امام رضا علیه السلام (۲۱):
⭐️ امام رضا (ع) و قلعۀ امن الهی (۲):
● در حدیثی که از امام رضا (ع) وارد شده آن حضرت بعد از معرفی #توحید_به_عنوان #قلعۀ_امن الهی #خود_را شرط آن ذکر میکند و میفرماید:
"به شروط آن و من هم از شروط آنم". «... بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا».
(عيون أخبار الرضا، ج2، 135).
● شرح: بنابراین حدیث شرط ورود در پناه خدا پذیرش ولایت امام است، زیرا «نبوّت» و «امامت» در حقیقت ادامه خط توحید است که از «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» آغاز و به «نبوت» ادامه پیدا میکند و به «ولایت» ختم میشود.
از امام باقر (ع) روایت شده که فرمود: "فطرت عبارت است از: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ و عَلِيٌّ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَلِيُّ اللَّهِ» و توحید تا اینجا است".
(نوادر الأخبار، فيض، ص 70)
و از امام علی (ع) روایت شده که فرمود: "همانا بالاترين و برترين چيزى كه «اهل توسّل» (براى تقرّب به خداى متعال) آن را وسيله قرار داده و به آن «توسّل» مىجويند عبارتست از «ايمان به خداوند» و «پيامبر او»، و «جهاد در راه خدا» و «اظهار كلمه اخلاص» كه همانا كلمه «لا اله إِلَّا اللَّه» است و آن همان فطرت است و نيز بر پا داشتن نماز كه آن ملّت و كيش اسلام است". (الزهد، ص 139)
در این حدیث امام (ع) جملۀ «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» را که همان کلمة «اخلاص» و «شعار توحید» است، به عنوان فطرت معرفی کرده است.
بنابراین «اخلاص» فطرت است و «نماز» که در همه ی ادیان بوده سرچشمه ای از اخلاص است و هر دو «ذکر» خداست.
با کلمۀ توحید و نماز انسان خدا را یاد کرده و به او پناه میبرد و خود را در قلعۀ امن الهی قرار میدهد.
علاوه در این حدیث «پیامبر خدا» نیز به عنوان وسیلۀ اهل توسل ذکر شده است و انسان با توسل به پیامبر اسلام (ص) میتواند خود را در قلعۀ امن الهی قرار دهد و استعاذه بجوید.
......................................
💥《ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ وَ مَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ》. (الشورى/ ۲۳)
این (باغهای سر سبز بهشت) همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند به آن نوید میدهد! (ای پیامبر) بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمیکنم جز دوستداشتن نزدیکانم [= اهل بیتم]؛ و هر کس کار نیکی انجام دهد، بر نیکیاش میافزاییم؛ چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است.