تو ممکنه تولد دیگه ای بر روی زمین نداشته باشی، اما ما هرگز فراموش نخواهیم کرد. انرژی و عشق تو در فرزندانت زنده است. تولدت در بهشت مبارک، ​​مادر بمناسبت تولد مرحوم #حاجیه_سیده_آسیه_عبدالمنافی همسر حاج رجب زاغی فرزندان انمرحوم بمناسبت تولد مادر مرحومشان یک پکیج کامل مواد غذایی تهیه و به بنده تحویل داده شد و به یک نیازمند محل داده شد. روحش شاد و یادش گرامی https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

به نظر شما کدام کار زیباتر می باشد تاج گلی تهیه شود برای مراسم عزا سپس تا غروب پژمرده شود و در سطل زباله قرار بگیرد یا سبد معیشتی وکمک مومنانه شود روی سفره ی فقراء ونیازمندان قرار بگیرد ؟ مانند ‌کارزیبا وخدا پسندانه ای که سر کار خانم زاغی انجام دادند https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

پیشاپیش حلول ماه مبارک رمضان را بر شما مهمانان خوان کرم الهی تبریک عرض می نمایم

به نام خدا السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ 🌺اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب روز دوشنبه زیبایتان به خیر 🌺 ✅ ذکر روز دوشنبه :   ( ذکر روز:یا قاضی الحاجات /ای برآورنده حاجت ها ) 100 مرتبه. 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن آیات صفحه🌹( ۲۳۶ )🌹 به نیت: برطرف شدن موانع ظهور ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

قرآن 📖 #روز_۲۳۶✨ #صفحه_۲۳۶✨ #سوره_مبارکه_یوسف 👇https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

🔸ترتیل صفحه 236 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

قرآن ترجمه المیزان سوره 12 سوره مبارکه يوسف صفحه 236 قَالَ يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَىٰ إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا ۖ إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ (5) گفت: <اى پسرک من! مبادا رؤيايت را براى برادرانت باز گويى که [اگر چنين کنى] به يقين برايت نقشه بدى طرح خواهند کرد. همانا شيطان ، آدمى را دشمنى آشکار است>. (5) وَكَذَٰلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَىٰ أَبَوَيْكَ مِنْ قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (6) و پروردگارت اين چنين تو را برخواهد گزيد و از تعبير و تحليل رؤياها و رخدادها به تو خواهد آموخت و نعمتش را بر تو و خاندان يعقوب به تمام و کمال خواهد بخشيد ، همان گونه که آن را پيشتر بر پدرانت ابراهيم و اسحاق به تمام و کمال رسانيد. همانا پروردگارت دانا و حکيم است. (6) ۞ لَقَدْ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آيَاتٌ لِلسَّائِلِينَ (7) به يقين در يوسف و برادرانش نشانه هايى براى پرسش کنندگان هست. (7) إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰ أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (8) آن گاه که گفتند: <بى ترديد يوسف و برادرش در پيش پدرمان از ما محبوب ترند ، با اينکه ما گروهى توانمنديم! بى گمان پدرمان در کژروى و خطايى آشکار است. (8) اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِنْ بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ (9) بايد يوسف را بکشيد و يا در سرزمينى رهايش سازيد ، که [اگر چنين کنيد ]توجّه پدرتان ويژه شما خواهد شد و پس از آن گروهى شايسته خواهيد بود> (9) قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ لَا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ (10) گوينده اى از ايشان گفت: <يوسف را نکشيد و اگر بنا داريد کارى کنيد، او را در نهانخانه آن چاه بيفکنيد که [در اين صورت] برخى از کاروانيان او را يافته و برخواهند گرفت>. (10) قَالُوا يَا أَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأْمَنَّا عَلَىٰ يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ (11) گفتند: <اى پدر! چيست تو را که ما را بر يوسف امين نمى شمرى با اينکه ما بى گمان خيرخواه اوييم. (11) أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (12) فردا او را همراه ما بفرست. [با آمدنش] از مراتع بهره مى گيرد و بازى مى کند و ما قطعاً مراقب او هستيم>. (12) قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَنْ تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَافُ أَنْ يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنْتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ (13) گفت: <به راستى اندوهگينم مى کند اينکه او را ببريد و مى ترسم آن گاه که از وى غافليد ، گرگ او را بخورد>. (13) قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ (14) گفتند: <اگر گرگ او را بخورد در حالى که ما گروهى نيرومنديم ; در آن صورت ما به يقين پوچ و تباهيم!> (14) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۳۶🌷 آتش حسد: به فرموده‏ ی خدا، داستان حضرت یوسف، زیباترین داستان قرآن، و در عین حال، یکی از سرگذشت های پرعبرت این کتاب آسمانی است . این داستان پر فراز و نشیب، از توطئه‏ ی برنامه ریزی شده‏ ی برادران یوسف آغاز شد، و مهم ترین چیزی که آتش آن توطئه را برافروخت، حسادت آنان به دو برادر کوچک ترشان یعنی یوسف و بنیامین بود؛ زیرا آن دو، به سبب لطف خاص خدا، ویژگی های منحصر به فردی داشتند، و پدر ایشان، یعقوب، با اطلاع از این موضوع، به آن دو توجه ویژه می کرد. آری، حسادت، با دل و جان برادران یوسف کاری کرد که حاضر شدند برادر خردسال و معصوم خود را در صحرا و در اعماق چاه رها کنند و به خیال خود، با حذف او از پیش چشمان پدر، نظر او را به سوی خود جلب کنند. این خوی زشت، مانند آتشی سوزان، چنان بر خرمن وجود انسان می افتد که چیزی از ایمان و محبّـت و نوع‏ دوستی برایش باقی نمی گذارد و حتّی او را به برادرکشی وادار می کند؛ زیرا انسان حسود، بی آنکه بیندیشد، از شخص مورد حسادت تنفّر پیدا می کند، و به جای این که خود را اصلاح کند و با به ‏دست آوردن خوبی ها، به ارزش ها و کمالات دست یابد، می کوشد آن شخص را شکست بدهد و از صحنه‏ ی روزگار پاک کند. تاریخ زندگی بشر، گویای جنایات بسیاری است که منشأ آن ها، حسادت انسان ها به یکدیگر بوده است. هدف حسادت ممکن است مال، مقام، شهرت، علم و دانش و حتّی تقوای دیگران باشد. از این رو، پیشوایان معصوم دین، با تأکید فراوان، ما را از این خصلت ناپسند باز داشته اند. در روایتی از امام صادق می خوانیم: «همان طور که آتش، چوب را می سوزاند، حسادت، ایمان را می سوزاند.» در حدیثی از پیامبر آمده است: «خدای بزرگ به موسی بن عمران فرمود: ای فرزند عمران، در مورد چیزهایی که من از لطف خودم به مردم داده ام، حسادت مکن و به آن ها چشم مدوز و دلت را دنبال داشته های آنان مینداز؛ زیرا انسان حسود، از نعمت هایی که به او بخشیده ام، ناراضی است و می خواهد جلوی روزی هایی را که میان بندگانم تقسیم کرده ام، بگیرد، و هر کس چنین باشد، نه من با او دوست هستم و نه او با من.» البتّه باید بدانیم که میان حسادت به داشته های دیگران و غبطه خوردن به اخلاق و صفات خوب مردم تفاوت وجود دارد، و اگرچه حسادت، بد و ناشایست است، غبطه خوردن به خوبی ها و ارزش های حقیقی دیگران مانند علم و دانش و اخلاق نیکوی آنان، ویژگی خوب و شایسته ای است؛ زیرا باعث حرکت انسان به سوی آن خوبی‏ها می شود. از این رو پیشوای ششم ما فرموده است: «انسان مؤمن غبطه می خورد؛ ولی حسادت نمی کند؛ امّا انسان منافق حسادت می ورزد و غبطه نمی خورد.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola