💠 به نام یگانه لایق پرستـش! السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین اللهم صل علی محمد وآل محمد سلام، پنج شنبه تون پر از امید 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola ✅ ذکر روز پنجشنبه : لااِلهَ اِلَّا الله المَلک الحقُّ المُبین  ( معبودی جز خدا نیست پادشاه حق آشکار ) ۱۰۰مرتبه. 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن آیات صفحه🌹( ۳۷۲ )🌹 نیت: برطرف شدن موانع ظهور موفورالسرور امام زمان(عج) ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

#ختم_دوم_قرآن 📖 #روز_372✨ #صفحه_372✨ #سوره_مبارکه_شعراء #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن👇 https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

🔸ترتیل صفحه 372 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️ https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

#ترتیل #صفحه_372 سوره مبارکه #شعراء #سوره_26 #جزء_19 قاری: #منشاوی https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

قرآن ترجمه المیزان سوره 26 سوره مبارکه الشعراء صفحه 372 قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112) گفت: من چه آگاهى دارم از کارهايى که آنان انجام مى داده اند؟ (112) إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113) حساب آنان جز برعهده پروردگارم نيست اگر شما درک کنيد. (113) وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114) و من اين مؤمنان را [از خود] دور نمى کنم. (114) إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (115) من جز اخطارکننده اى روشنگر نيستم. (115) قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116) گفتند: اى نوح! اگر [از دعوت خود] باز نايستى، حتماً از سنگسار شدگان خواهى بود. (116) قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117) گفت: پروردگارا! همانا قوم من تکذيبم کردند. (117) فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118) پس ميان من و آنان چنان که بايد داورى کن و مرا و هر کس از مؤمنان را که با من است [از شرّ آنان ]نجات بده. (118) فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119) پس او و هر که را با او در آن کشتى پربار بود، نجات داديم. (119) ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120) سپس آن باقى ماندگان را بعد از آن غرق کرديم. (120) إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (121) بى شک در اين [حادثه] نشانه اى [بزرگ ]وجود دارد، و بيشتر آنان مؤمن نبودند. (121) وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122) و همانا پروردگار تو آن عزّتمند و صاحب رحمت است. (122) كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123) قوم عاد رسولان را تکذيب کردند. (123) إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124) آن گاه که برادرشان هود به آنان گفت: آيا تقواپيشه نمى کنيد؟ (124) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125) همانا من براى شما فرستاده اى امين هستم. (125) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126) پس، از خدا پروا داشته باشيد و از من اطاعت کنيد. (126) وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127) و من براى اين [رسالت] هيچ مزدى از شما طلب نمى کنم، مزد من جز برعهده خداوندگار جهانيان نيست. (127) أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128) آيا شما در هر جاى بلندى به بازيچه نشانه اى بنا مى کنيد؟ (128) وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129) و کاخ هايى [محکم] برمى گيريد شايد جاويدان بمانيد؟! (129) وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130) و چون با شدّت و صولت [براى کيفر] دست مى گشاييد، زورمدارانه دست مى گشاييد؟ (130) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131) پس، از خدا پروا داشته باشيد و از من اطاعت کنيد. (131) وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ (132) و از آن کس پروا داشته باشيد که به وسيله آنچه مى دانيد به شما مدد کرده است. (132) أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133) به وسيله دام ها و فرزندانى به شما مدد کرده است. (133) وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134) و به وسيله باغ هايى و چشمه سارهايى. (134) إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135) همانا من بر شما از عذاب روزى بزرگ بيم دارم. (135) قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ (136) گفتند: تو موعظه بکنى يا نکنى براى ما يکسان است. (136) 🌸🌸🌸 https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

نکته تفسیری صفحه ۳۷۲: پیامبران و تهیدستان: پیامبران، بزرگ ترین رهبران جامعه‏ی بشری محسوب می شوند. البتّه برخورد مردم با این رهبران بزرگ، یکسان نبوده و نیست، و ارزش هایی که در ذهن و جان مردم ریشه کرده، در نوع مواجهه با دعوت پیامبران، اثر مستقیم دارد. یکی از این ارزش ها، عدالت خواهی و ظلم‏ستیزی است. از این رو معمولاً افراد کم درآمد و تهی دست که از ظلم حاکمان ستمکار و بی عدالتی های ثروتمندان تجاوزگر خسته شده اند، زودتر به پیامبران پاسخ مثبت می دهند، و در مقابل، اقشار قدرتمند و ثروتمندی که با ظلم و تجاوز به قدرت و ثروت رسیده اند و بزرگ ترین ارزش در چشمانشان، پول و مقام است، در برابر پیامبران به شدّت موضع می گیرند. قرآن بارها به این موضع گیری خصمانه اشاره و اعلام کرده که ارزش های مطرح در ادیان آسمانی، غیر از ارزش های صاحبان قدرت و ثروت است. این آیات به همین نکته اشاره می کند و بیان می فرماید که از زمان نخستین پیامبر اولواالعزم ـ یعنی حضرت نوح(ع) ـ این درگیری فکری وجود داشته است. در این آیات می خوانیم که مشرکان لجوج و متکبّر قوم نوح(ع)، در پاسخ دعوت او بهانه آوردند و گفتند: آیا در حالی به تو ایمان آوریم که افراد پست و حقیر از تو پیروی می کنند؟ در حقیقت، منظور آن ها این بود که یک رهبر بزرگ باید شأن اجتماعی خودش را حفظ کند و با افراد والامقام معاشرت داشته باشد؛ نه با افراد خوار و بی ارزش. البتّه اصل این سخن درست بود؛ ولی اشکال کار این است که آن ها در معنای حقارت و پستی دچار اشتباه بودند و می پنداشتند که هر فقیر ناتوانی، حقیر هم هست؛ در حالی که از نظر خدا، ملاک حقارت و پستی، کفر و بی ایمانی و آلودگی به گناهان و کارهای زشت است. از این رو حضرت نوح(ع) قاطعانه به آنان پاسخ داد که من هیچ گاه افراد باایمان را از خود طرد نخواهم کرد؛ هرچند فقیر و ناتوان باشند. از آیات قرآن استفاده می شود که این تفکّر آلوده، در زمان پیامبر اسلام صلوات الله علیه نیز وجود داشته است. خداوند در آیه‏ی 28 سوره‏ی کهف به پیامبر خویش فرموده است: «همراه با کسانی باش که پروردگار خود را صبح و عصر می خوانند[عبادت می کنند] و در پی خشنودی او هستند، و هرگز برای زیورهای دنیا، چشمان خود را از آن ها بر مگیر، و از کسانی که قلبشان را از یاد خود غافل کرده ایم، اطاعت مکن؛ همان ها که از هوای نفس پیروی کردند و در کارهایشان، زیاده روی و اسراف است.» بر اساس روایات، پیامبر توجّه ویژه ای به مسلمانان کم درآمد داشت و همواره با آنان نشست و برخاست می کرد و همراه آنان غذا می خورد . هر شب به مسجد سر می زد و به فقرا و تهی دستان غذا می داد و هیچ گاه مانند ثروتمندان رفتار نمی کرد؛ بلکه مانند بندگان می نشست و غذا می خورد. بد نیست که ما نیز با خود خلوتی کنیم و بیندیشیم که چقدر به پیامبرمان شباهت داریم! https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

سلام صبحتون بخیر https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola