در عقل نمی‌گنجد این نکته که در عالم لب تشنه کسی مانَد با مَنصبِ سقایی! - محمود شاهرخی

بنویسید که در علقمه سقا افتاد قطره اشکی شد و بر چادر زهرا افتاد - سیدحمیدرضا برقعی

دل خون شد و از معرکه دلدار نیامد ای اهلِ حرم میر و علمدار نیامد... - حسین علاءالدین

‌

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد سقای حسین سید و سالار نیامد ‌

«بلند شو علمدار علم رو بلند کن..»

امشبی را شهِ دین درحرمش مهمان است؛ عصرِ فردا بدنش زیرِ سمِ اسبان است «مکن ای صبح طلوع . .🖤»

«امشب حرم آلِ علی یار ندارد...» امان از دل زینب 🖤.. ‌

🕯. .

«خداحافظ‌ ای برادر زینب..»

تا تو بودی، نفسِ آینه دلگیر نبود در دلم هیچ، به جز نقش تو تصویر نبود بی‌تو اما، نتوان گفت که بر من چه گذشت از دلم پرس که این‌گونه زمین‌گیر نبود آه از درد اسیری که به همراهی اشک جز صدای جرس و نالۀ زنجیر نبود با تو می‌خواستم از کرببلا برگردم با تو بودن، چه کنم، آه، که تقدیر نبود گرچه با اشک مرا از تو جدا می‌کردند رفتنم را تو ببخشای، که تقصیر نبود خواستم جای گلو، بر بدنت بوسه زنم به تنت جز اثر بوسۀ شمشیر نبود... مردمی عهد شکستند که گوش دلشان آن‌قَدَر سنگ، که امید به تأثیر نبود لحظه‌ای کاش! پس از داغ مرا می‌دیدی تا ببینی که چنین، خواهر تو پیر نبود - حسین دارند

«در سینه‌ام غمی‌ست، که هر شب هزار بار قدرِ دو قرن بغض گلو، آه می‌کشد..» ‌