#خشم ۳ خانواده م به جای اینکه دلداریم بدن و ارومم کنن و با شوهرم حرف بزنن که درست رفتار کنه بدتر منو سرزنش کردن و میگفتن اگر زن بودی و زبونتو کوتاه میکردی الان سرزندگیت بودی شوهرم چندتا واسطه فرستاد دنبالم و انقدر اصرار کرد که ناچارا برای فرار از حرفهای خانواده و بخاطر دخترم برگشتم ۱۸ ساله بودم سر زندگیم دوسال هوامو داشت و خیلی مراقب زندگیمون بود انکار واقعا حس کرد که منو از دست میده اون بهتر شده بود کتک نمیزد ولی همچنان رابطه مون صفر بود و منم رغبتی نداشتم بهش هر چقدر بهم محبت میکرد و تلاش میکرد که بهم نزدیک بشه من نمیخواستم یاد خاطرات و کتک هایی که خوردم میافتادم و ازش دوری میکردم دست خودم نبود هر کاری میکردم دلم صاف نمیشد تا اینک ۲۳ سالم شد و هر شب تو ذهن خودم تصمیم میگرفتم ک جدا بشم هر طوری که شده باید اینکارو میکردم ولی میترسیدم از اینکه خانواده م پشتم نیستن تو این جامعه با ی بچه بدون هیچ پشت و پناهی چیکار میکردم؟ همیشه ترس داشتم شوهرم بفهمه میخام جدا بشم منو بکشه چون همیشه میگفت میکشمت اسید میریزم روت اگه بری تو حق نداری ترکم کنی و مال منی میگفت تو سند خوردی مال منی و بهت اجازه نمیدم منو تنها بذاری ی مدت گذشت و من رفتم آرایشگری یاد گرفتم و توی ی ارایشگاه مشغول شدم شوهرم کاری به درامدم نداشت و فکر میکرد درامدم خیلی کمه منم راستشو نمیگفتم که بتونم پس انداز کنم و از شوهرم پول میگرفتم و انواع کلاس ها رو میرفتم ادامه دارد کپی حرام