#بیانیه #نماز_تراویح #قسمت_دوم طبق روایت عبدالرحمن بن قاری آورده که می گوید: «خرجت مع عمرابن خطاب (رض) لیلةً فی رمضان الی المسجد فاذالناس اوزاعٌ متفرقون، یصلّی الرجل لنفسه، و یصلی الرجل فیصلی بصلاته الرهط فقال عمرانّی ارای لوجمعت هؤلاء علی قارئٍ واحد الخ» شب باعمرابن خطاب(رض) در رمضان به مسجد رفتم در آن هنگام مردم متفرق و پراکنده هرکس تنها برای خودش نماز میخواند و دسته ای به او اقتدا میکرد. بعضی تنها بعضی چند نفر به یکی اقتدا میکرد. عمرگفت بنظرم اگر اینها را پشت سر یک امام جمع کنم بهتر است و آنها را جمع کرد پشت سر ابی ابن کعب تا جماعت بخوانن. پس از آن اینگونه رواج پیدا کرد. روایت صحیح |مختصر خ /986،ما(247/85) استناد عمر(رض) برای جماعت خواندن به همان 3شب پیامبر(ص) صورت گرفت اما به تدریج پررنگ تر شده به شکل کنونی درآمده. پس مردم عزیز میتوانند در خانه قیام اللیل نموده بخوانند از تجمعات در مساجد خودداری نمایند. اما درباره ی تراویح امسال و ویروس کرونا در این شرائط تکلیف چیست؟ با توجه به اینکه علما اعم از شیعه و سنی برای حفظ سلامت جامعه در بسیاری از کشورهای اسلامی فتوا دادند که نماز جمعه که فرض عین است تعطیل شده و جماعت های پنج وقت که خود جماعت سنت مؤکده هست تعطیل شده است؛ برگزاری نماز تراویح با جماعت که در مورد حکم آن بین علمای احناف اختلاف است (که از نظر برخی سنت کفایی و از نظر برخی مستحب و از نظر برخی هم مستحب در خانه خواندن است) قطعا در عدم برگزاری آن به جماعت جواز هست و تراویح بطریق اولی نباید در مساجد بصورت جماعت برگزار گردد؛ حتی میتوان گفت در شرائط پیش آمده احتمال دارد که اساسا جائز نباشد که در مساجد کمافی السابق برگزارشود. پس مردم در خانه هایشان نماز بخوانند. والسلام علیکم و رحمه الله جمعی از علمای اهل سنت خراسان اردیبهشت 1399 نــــدای رود شهرسـتـان خـواف کانالی متفاوت برای همه 🆔@Nedayerood ارتباط با ادمین کانال @Nedayeroodkhaf https://t.me/Nedayerood 🇮🇷 Eitaa.ir/Nedayerood 🇮🇷 sapp.ir/Nedayeroodkhaf

#جلسه #قسمت_دوم #مدیران تیم چارلی اچ‌آر برای حل این مسئله، جزوه‌ای در کنار دعوتنامه می‌فرستد که باید پیش از ورود به جلسه خوانده شود، به‌خصوص برای جلساتی که موضوع مهمی دارند. این کار باعث می‌شود همکاران ساکت‌تر نیز فرصتی بیابند تا برای بحث آماده شوند. کوپ می‌گوید: «ما مشارکت اجباری هم داریم». آن‌ها سؤالات خاصی را از پیش توزیع می‌کنند و همه باید در جلسه پاسخ خودشان را ارائه دهند. بنا به تجربه، برای بازخوردگرفتن از درونگراها این کار بسیار مؤثرتر از پرسیدن «کسی نظری ندارد؟» است. باید به یاد داشت که هرچند ثمربخشی مهم است، اما باز هم حاضرین در جلسه انسان هستند. وود می‌گوید: «خوب است هر یک از حاضرین را به‌عنوان یک انسان حساب کنیم. به‌همین‌خاطر هرکس در ابتدای جلسه اعلام‌حضور می‌کند. ما دور اتاق چرخی می‌زنیم و از تک تک افراد سه سؤال می‌پرسیم: حالت چطور است؟ امروزی چیزی حواست را پرت نمی‌کند؟ یا چیزی صمیمی و شوخ‌طبعانه که حال افراد را عوض می‌کند». این کار شاید مسخره به نظر بیاید، اما به گفتۀ وود تأثیر مثبتی دارد. «این کار بسیار تأثیرگذار است چون کمک می‌کند حس‌وحالی را که با خودمان به داخل جلسه می‌آوریم درک نماییم». تمام حاضرین در جلسه باید نقش مشخصی داشته باشند. کوپ می‌گوید: «بدترین جلسات آن‌هایی هستند که افراد حاضر در آن نقششان را نمی‌دانند». او از چارچوبی خاص موسوم به آر.اِی.سی.آی۱ استفاده می‌کند: مسئول، پاسخگو، مشاور و مطلع. تنها دو یا سه نفر در نقشِ مسئول و پاسخگو قرار می‌گیرند؛ همین چند نفر هستند که تصمیم نهایی را می‌گیرند. مشاورها فقط برای نظردادن در جلسه حضور یافته‌اند و به‌قول کوپ: «این شفافیت باعث می‌شود جلسات پرثمرتر باشند». تعیین این نقش‌ها باعث می‌شود انتخاب مدعوین جلسه نیز آسان‌تر باشد. جف بیزوس، رئیس آمازون، قانون ساده‌تری دارد: اگر نتوانید با دو پیتزا تمام حاضرین جلسه را سیر کنید، معلوم می‌شود اتاق را بیش از حد شلوغ کرده‌اید. وقتی در جلسه هستید، دقیق گوش بدهید. این کار ظاهراً آسان است، اما در عمل نه، چون به‌قول کوپ «غریزۀ طبیعی هرکس ’شنیدن با هدفِ جواب‌دادن‘ است. افراد به‌شدت تلاش می‌کنند نقطه‌نظر خود را مطرح کنند؛ لذا خودخواهانه گوش می‌کنند چون می‌خواهند چیزی را بگویند که به‌نظرِ خودشان ارزشمند است». کوپ و همکارانش رفتارهای کلامی مختلف را با رنگ‌ها برچسب می‌زنند. قرمز بد است. کوپ می‌گوید: «پریدن توی حرف بقیه مطلقاً کار نادرستی است». سبز خوب است: واردکردن کسی به گفتگو یا پرسیدن سؤال. ارتباط خنثی نظیر مخالفت با کسی یا ارائۀ ایده نیز با آبی برچسب می‌خورد. این سیستم بر مبنای پژوهش‌های نیل رَکهَم روان‌شناس است و تمام افراد شرکت چارلی اچ‌آر این را درک می‌کنند. در طول جلسات نظراتی شبیه به موارد ذیل مطرح می‌شود: «رفتار سبز، عالی بود آلیس» یا «اه، این رفتار قرمز بود گری». به گفتۀ کوپ، «این حرف‌ها کمی هم حالت مزاح دارد»، لذا کسی تحقیر نمی‌شود و از سویی رفتارهای مثبت نیز نهادینه می‌گردد. کوپ می‌گوید: «جلساتمان حالا بسیار آهسته‌تر شده‌اند. البته بیشتر طول نمی‌کشد، فقط ضرب‌آهنگشان آهسته‌تر شده و به تصمیمات بهتری هم می‌رسیم». واقعاً بزرگ‌ترین اشتباهِ ممکن این است که جلسه را به‌عنوان حالت پیش‌فرض درنظر بگیرید. وود می‌گوید: «سعی کنید از این فرهنگ مرگ با جلسه۲ اجتناب کنید». یک لحظه به این هم فکر کنید که شاید یک ایمیل کافی باشد. به قول کوپ، «معمولاً وقتی به این فکر کنید که به دنبال چه نتیجه‌ای هستید، به‌خوبی روشن می‌شود که برگزاری جلسه بهترین راه دستیابی به آن نتیجه نیست». بهترین راه اجتناب از جلسه‌های بی‌ثمر چیست؟ اینکه اصلاً برگزارشان نکنید. نــــدای رود شهرسـتـان خـواف کانالی متفاوت برای همه 🆔@Nedayerood ارتباط با ادمین کانال @Nedayeroodkhaf https://t.me/Nedayerood 🇮🇷 Eitaa.ir/Nedayerood 🇮🇷 sapp.ir/Nedayeroodkhaf