🌀❌ نگاره: قائد الاحرار 🎨 ابوالفضل رجبی 🔹 رژیم صهیونیستی قصد دارد یک‌به‌یک جوانمردان عالم را ترور کند و سپس، اینستاگرام، همان‌طور که مأموریت دارد مردم از دیدن چهره هر قهرمان الهام‌بخش محروم کند، اما سنت الهی این است که شهدا از دست نمی‌روند، به‌دست می‌آیند. #فلسطین #اسماعیل_هنیه @Nehzat_Shahr

🔺 فاطمه‌ حسونه عکاس ۲۵ ساله فلسطینی دیروز همراه با ده نفر از اعضای خانواده‌اش در حالی به شهادت رسید که کمتر از ۲۴ ساعت از خبرِ نهایی شدن یک فیلم مستند درباره زندگی او در فستیوال کن گذشته بود. 🔹 او که واقعیات جنگ ویرانگر غزه را با دوربینش ثبت می‌کرد حالا خود قربانی نسل کشی اسرائیل شده است. #فلسطین #جنایات_اسراییل #نهضت_شهر @Nehzat_Shahr

#یادداشت در هیاهوی جهانی که سرشار از صداست، فریادهای بی‌صدای غزه در سکوت گم می‌شود. آن‌سوتر، دستان نحیف و لرزان کودکان، با قابلمه‌های تهی، واژه‌ای نمی‌گویند اما گویاتر از هر سخن، حقیقتی تلخ را فریاد می‌زنند: گرسنگی. در سمت دیگر، جهان ایستاده؛ دست‌هایی که میکروفن می‌گیرند، گوشی در دست دارند، پرچم تکان می‌دهند و نماد صلح را نمایش می‌دهند. واکنش‌هایی پر زرق و برق، اما بی‌اثر. همدردی‌هایی سطحی، بی‌آنکه باری از دوش گرسنگان بردارند. گویی جهان به جای آنکه دست دراز کند، تنها تماشا می‌کند و لایک می‌زند. این تصویر، نه یک نقاشی‌ست و نه یک خیال؛ بلکه آئینه‌ای‌ست تمام‌قد از واقعیتی که هر روز در غزه تکرار می‌شود. جایی که کودکی به جای اسباب‌بازی، قابلمه‌ای خالی در دست دارد. مادری که هر شب، نان را در خیال می‌پزد و پدری که شرمنده از نگاه گرسنه فرزند، به آسمان چشم می‌دوزد. 🔻آیا این همان جهانی‌ست که مدعی انسانیت است؟ 🔻آیا صلح تنها در نمادها خلاصه شده و انسانیت در قاب‌های مجازی مدفون گشته؟ غزه به نان نیاز دارد، به آب، به دارو، به عدالت. به جهانی که چشم باز کند، ببیند، و برخیزد. سکوت، شریک ظلم است؛ و بی‌عملی، خود شکلی از جنایت. #فلسطین🇵🇸 👤 فاطمه علیزاده 🗓 ۱ مرداد ۱۴۰۴ ──────── ↲ #نهضت_شهر ⊸ @nehzat_shahr