📝 ۵ روش مطالعه در ایام امتحانات ♦️ خواندن با نوشتن : 🔵 مطالعه فرآیندی فعال و پویا است . بعد از اینکه مطالب را خواندید باید در زمان مورد نیاز آن را با صدای بلند ادا کرده و نکات مهم را یادداشت کنید . خواندن همراه با نوشتن باعث می‌شود هم با مطلب مورد مطالعه درگیر شوید و هم قبل از امتحان بتوانید از روی نوشته‌ها مرور کرده و خیلی سریع مطالب مهم را مجدداً به خاطر بسپارید . ♦️ خط کشیدن زیر نکات مهم : 🔴 روش صحیح خط کشیدن زیر نکات مهم به این صورت است که ابتدا مطالب را بخوانند و مفهوم را کاملاً درک کنند و سپس زیر نکات مهم خط بکشند . ♦️ حاشیه‌نویسی : 🔵 این روش نسبت به دو روش قبلی بهتر است ولی باز هم روش مناسب برای درک عمیق مطالب کتاب درسی نیست ولی می‌تواند برای یادگیری مطالبی که از اهمیت چندانی برخوردار نیستند مورد استفاده قرار بگیرند . ♦️ خلاصه‌نویسی : 🔴شما مطلب را می‌خوانید و آنچه را درک کرده‌اید ، به‌صورت خلاصه ، در دفتری یادداشت می‌کنید . ♦️ کلید برداری : 🔵 در این روش ، پس از درک مطلب ، به‌صورت کلیدی نکات مهم را یادداشت می‌کنید و درواقع کلمه کلیدی کوتاه‌ترین و پرمعناترین کلمه‌ای است که باید بنویسید . #توصیه_های_روزهای_امتحان

داغ ترین♨️ و به روز ترین♻️ سوالات امتحانات نوبت اول متوسطه اول ما را به دوستان خود معرفی کنید. 🆔https://eitaa.com/joinchat/2922381963C47f2e6ee9b

📚نمونه سوالات امتحانی استاندارد نوبت اول پایه نهم #نوبت_اول #نهم #همه_دروس

📚نمونه سوالات امتحانی استاندارد نوبت اول پایه هشتم #نوبت_اول #هشتم #همه_دروس 🆔

📚نمونه سوالات امتحانی استاندارد نوبت اول پایه هفتم #نوبت_اول #هفتم #همه_دروس 🆔

#علوم تجربی #نهم بسته آزمون #علوم نهم 👈 شامل خلاصه درس فصل به فصل و آزمون برای آمادگی آزمون #نوبت_اول دی ۱۴۰۳

#علوم تجربی #هشتم بسته آزمون #علوم هشتم شامل خلاصه درس فصل به فصل و آزمون برای آمادگی آزمون #نوبت_اول دی ۱۴۰۳

#علوم تجربی #هفتم بسته آزمون علوم هفتم شامل خلاصه درس فصل به فصل و آزمون برای آمادگی آزمون #نوبت_اول دی ۱۴۰۳

📣متوسطه ی اولی ها به هوش👀 👀 به گوش👂 👂 سلام عزیزان 😊 اومدیم باهم دیگه دست در دست هم با آمادگی کامل💪 به استقبال امتحانات نوبت اول برویم🚶‍♂🚶🚶‍♂ https://eitaa.com/joinchat/2922381963C47f2e6ee9b 💥ما را به دوستان خود معرفی کنید.

بسم الله الرحمن الرحیم 🌷عَلیٌّ حُبُّه جُنَّة 🌼قَسیمُ النّارِ و الجَنَّة 🌷وَصیُّ المصطفی حَقّاً 🌼إمامُ الإنسِ و الجِنَّة ☘الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه مولانا امیرالمومنین علی بن ابیطالب و اولاده المعصومین علیهم السلام 🌸 ✍فرا رسیدن میلاد سراسر نور و خجسته 💥حضرت امیرالمؤمنین 🍃 زوج البتول 💥ساقی کوثر 🍃صاحب اللواء 💥حیدر کرار 🍃 یعسوب الدین 💥 ابوتراب 🍃ابوالحسنین 💥ابوالائمه الابرار 🍃اسدالله الغالب 💥مولانا علی بن ابیطالب ارواحنا فداه را به همه ی فرهیختگان و همراهان ارجمند همکاران بزرگوار دوستان عزیز دانش آموزانِ نازنین تبریک🌟 تهنیت🌸 و‌ شادباش💫 عرض نموده و بهترین ها را برای ایشان از درگاه مهربان آفریدگار هستی آرزومندیم. 🔷امیدواریم تحت توجهات حضرت باریتعالی و در سایه سار عنایات 💥مولای متقیان 🍃سید الاوصیا و 💥امام الصالحین 🌿گام هایتان استوار 🌻تنتان سالم 🌿دلتان شاد 🌻شادی تان روزافزون 🌿قلب تان منور به انوار الهی 🌻رزق و روز تان با برکت و فرجامتان نیکو باد🌹💐🌹 🌼زیارت مولا رزق و روزی هر روزتان🌼 ✦❁🌸❁✦•‏‏··•‏🎊•··‏‏‏•✦❁🌼❁✦ ارادتمند: قاسم فضل اللهی 🆔 @farhanghian_online

#سیره_نبوی #لبیک_یارسول_الله ✍يا رسول اللّه! كلامت،روشن و فصيح بود؛به فراخور عقل و درك مخاطب سخن مى گفتى، گاهى سخنى را سه بار تكرار مى كردى، تا طرف خوب بفهمد. هنگام سخن،كلام را با لبخند مى آميختى، هرگز سخن كسى را قطع نمى كردى، زبان به بدگويى وعيبجويى از ديگران نمى گشودى. صدايت كه مى كردند، مى گفتى: لبيك! خطبه هايت،از همه كوتاهتر، ولى پرمايه تر بود. زبانت را از آنچه بى مورد و بيهوده بود، فرو مى بستى، همواره خدا را ياد مى كردى و استغفار بر زبان داشتى، چيزى مى گفتى كه دلها را به هم الفت دهد،نه آنكه ميانه ها را به هم بزند. با كسى مجادله و جرّ و بحث نمى كردى، هنگامى كه سخن مى گفتى، همه ساكت بودند،چنانكه گويى برسرشان پرنده نشسته است، سراپا گوش! نزد تو نزاع لفظى نمى كردند، به سخن ديگران، خوب گوش مى كردى. محكم و استوار راه مى رفتى، گام برداشتنت، چنان بود كه نشان مى داد ناتوان و كسل نيستى! آنچنان كه گويى سنگى از سرازيرى مى غلطد، استوار و چالاك! وقتى سواره بودى، اجازه نمى دادى ديگران، پياده پا به پايت بیايند. يا سوار بر مركب مى كردى يا بر سر موعدى، قرار مى گذاشتى. از گذرگاهى كه عبور مى كردى، عطرت نشان مى داد كه از آنجا گذشته اى.از هر جا مى گذشتى سنگها و درختان، تعظيمت مى كردند. در سفرها، آخرِ جمعيت راه مى رفتى، تا اگر كسى كمك خواست، كمكش كنى. گاهى سوار اسب مى شدى، گاهى بر قاطر و الاغ ، يا بر شتر، و گاهى نيز پياده! سواره كه بودى، ديگران را هم بر ترك مى نشاندى. اوقات داخل خانه را به سه قسمت تقسيم مى كردى: بخشى براى نيايش و عبادت و براى خدا، قسمتى براى خانواده و بخش ديگرى براى كارهاى شخصى خود. در خانه، با خانواده همكارى مى كردى، گوشت مى بريدى، شير مى دوشيدى، لباس وصله مى زدى، هر غذايى كه مى پختند، مى خوردى، از طعامى بد نمى گفتى، در را مى گشودى، كفش خود را مى دوختى. بر زمين مى نشستى و بر زمين غذا مى خوردى، به خدمتكار خانه وقتى خسته مى شد كمك مى كردى، زيراندازت عبايى بود و بالشى از پوست، پر شده از ليف خرما! بر حصير مى خوابيدى، هنگام خواب، مسواك مى زدى و دعا مى خواندى و چون از خواب بر مى خاستى، خدا را سجده مى كردى. كار مراجعه كنندگان را راه مى انداختى، نيازمند و سائلى را دست خالى ردّ نمى كردى. بنده شكور خدا بودى. نور چشمانت «نماز» بود. وقتى به نماز مى ايستادى، از خوف خدا رنگ از چهره ات مى پريد. در سينه، ناله هاى سوزناك و آواى حزينى داشتى. هنگام سجود، چنان بر زمين مى چسبيدى، كه گويا جامه اى بر زمين افتاده است. وقت نماز كه مى رسيد، ديگر كسى را نمى شناختى و به چيزى توجّه نداشتى جز به نماز! به نماز عشق مى ورزيدى. فرا رسيدن «وقت» نماز را انتظار مى كشيدى، و هنگام نماز كه مى شد، مى گفتى: اى بلال! خوشحالمان كن، هيچ چيز را بر نماز مقدّم نمى داشتى. مى فرمودى (به ابوذر): خداوند، فروغ ديدگانم را در نماز قرار داده است. آنگونه كه گرسنه، غذا را دوست مى دارد و تشنه آب را، من هم شيفته نمازم. بااين تفاوت كه گرسنه و تشنه، سير و سيراب مى شود، امّا من از نماز، سير نمى شوم. ركوعها و سجودهاى طولانى داشتى. به خدا عرضه مى داشتى: پروردگارا! دوست دارم يك روز سير باشم و شكرت كنم، روز ديگر گرسنه باشم تا از تو سؤال كنم. نشست و برخاستت، همراه با «ذكر خدا» بود. با آنكه «معصوم» بودى، ولى آن قدر از خشيت خدا مى گريستى كه مصلاّ و سجده گاهت خيس مى شد. هنگام دعا، همچون مسكينان نيازمند دستها را بالا مى گرفتى. «بنده خدا» بودى. يك بار كه بر زمين نشسته و با دست غذا مى خوردى، زنى گفت: يا رسول اللّه، چرا مانند بندگان نشسته و غذا مى خورى؟ و… فرمودى: واى بر تو! چه كسى بنده تر از من است؟ تو عبدِ خدا و رسولِ او بودى. چهره ات گشاده بود وخوش رو. به هر كس مى رسيدى سلام مى گفتى. با هر كه دست مى دادى، آن قدر صبر مى كردى كه او دستش را بكشد. به صورت كسى خيره نمى شدى. به هيچ كس، دشنام و ناسزا نمى گفتى. بر تندخويى و بداخلاقى ديگران صبر مى كردى. هديه مردم و دعوت بردگان را مى پذيرفتى، به عيادت بيماران و تشييع جنازه مى رفتى. از اصحاب، تفقّد و احوالپرسى مى كردى. دير غضبناك مى شدى، زود مى بخشودى، از همه بيشتر عذرپذير بودى. با بينوايان محروم، هم غذا و همنشين مى شدى. پيش ديگران، پايت را دراز نمى كردى. مزاح و شوخى مى كردى ولى جز «حق» نمى گفتى. با ياران، حلقه وار مى نشستى. خود را براى اصحاب مى آراستى و عطر مى زدى. بارى بر دوش مردم نبودى. در كارهاى اجتماعى مشاركت داشتى. بخشنده و سخى بودى. چيزى را از خواستاران مضايقه نمى كردى. به بزرگ هر قومى احترام مى كردى. ✍آرى… اى رسول خدا! وفاى به عهد، صدق و راستى، امانت و محبّت از ويژگيهاى تو بود. از مهمان كار نمى كشيدى، خُلف وعده نداشتى، مردم دار و اهل مدارا بودى، سعه صدر و وسعتِ نظر داشتى، اخلاقت قرآن بود! قرآنِ مجسّم بودى و آياتِ عينيّت يافته كلام اللّه!