او حسن بود، ولی خانه او عسکر بود غربت آل خدا را مثلی دیگر بود حجتی بود که یک بار نشد حج برود و نه زندان غریبی که انیسش نشود دلربا بود و دد و دیو عبیدش می‌شد هر چه مأمور شکنجه است مریدش می‌شد او که بابای شما منجی عالم بوده حافظ فایده بعثت خاتم بوده با پدر دیده شما را و کسی داده خبر مثل سیبی که دو نیم است، شبیهی به پدر یعنی آن روزِ ظهوری که شود عالم مست چشم بر حُسن امام حسن عسکری است بر پدر زهر خوراندند و تنش مثل خزان لرزشی داشت، نمی‌خورد به آن سنّ جوان سم اثر کرد و جگر سوخت و بدتر می‌شد دستش آرام اگر بود گلو تر می‌شد ظرف می‌خورد به دندان پدر برمی‌گشت خیزران بود که شد تازه غمش در دل طشت بیشتر تشنه مهدی شد و مهدی را خواند آمدی چشم ترش سمت شما حیران ماند روضه‌ای خواند که با کرب و بلا مخلوط است داغ این سلسله انگار به هم مربوط است اسقنی الماء طنین عطش عاشوراست بازتاب جگر سوخته مقتل‌هاست گفت بابا پسرم سوی خدا خواهم رفت داغ آن جمله به عمق دل دریا هم رفت گفت از نسل امامیّ و پیمبرزاده تو امامیّ و نبی بر تو بشارت داده عطر یاسی نفسش داشت که چون پرپر شد روضه‌اش اذن ورود دهه مادر شد عمر پرخیر پدر بود چه کوتاه! عزیز ما شریک غمتان، آجرک الله عزیز تسلیت باد بر این داغ و مصیبت آقا جان فداتان، سرتان باد سلامت آقا گفت بابای شما پنج نشان ایمان را اربعین است که بانی شده بابا آن را ما به پای عَلُم کرب و بلا می‌مانیم تشنه منتقم خون خدا می‌مانیم ما وفادار به عهدیم که عهدی بستیم عهد بر شیعگی حضرت مهدی بستیم انقلابی که طلیعه است طلوعی خوش را می‌دهد مژده به این عصر شروعی خوش را روزها را پیِ هم می‌شمریم آقا جان این علَم را به شما می‌سپریم آقا جان #حسن_صیاد 🌴🥀🇮🇷🥀🌴 #شهادت_امام_حسن_عسکری