این شعر فوق العاده زیبا تقدیم به تمام #دهه_چهل، #پنجاه و #شصتی ها که حالا خود ساخته ترین پدر و مادرای ایرانند :🌴💞🌴 من پُرم از خاطرات و قصه های کودکی 🌹 این که روباهی چگونه می فریبد زاغکی!🌹 قصّهٔ افتادنِ دندانِ شیری از هُما لاک پشت و تکّه چوب و فکرهای اُردکی! قصّهٔ گاو حسن، دارا و سارا و امین🌹 روزٍ بارانی، کتابٍ خیسٍ کُبری طِفلکی!🌹 تیله بازی در حیاط و کوچه و فرشِ اتاق! بر سرِ کبریت و سکه، یا که درب تَشتکی! چای والفجر و سماور نفتیِ کُنجِ اتاق🌹 مادرم هرگز نیاورد استکان بی نعلبکی!🌹 داستانِ نوک طلا با مخمل و مادر بزرگ! در دهی زیبا که زخمی گشته بچّه لَک لَکی! زنبور عَسل، نِل در فراق مادرش!🌹 یادٍ دوران اوشین و نقطه های برفکی!🌹 هشت سال از دورهٔ شیرین امّا تلخِ ما پر ز آژیرِ خطر با حمله های موشکی! تا کجاها میبرد این خاطره اکنون مرا🌹 کاش میرفتم به آن دورانِ خوبم، دزدکی!🌹 یاد آن دوره همیشه با من و در قلبٍ من من به یاد و خاطراتت زنده ام، ای کودکی! دفتر‌ٍ مشقِ دبستانم ببین🌹 پر ز مُهرِ آفرین،‌ صد آفرین!🌹 راستی آن دفترِ کاهی کجاست؟! عکس حوض آبِ پُر ماهی کجاست؟! باز آیا ریز علی ها زنده اند؟!🌹 در حوادث جامه از تن کنده اند؟!🌹 کاش حالا ‌خاله کوکب زنده بود! عطرِ نانش خانه را آکنده بود! ای معلّم خاطر و یادت بخیر🌹 یادِ درسِ آب بابایت بخیر!🌹 هر‌ کجا هستید، هستی نوش تان! کامیابی گرمیِ آغوشتان! همکلاسیهای سالِ کودکم 🌹 دسته‌گلهایی ‌ز یاس و میخکم!🌹 باز از دل میکُنم یادِ شما یادِ قلبِ سادهٔ شادِ شما ‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تقدیم به همه دوستانی که خاطراتشون زنده شد❤️ 🌴💎🌹🕯🌹💎🌴