#از_کرونا_تا^بهشت #قسمت پایانی 🎬： انگار ما زمان مراسمشان رسیده بودیم,مراسمی که برای سلامتی عزازییل بزرگ یاهمان شیطان رجیم برگزار,میشد,ناگاه از میان راهی باریک که به جغد اتشین خم میشد,کودکانی را,به صف کرده بودند,کودکانی که روی بدنشان را با خط وخطوط قرمز رنگ نقاشی کرده بودند ,خدای من....درست است اینها قربانیانی,بودند که میباید دراتش بسوزند,خوب که دقت کردم....نه نه...زینب وعباس هم مابین بچه ها بودند .. دل درسینه ام از دیدن ان بچه های معصوم خصوصا بچه های,خودم شروع به لرزیدن کرد,حضرت به تمام لشکر اعم از جن وانس وفرشته دستور حمله دادند,جنیان مسلمان با جنیان شیطانی گلاویز,شدند وفرشتگان همچون ابابیل برسرشان فرود میامدند,حضرت پیشاپیش همه ,میجنگید ومیکشت وجلو میرفت,اما شیاطینی که درحال اجرای مراسم بودند به کارشان ادامه میدادند,چشمانم دنبال صف کودکان بود که به دهانه ی جغداتیشن رسیده بودند...وای ..وای....وای من طاقت دیدنش را نداشتم,کودکان را به داخل اتش انداختند,همه باهم این ذکر را میخواندیم ومن از اضطراب درونم این ذکر را فریاد میزدم(یا الله ویا واحدویا احدویاصمدویالم یلد ولم یولدولم یکن له کفوا احد,اللهم نجنی من النار) این ذکر حضرت ابراهیم بود زمانی که درون اتش نمرود میرفت...همانطور که چشمهایم رابسته بودم تا صحنه ی خراش انگیز روبرویم را نبینم واز,ته دل ذکر را میگفتم ,ناگاه با فریادی بلند وهراس انگیز که انگار از,عمق جهنم میامد ,چشم هایم راگشودم,همه جا دود سیاه وخاکستر پراکنده شده بود. کم کم غبار سیاه خوابید...خدای من...حضرت مهدی عج بالای نعش ابلیس ایستاده بود,تمام شیاطین جنی وانسی به درک واصل شدند...حضرت با صدای الهی اش فرمودند(الی یوم الوقت المعلوم)اری این ایه ی قران بود که وعده داده شده بود. نگاهم از حضرت به طرف جغد اتشین کشیده شد...باورم نمیشد خبری,از جغد سنگی نبود هرچه بود گل بود وگلستان ,بچه ها با چهرهایی نورانی وخندان به حضرت نگاه میکردند,به خدا قسم این گلهای بهشتی بودند وبا کشته شدن ابلیس وشیاطین اینجا قطعه ای از,بهشت موعود بود...سراز پا نشناخته به سمت زینب وعباس دویدم از بس عجله داشتم گوشه ی چادرم زیر پایم امد وچندین بار,برزمین خوردم وبلند شدم,خودم رابه عباس وزینب رساندم,بعداز مدتها انها را سخت در اغوش گرفتم وگریستم,بچه هایم بوی گلهای بهشتی را میدادند,بچه ها هم گریه ی شوق سردادند وهمزمان با هم نگاهمان به نگاه مهربان بقیه الله افتاد که با لبخند زیبایش شاهد این صحنه های زیبا بود...براستی اینجا جای گریستن نیست....کسی در بهشت گریه نمیکند...بهشتی که سالها از ان غافل بودیم وبا حمله ی ویروس بیولوژیکی به نام کرونا ...ما را متوجه قطعه ی کم پر پروازمان نمود وبقیه الله را به جمعمان خواندیم واینچنین بود که (از کرونا به بهشت)رسیدیم ...........والسلام........ ان شاالله در دنیای واقعی ما هم این اتفاق بیافتد وهمه بدانند که چاره ی تمام مشکلات ودرمان تمام بیماریها,فقط وفقط امدن مولایست که سالیان سال درانتظار ظهور است همو که به گفته ی امام صادق ع(مضطر ظهور)نام گرفت....بیایید وهمت کنید وباهم دست به دعا برداریم وهمه باهم دریک زمان ,حجت خدا را از خداوند بخواهیم,دعای دسته جمعی,به اجابت نزدیکتر است,باشد که مولا را با اعمال خالصمان به میانه ی میدان بکشیم.... مولای عزیزم ：عزیز علی ان اری الخلق ولا تری.. به خدا سخت است,همه راببینم وتورا نبینم..... دارالعزا شد سینه ها پس کی میایی؟؟ خون شد دل آیینه ها,پس کی میایی؟؟ فرهاد را از جان شیرین سیر کردی... ای یوسف زهراس,بمیرم دیر کردی... (یا رب الحسین,به حق الحسین,اشفع صدرالحسین,بالظهورالحجه) التماس دعا... یاعلی 💦🌧💦🌧💦🌧