🔴 یک دلیل قرآنی برای شرکت در راهپیمایی
🔹 حجت الاسلام محسن قرائتی :
🔵 هیچ حرکت دستهجمعی که کفار را عصبانی کند صورت نمیگیرد، مگر اینکه برای آن پاداش عمل صالح ثبت میشود. آری، راهپیماییهایی که دشمنان اسلام و مسلمین را عصبانی کند، عمل صالح است.
خداوند در آیه ۱۲۰ سوره توبه میفرماید:
🔹 «ما کانَ لِأَهْلِ الْمَدینَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ یَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ لا یَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ لا یُصیبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لا نَصَبٌ وَ لا مَخْمَصَةٌ فی سَبیلِ اللَّهِ وَ لا یَطَؤُنَ مَوْطِئاً یَغیظُ الْکُفَّارَ وَ لا یَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلاً إِلاَّ کُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ»
🔺 «اهل مدینه و بادیهنشینان اطرافشان نباید هرگز از (همراهی) پیغمبر تخلف کنند و نه هرگز جان خود را از جان او عزیزتر شمارند، زیرا هیچ رنج تشنگی و خستگی و گرسنگی در راه خدا نکشند و هیچ قدمی در جایی که کفار را خشمگین کند ننهند و هیچ دستبردی به دشمنان نرسانند جز آنکه در مقابل هر یک از این رنج و آلام عمل صالحی در نامه اعمالشان نوشته شود که خدا هرگز اجر نیکوکاران را ضایع نخواهد گذاشت.»
🌕 از این آیه قرآن نتیجه میگیریم، راهپیماییهایی که دشمنان اسلام و مسلمین را عصبانی میکند، عمل صالح است. این راهپیماییها (بخصوص آنگاه که از طریق وسایل ارتباطی و ماهوارهها منعکس میشود) اگر برای اهداف مقدسی صورت گیرد، نوعی حضور در صحنه، عبادت دسته جمعی و امر به معروف و نهی از منکر عملی و عامل تقویت روحیّه مردم و تهدید دشمن است.
#لبیک_یا_خامنه_ای
#پایان_مماشات
#اتمام_حجت
آفاق۱۴- مدرسه مهدویت
https://eitaa.com/Norolhodamahdaviyat
❇️ قرارگاه سایبری آفاق ❇️
🔴 #شهادت_نفس_زکیه#
🔘طبق روایات و وضع اجتماعی و روند آن، هنگام ظهور حضرت مهدی(ع) نیروهای فعال و مؤثری بدین ترتیب در مکه وجود دارد:
📌1. #حکومت_حجاز؛ با وجود ضعفی که دارد نیروهای خود را جهت رویاروئی با ظهور احتمالی آن حضرت بسیج می کند، ظهوری که مسلمانان چشم انتظار آن از مکه هستند و فعالیت های خود را بدین جهت در موسم حج افزایش می دهند.
📌2. #شبکه_های_امنیتی ابر قدرت ها؛ که در راستای تأیید و #پشتیبانی از حکومت حجاز و نیروهای سفیانی فعالیت می کنند یا به صورت مستقل اوضاع حجاز، به ویژه مکه را مراقب اند.
📌3. #نیروهای_امنیتی_سفیانی؛ که در تعقیب فراریان مدینه از چنگال حکومت وی می باشد و پیوسته اوضاع را جهت ورود لشکر سفیانی در موقعیت مناسب، زیر نظر داشته تا هرگونه قیام و نهضت امام مهدی(ع) را از ناحیه مکه، سرکوب نماید.
در برابر این تحرکات مخالف، ناگزیر یمنی ها در مکه و حجاز دارای نقش خواهند بود، به ویژه از آن رو که حکومت زمینه ساز آنها، چند ماه قبل از ظهور تأسیس می شود، همچنان که یاران ایرانی امام(ع) نیز در مکه حاضر می شوند، بلکه حضرت دارای یارانی از خود مردم حجاز و مکه و حتی بین نیروهای رژیم حجاز می باشد.
👈در چنین فضای موافق و مخالف، امام مهدی ـ ارواحناه فداه ـ برنامه نهضت خویش را از حرم شریف اعلان نموده، بر مکه استیلا پیدا می کند. البته طبیعی است که روایات، جزئیات این برنامه را مشروحاً بیان نمی کند، مگر آن مقدار که در پیروزی انقلاب مقدس، سودمند و مؤثر است یا لااقل ضرر و زیانی به بار نیاورد.
👈بارزترین حادثه ای که روایات آن را بیان می کند، این است که حضرت مهدی(ع) در 24 یا 23 ذیحجه یعنی پانزده شب پیش از ظهور خویش جوانی از یاران و خویشان را جهت ایراد بیانیه خود به سوی اهل مکه اعزام می دارد، اما طولی نمی کشد بعد از نماز در حالی که پیام حضرت مهدی(ع) یا فرازهایی از آن را برای مردم خوانده، دشمنان به او حمله ور شده و به طرز وحشیانه ای وی را در داخل مسجد الحرام بین رکن و مقام به قتل می رسانند و این شهادت فجیع در آسمان و زمین اثر می گذارد.
👈این واقعه حرکتی آزمایشی است که فایده های بسیاری را در بر دارد از جمله چهره درنده خوئی حکّام حجاز و نیروهای کافر حامی وی را برای مسلمانان آشکار می سازد و نیز این حادثه تلخ، زمینه را برای نهضت حضرت مهدی(ع) که بیش از دو هفته بعد از آن حادثه طول نخواهد کشید فراهم می سازد و در اثر این جنایت وحشیانه و شتاب زده، پشیمانی و ضعف بر تمام تشکیلات حکومتی آن سامان، سایه می افکند.
👈خبرهای مربوط به شهادت این جوان نیک سرشت در مکه، در منابع شیعه و سنی به طور متعدد و در منابع شیعه بیشتر است که نام او را غلام (نوجوان) و نفس زکیه نامیده است و برخی روایات نام وی را محمد بن حسن ذکر کرده.[21 ]
در روایتی مرفوع[22] و طولانی که آن را ابوبصیر از امام صادق(ع) نقل کرده، آمده است که فرمود: «قائم به یاران خود می فرماید: ای دوستان من، اهل مکه مرا نمی خواهند ولی من برای #اتمام_حجت، نماینده خود را به سوی آنان می فرستم تا آن گونه که شایسته من است، حجت را بر آنها تمام کند... از این رو یکی از یاران خود را فرا خوانده، بدو می گوید به مکه برو و این پیغام را به مردم آن سامان برسان و بگو: ای مردم مکه من پیام آور فلانی به سوی شما هستم، که چنین می گوید: ما خاندان رحمت و کانون رسالت و خلافت الهی و از سلاله محمد(ص) و از تبار انبیا می باشیم. از آن زمان که پیامبر ما به ملکوت اعلا پیوست تا امروز در حقّ ما ظلم شد و بر ما ستم ها رفت و حقوق مسلم ما پایمال گردید اینک ما از شما یاری می خواهیم و شما ما را یاری نمایید. وقتی آن جوان این سخنان را ابلاغ می کند، بر او هجوم می آورند و او را بین رکن و مقام به شهادت می رسانند، او همان «نفس زکیه» است.
👈چون این خبر به اطلاع امام می رسد به یاران خود می فرماید: نگفتم به شما که اهل مکه ما را نمی خواهند؟ یاران، حضرت را رها نمی کنند تا آنکه قیام می نماید و از کوه طوی با سیصد و سیزده نفر به تعداد رزمندگان جنگ بدر، فرود می آید تا آنکه وارد مسجدالحرام شده، در مقام ابراهیم چهار رکعت نماز می گزارد و آنگاه به حجرالاسود تکیه می دهد و پس از حمد و ستایش خدا و ذکر نام و یاد پیامبر و درود بر او، لب به سخن می گشاید، به گونه ای که کسی از مردم چنین سخن نگفته باشد».[٢٣]
📌📚پی نوشت ها:
21. عصر ظهور، ص311.
22. روایتی است که از بین سلسله سند و یا آخر آن یک یا چند نفر راوی حذف شده باشد.
23. نسخه خطی ابن حماد، ص91 بنابر نقل عصر ظهور، ص312.
ظهور بسیار نزدیک است
#اللھمعجلݪوݪیڪاݪفࢪج 🌹
🆔@Norolhodamahdaviyat
@Norolhoda_Info
🌺اللهم عجل لولیک الفرج🌺
هدایت شده از
🌹أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوٓا أَنْ يَقُولُوٓا آمَنَّا وَ هُمْ لَا يُفْتَنُونَ🌹
🌷آیا مردم گمان كردهاند، همین كه بگویند: #ایمان آوردیم، رها میشوند و مورد #آزمایش قرار نمیگیرند؟🌷 (سوره عنکبوت، آیه ۲)
✍ یکی از «سُنّت های إلهی» در میان مردم، #امتحان و آزمایش آنهاست. این آزمایش به معنای عَدمِ #علم_إلهی نسبت به احوال بندگان نیست؛ بلکه بخاطر #اتمام_حجّت بر آنها می باشد و اینکه هرکس به میزان صداقت و استواری خود در إدّعای ایمان، آگاه شود.
📖 به فرموده خداوند در قرآن کریم، نه فقط امّت اسلامی، بلکه امّت های دیگر قبل از اسلام نیز، مورد امتحان قرار گرفتند. یکی از آن امتحانات، #غیبت بعضی از پیامبران در میان اقوام خود بوده است؛ از جمله: «حضرت إدریس» ، «حضرت صالح» ، «حضرت ابراهیم» و «حضرت موسی» عَلی نَبِیِّنا وَ آلِهِ وَ عَلَیهِمُ السَّلام، که در جلد اول از کتاب «کَمالِ الدّین و تَمامِ النِّعمَة» شیخ صدوق (ره) به اَسناد آن پرداخته است.
👌 در زمان ما نیز، غیبت #امام_عصر عَجّلَ اللّهُ تَعالى فَرَجَهُ الشَريف یکی از امتحانات إلهی است که بواسطه آن، مؤمن و منافق، از هم شناخته شوند. لذا در روایات متعدّد، بر حفظ ایمان و عقیده در این زمان، تأکید شده است.
✍ جابر جُعفى گويد: به حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام عرض کردم: «مَتى يَكُونُ فَرَجُکُم؟» : فَرَج شما کِی خواهد بود؟
فقال عَليهِ السَّلام:
🌹هَيْهاتَ هَيْهاتَ! لَا يَكُونُ فَرَجُنا حَتّى تُغَربَلُوا، ثُمَّ تُغَربَلُوا، ثُمَّ تُغَربَلُوا، (يَقُولُها ثَلَاثاً) حَتّى يَذهَب الکَدِرَ وَ يَبْقَى الصَّفُو🌹
هيهات، هيهات! فرج ما نخواهد شد تا شما غربال شويد، باز غربال شويد و باز غربال شويد، (سه بار تکرار فرمود) تا كِدرها برود و صافها بماند.
📚 ألغیبة (طوسی) ج1، ص339