- چطوری گند بزنم به زندگی و برنامه‌هام ؟ + فیلم جدید شروع کن.

البته جدیدا فیلمارو روی ×2 میبینم عذاب وجدانم کمتر بشه.

آن سال ماه رمضان افتاده بود چلۀ تابستان ، من هم گرمایی و کم‌طاقت. غروب به غروب تا خود اذان ، ولو میشدم روی فرش دست‌بافتِ پهن شده جلوی پاگرد پله و منتظر بودم تا مؤذن الله اکبر اذان را تمام نکرده ، بروم و لیوان شیر را سر بکشم. باباجون هرشب میرفت مسجد برای نماز جماعت. البته کار همیشگی‌اش بود ، روزی سه وعده ! من هم در آن عالم بچگی هروقت نگاهم به کاسۀ بزرگ آش رشته و بقیۀ مخلفات رنگی رنگیِ سفره می‌افتاد علامت سوال ذهنم گنده‌تر میشد که ''چگونه میتواند از این سفرۀ افطار بگذرد و برود مسجد'' ؟ یک‌جور تند تند پنیر و خیار و گوجه را در یک وجب نان بربری میچپاندم و احتکار میکردم گوشۀ لپم که مامان‌جون هر چند دقیقه یک بار میگفت : «بچه همش مال خودته آروم بخور ، میمونه سر دلت دورت بگردم.» من هم بی‌توجه‌تر از قبل ادامه میدادم. آن سال تلوزیون وقت سحر ، برای روزه اولی‌ها برنامه اختصاصی داشت که من طرفدار پروپاقرصَش بودم. قبل از خواب همه را با جملۀ '' توروخدا منو زود بیدار کنید نکنه یه‌وقت خواب بمونم و برنامه شروع بشه '' دیوانه میکردم. بعد از سحری خوردن و نماز خواندن وقتی میخواستیم بخوابیم ، باباجون تازه رادیوی کوچک جیبی‌اش را در می‌آورد و صدایش را تا ته زیاد میکرد ، اگر هم زبانِ گله باز میکردیم که : « ای بابا کمش کن میخوایم بخوابیم » میگفت : « مکروهه آدم بین‌الطلوعین بخوابه » و بعد از چند دقیقه خودش خوابش میبرد و ما میماندیم و صدای تا ته زیاد شدۀ رادیو ! - یک ورقِ آن ماه‌رمضان‌های بچگی. #شرحیات

همیشه درست بعد از شروع رابطه‌ها و وابستگی‌های احمقانه ، وقتی که دوباره همه‌جوره چلونده شدم ، برای بار هزارم یادم میوفته که : غیر تو هرچی دلدادگی بود از بچگی بود و از سادگی بود !

دلم از الان رسیده عمود ۷۰۷ موکب امام‌رضا(ع) ، یه‌گوشه جا گرفته و نشسته داره خستگی در میکنه..

روز اونایی که ؛ اینوریا بهشون میگن ارتشِ شاهنشاهی اونوریا میگن جیره‌خورِ نظام مبارک 💙 .

اگه مسیح‌ علینژاد بشی روت گونی میکشم.

شبهای آخر است ما را حلال کن !

دستِ من گیر که این دست همان است که من سالها از غم هجران تو بر سر زده ام ((((:

خودت دو قطره ز چشمان من بکش بیرون که سطل گریه ی چشمم درون چاه نرفت @me_word

خدایا درسته که ماهم اللهم غَشِّنی ولی باور کن دلمون خیلی تنگ میشه‌ها.

آقاجان فروردین باشید ، فروردین ! تمام نشدنی. نه مثل شهریور که تا می‌آیی به بودنش عادت کنی بند و‌ بساط خداحافظی میبندد.