🔺ايکونُ لِغَيرِک مِنَ الظُّهورِ ما لَيسَ لَک‌؟ 🔰شهید مطهری 🔸مسئله بالاتر اينکه آيا انسان کامل اسلام انسان سالک است؟ انساني است که مرحله به مرحله و قدم به قدم پيش رفته؟ انساني است که سير و سلوک کرده و منزل به منزل جلو رفته؟ بله. علي عليه السلام مي‌گويد: وَ تَدافَعَتْهُ الْابْوابُ الي‌ بابِ السَّلامَةِاز اين در به آن در مي‌رود و در ديگري به روي او باز مي‌شود و منزل ديگري [را پشت سر مي‌گذارد] تا به دري مي‌رسد که به آن «باب السلامه» مي‌گويند. به آنجا که برسد، به‌ نهايت راه رسيده است. 🔸آيا «قرب به حق» درست است؟ بدون شک. مسلّم است که انسان اگر به آنجا برسد، بين او و خدا حجابي نيست و خدا را با ديده دل مي‌بيند. او ديگر مثل ما نيست [که لازم باشد برايش اين‌طور استدلال کنند:] به آسمان نگاه کنيد تا خدا را کشف کنيد، به زمين نگاه کنيد تا خدا را کشف کنيد، به برگ درخت نگاه کنيد تا خدا را کشف کنيد. خدا براي او از اين برگ درخت و اين زمين و آسمان روشنتر است. مگر امام حسين عليه السلام همين مطلب را نفرموده است: ايکونُ لِغَيرِک مِنَ الظُّهورِ ما لَيسَ لَک‌؟ شخصي از علي عليه السلام پرسيد: آيا خدا را ديده‌اي؟ فرمود: من اصلًا خدايي راکه نديده باشم عبادت نکرده‌ام! بعد براي اينکه او خيال نکند منظور، ديدن خدا با چشم است که خدا در يک [جايي‌] قرار گرفته باشد، فرمود: لا تَراهُ الْعُيونُ بِمُشاهَدَةِ الْعِيانِ وَ لکنْ تُدْرِکهُ الْقُلوبُ بِحَقائِقِ الْايمانِ‌. با چشم سر، او را نديده‌ام ولي با چشم دل ديده‌ام، شهودش کرده‌ام‌. 📚انسان کامل ص۱۵۹ #اندیشه_مطهر #معارف #لقاءالله #عرفه #دعای_عرفه @almorsalaat

📌توبه حضرت داوود (ع) ❇️و أمّا توبة الأنبياء (ع) فيكفيك منها ما بلغك من توبة داود النّبىّ (ع) و قد روى أنّه لمّا علم بعد نزول الملكين ... دانست كه براى تنبيه او نازل شده‏ اند، چهل روز سجده كرد و سر از سجده برنداشت مگر براى حاجت و نماز و در اين چهل روز، نه خورد و نه آشاميد و همه‏ اش را گريه مى‏ كرد، و آن‏قدر گريه كرد كه از آب چشمش در اطراف سرش گياه روييد! و همه‏ اش خدا را مى‏ خواند با زبان‏هاى محرقة القلوب و توبه مى ‏كرد و از جمله حرف‏ها كه در مناجات مى‏ گفت، عرض كرد: سبحان خالق النّور جرح الجبين و فنيت الدّموع و تناثرا الدّود من ركبتي و خطيئتي ألزم بي من جلدي. ❇️پس ندا آمد: يا داود! آيا گرسنه‏ اى طعامت بدهم؟ آيا تشنه‏ اى آبت بدهم؟ آيا مظلوم شده‏ اى كمكت نمايم؟ و از گناهش اسم برده نشد! [حضرت داود (ع)‏] صيحه‏ اى كشيد و عرض كرد: گناهى را عرض مى‏ كنم كه مرتكب شدم. پس ندا آمد: سرت را [از سجده‏] بردار كه بخشيدم تو را؛ مع‏ذلك، سر برنداشت تا حضرت جبرئيل عليه السّلام آمده سرش را برداشت و در بعضى روايات هست كه بعد از قبولى توبه‏ اش هم به گناه خود نوحه مى‏ كرد به درجه‏ اى كه از سوز ندبه و نوحه‏ اش مستمعين كثير هلاك مى‏ شدند و خودش غش مى‏ كرد و مى ‏افتاد! 📚#لقاءالله ص۸۰ #اخلاق_و_عرفان @almorsalaat