☀️ #رزق_امروز ❗️روان شناسی قرآن از کسانی که پس از بدعهدی های مکرر دشمنان، باز هم به دنبال مذاکره مجدد و پیمان بستن مجدد با آنان هستند.❗️ 🔸«أَلا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ وَ هَمُّوا بِإِخْراجِ الرَّسُولِ وَ هُمْ بَدَؤُكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ؛ «چرا با گروهى كه پيمانهاى خود را شكستند و تصميم به اخراج پيامبر(ص) گرفتند پيكار نمى‏كنيد؟ در حالى كه آنان نخستين بار (دشمنی و پیکار با شما را) آغاز كردند. آيا از آنان میترسيد؟ با اينكه خداوند سزاوارتر است كه از او بترسيد، اگر مؤمن هستيد.» توبه: 13 👈نکته مهم و ظریف در عبارت «أَتَخْشَوْنَهُمْ؛ آیا از آنان می ترسید؟» 👉 این است که خداوند در آن، از واژه «خوف» و مشتقات آن استفاده نکرد و نفرمود: «أتخافونهم»، بلکه از واژه و مشتقات «خشیة» استفاده نمود، تا روان شناسی دقیق تری از این افراد ارائه داده باشد. توضیح آنکه، «خشیة» به معنای «ترس» همراه با «تعظیم» و «علم» است؛ «راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ مفردات الفاظ القرآن؛ ص 238 ♻️ به عبارت دیگر، «گرفت»، ترسی است همراه با «علم» و «شعور» بالا نسبت به «عظمت» طرف مقابل؛ بگونه ای که فرد باز همه وجود آن را «لمس»، «درک» و «حس» می کند و نسبت به مقوله مورد ترس، کاملاً «منفعل» است. 🔺در واقع باید گرفتن «خشیة»، خوفی است که به مرور زمان و در اثر افزایش «علم به عظمت شیء مورد ترس»، تقریباً در دل انسان «نهادینه» شده است؛ که نتیجه طبیعی این نوع «ترس نهادینه شده» از یک فرد یا موجود، «کرنش» و «انفعال» در برابر اوست. 🔶با این توضیح، باید گفت طبق بیان دقیق این آیه شریفه، کسانی که در مقابل #بدعهدی_های_مکرر دشمن، اقدام متناسب و قاطعی نمی نمایند و حتّی به دنبال مذاکرات و #پیمان_های_مجدّد با دشمن هستند، افرادی هستند که دشمنان خدا را «بزرگ» و «قدرتمند» می دانند و ترس از عظمت دشمنان خدا در آنان «نهادینه» شده و «عبودیّت دشمنان خدا» در دلشان ریشه دوانده و درنتیجه با «احترام» در مقابل آنان، «کرنش» و «تعظیم» می کنند؛ و تا زمانیکه این «عبودیّت» پابرجاست، #محال است #اقدام_قاطعی از سوی آنان صورت گیرد. 🆔 @Omid_Sadeq