💠♥️💠 ♥️💠 💠 #part28 به من چشـمک میزند. از موقعیت استفاده میکنم :میشه من برم؟ مامان میخواهد اعتراض کند که بابا میگوید: میتونی بري... بلند میشوم و از منیرخانم تشکر میکنم. از سالن که خارج میشوم میشنوم که مامان میگوید: مسعود آخر این کاراي تو،تربیت این دخترو بهم میزنه. بابا جوابش را میدهد:پدر و مادراي ما بهمون یاد دادن ؟آخرش خودمون یاد گرفتیم دیگه،کاریش نداشته باش،این همه حــرص نخور عزیزم به اتاق که میرسم،لپ تاب را روشن میکنم. شاید بتوانم راه حلی براي آشفتگی ام بیابم. وارد جست وجوگر می شوم و می نویسم:چادري و سراغ عکس ها میروم. جرقه اي چراغ ذهنم را روشن میکند،شاید باز هم ایمیلی از آن ناشناس رسیده باشد. دیگر این معما مهم نیست که او چه کسی بود،مهم این است که مثل فرشته اي به داد من رسید. زیر لب میگویم:آره تو یه فرشته اي،شک ندارم.دو ایمیل جدید از طرف او ارسال شده،خودم را لعنت می کنم که چرا زودتر به فکر ایمیل نیفتادم... اولی را که باز میکنم،تنها یک جمله و دیگر هیچ.... (وقتش رسیده که از امام حسین بیشتر بدونی) امام حسین....آه خداي من،چرا تمام این مدت از کشتی نجاتم غافل شدم... همان که تا اینجا رسیدن را مدیون او هستم.... غم او بود که بر جانم نشست و من به اینجا رسیدم.. تاریخ ایمیل،متعلق به دوهفته پیش است. اي واي من،کاش زودتر میخواندمش.. ایمیل بعدي را که باز میکنم،نوشته: «برو سراغ اهل بیت از اون ها کمک بخواه این کتابا به دردت میخورن: کشتی پهلوگرفته سقاي آب و ادب آفتاب در حجاب و لهوفبه ترتیب بخونشون،از نهج البلاغه و احادیث هم غافل نشو،نوبت زیارت عاشورا هم رسیده. مداحی هم گوش بده،راستی چرا نمازخوندن رو امتحان نمیکنی ؟» نـــــمـــــــاز؟مـــــــــن؟شاید یهتر است امتحانش کنم.... لیست کتاب ها را می نویسم،باید خانه تکانی کنم،دِلَــمــ را.... #ادامه_دارد #فراری 💠 ♥️💠 💠♥️💠