eitaa logo
پیامهای کوتاه قرآنی و‌ حدیث
1هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
105 ویدیو
6 فایل
﷽ درهیاهوی دنیایی پرمشغله، بااطلاعات رنگارنگی باارمغان روزمرگی؛ آشنایی روزانه باپیامِ بخشی ازیک آیه وحدیث، هدیه ای الهیست که بایدقدرش بدانیم. کانال آرشیو آموزش روخوانی و تجوید قرآن👇 @Amoozesh_Quran_Karim
مشاهده در ایتا
دانلود
📖 🔵 🔴 💠  💠 🍃 🍃 🛑 4⃣ مد لازم 👈 مدی است که سبب آن سکون لازم است، و پس از حرف مد، در داخل یک کلمه قرار گیرد. مانند 👈 الر ( الِف لآمْ را) مانند 👈 یس (یآسینْ) ✴️ سکون لازم، سـكون ذاتى است یعنی هميشه جزو كلمه است، و بـخاطر وقـف ايـجـاد نشده است. مانند 👈 سكون (لام ) در كلمه 👈 آلْآنَ ❌نکته مهم👇 ☢ تشدید نیز مانند سکون لازم ، سبب مد لازم است. (چون حرف مشدد در واقع، حاصل ادغام دو حرف است که اولی ساکن است). مانند 👈 الضّآلّینَ مانند 👈 حَاجَّهُ مانند 👈 اَتُحاجُّوَّنّى مانند 👈 طسم (طا سينْ ميمْ 👈 طا سی مّیمْ) مانند 👈 الم (الِف لآمْ میمْ 👈 الِف لآمّیمْ) ❇️ میزان مد لازم 👈 طول (6 حرکت) است. @payam_quran
پیامهای کوتاه قرآنی و‌ حدیث
📖 #درس_79 🔵 #تجوید 🔴 💠 #احکام_حروف 💠 🍃 #مد_و_قصر 🍃 🛑 #انواع_مد_فرعی 4⃣ مد لازم 👈 مدی است که سب
📖 ادامه بحث مد لازم ❤️ نکته 👇 ❎ در آیه شریفه 🔰 ⚜ « الم 🔅 اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ» 💠 اگر بخواهیم حروف مقطعه را به آیه بعد وصل کنیم 👈 دو نکته را باید رعایت کرد: 1⃣ هجاء (میم) را که به همزه وصل (الله) رسیده است، باید با صدای (فتحه) به لام لفظ جلاله (الله) وصل کنیم.👇 ⚜« اَلِف لامْ میمَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ » 2⃣ در همین حال، هجاء میم در (الم) را به هر دو وجه زیر می توانیم بخوانیم👇 ❗️به طول یا 6 حرکت 👈 چون ذاتا دارای مد لازم حرفی مخفف است. ‼️ به قصر یا 2 حرکت 👈 چون بخاطر وصل، سکون ذاتی آن به فتحه تبدیل شده است. ✅ در صورت وقف بر (الم) هجاء میم باید همراه با مد لازم (طول) اداء شود و دیگر به (قصر) جایز نیست. @payam_quran
📖 🔵 🔴 💠  💠 🍃 🍃 🛑 5⃣ مد سکون عارضی 👈 مدی است که سبب آن سکون عارضی است👇 ❌ سکون عارضی، سکونی است که در حرف آخر کلمه به هنگام وقف ایجاد شود و در ذات آن کلمه نباشد. مانند 👈 ( جَنَّاتٍ ) که در وقف می شود 👈 ( جَنَّاتْ ) فلذا موجب مد در الف مدی می شود. مانند 👈 ( يُوقِنُونَ ) که در وقف می شود 👈 ( يُوقِنُونْ ) فلذا موجب مد در واو مدی می شود. مانند 👈 ( الْخَاسِرِينَ ) که در وقف می شود 👈 ( الْخَاسِرِينْ ) فلذا موجب مد در یاء مدی می شود. ❇️ میزان مد سکون عارضی 👈 قصر ، توسط ، طول (2 - 4 - 6 حرکت) است. 🔴 نکته👇 ✳️ اگر کلمه مورد نظر به (روم) وقف شود، در این صورت میزان مد سکون عارضی فقط به (قصر) خواهد بود. @payam_quran
📖 🔵 🔴 💠  💠 🍃 🍃 🛑 6⃣ مد لین 👈 مدی است که حروف آن عبارتند از 👇 ✳️واو ساکنه ماقبل مفتوح و یاء ساکنه ماقبل مفتوح ❌ سبب مد لین👇 ⚜فقط سکون است که اگر بعد از حرف مد لین واقع شود. مانند 👈 ( یَوْمٍ 👈 که در وقف می شود 👈 یَوْمْ ) مانند 👈 ( بَیْتٍ 👈 که در وقف می شود 👈 بَیْتْ ) ❇️ میزان مد لین مانند مد سکون عارضی 👈 قصر ، توسط ، طول (2 - 4 - 6 حرکت) است. 🌀 نکته 👇 1⃣ بدیهی است که در صورت وصل کلمات فوق، سبب، از میان رفته ، مد لین وجود نخواهد داشت. 2⃣ در تمام قرآن ها فقط یک نمونه مد لین وجود دارد که سبب آن (سکون لازم) است و آن عبارت است از 👇 هِجاء (عَیْنْ) در حروف مقطعه سوره مریم و شوری👇 سوره مریم 👈 كهيعص 👈 كافْ ، ها، يا، عَیْنْ ، صادْ  سوره شوری 👈 حم عسق 👈 حا ، میمْ ، عَیْنْ ، سینْ ، قافْ   3⃣ در میزان این نوع مد لین که سکون آن ذاتی است، اختلاف نظر وجو دارد و به (طول ، فوق توسط، توسط) و حتی به (قصر) خوانده شده است. اما ترجیح با (طول) است. (چراکه سبب آن سکون ذاتی است) @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 🔸هاء ضمیر یعنی (ه) آخر بعضی کلمات و ضمیر مفرد مذکر غایب و به معنی (او _ آن) است. ❗️هاء ضمیر هیچگاه مفتوح نیست و همیشه بصورت مکسور یا مضموم می آید. ❓یعنی حرکت آن گاهی به حرف مدی تبدیل می شود (اشباع) و گاهی با همان صدای کوتاه کسره یا ضمه ادا می گردد (بلا اشباع) 💠 شرایط 👇 ✅ هاء ضمیر، در صورتی که حرف قبل از آن حرکت داشته باشد ، اشباع می گردد. 💥 یعنی اگر حرکت هاء ، کسره باشد؛ تبدیل به (هی) و در صورتی که حرکت هاء، ضمه باشد؛ تبدیل به (هو) می شود. 🔹مثل : بِهِ 👈 بهی 🔹مثل : لقومِهِ 👈 لقومهی 🔹مثل : لَهُ 👈 لهو 🔹مثل : عبادُهُ 👈 عبادهو 💠 1⃣ هرگاه قبل از هاء ضمیر ، حرف ساکن باشد؛ هاء اشباع نمی شود. 🔹مثل : مِنْهُ (هاء بصورت (هو) خوانده نمیشه) 🔹مثل : لَدُنْهُ (هاء بصورت (هو) خوانده نمیشه) 🔹مثل : اِلَيْهِ (هاء بصورت (هی) خوانده نمیشه) 2⃣ هرگاه قبل از هاء ضمیر ، حروف مدی باشند، هاء اشباع نمی شود. 🔹مثل : فِیهِ (هاء بصورت (هی) خوانده نمیشه) 🔹مثل : انزلناهُ (هاء بصورت (هو) خوانده نمیشه) 🔹مثل : نَصَرُوهُ (هاء بصورت (هو) خوانده نمیشه) 3⃣ هرگاه بعد از هاء ضمیر ، ساکن یا مشدد باشد، هاء اشباع نمی شود. 🔹مثل لهُ الْحَمدُ (هاء بصورت (هو) خوانده نمیشه) 🔹بهِ الَّذین (هاء بصورت (هی) خوانده نمیشه) 🔹نَصَرَهُ اللّه (هاء بصورت (هو) خوانده نمیشه) @payam_quran
📖 ادامه ⚫️ 🔴 🔵 🔔 نکات و استثنائات👇 1⃣ هاء ضمیر در کلمات ( أَرْجِهْ 👈در سوره اعراف و شعراء) و ( فَأَلْقِهْ 👈در سوره نمل ) به سکون آمده است. 2⃣ هاء ضمیر در ( يَرْضَهُ لَكُمْ 👈در سوره زمر) اشباع نمی شود. 3⃣ هاء ضمیر در عبارت ( وَيَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا 👈در سوره فرقان ) اشباع می شود. (صِله) @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 🔸 حرف (هاء) در آخر کلمات قرآنی سه قسم است: هاء ضمیر _ هاء سکت _ هاء جوهری (ذاتی) 1⃣ هاء ضمیر توضیح داده شد 2⃣ هاء سکت هاء ساکنی است که جزء کلمه نیست و در آخر کلمه می آید و معنا هم ندارد. 💥 وجه کاربرد آن، تاکید بر وقف در کلمه مزبور است. و در صورت وصل، با یکون هاء سکت، وصل می شود. 💠 موارد هاء سکت در قرآن👇 🔹 آیه 259 بقره 👈 لَمْ يَتَسَنَّهْ 🔹 آیه 90 انعام 👈 فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ 🔹 آیه 10 قارعه 👈 مَاهِيَهْ 🔹 آیه 19 _ 25 حاقه 👈 كِتَابِيَهْ 🔹 آیه 20 _ 26 حاقه 👈 حِسَابِيَهْ 🔹 آیه 28 حاقه 👈 مَالِيَهْ 🔹 آیه 29 حاقه 👈 سُلْطَانِيَهْ 3⃣ هاء جوهری 👈 حرفی است که جزء ذات و جوهر کلمه است و از آن جدا نمی شود. 🔹مثل : یَنْتَهِ _ تَُنْتَهِ _ اللّهُ _ فَواکِهُ _ کَرِهَ _ شُبِّهَ.... 🔔 حرکت هاء جوهری هر چه باشد به همان صورت و بدون اشباع اداء می شود. ❗️تنها در کلمه (هذِهِ) با وجودیکه هاء آخر کلمه، هاء جوهری است، با اینحال به اشباع خوانده می شود. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 بر آخر کلمات 🍃 ❗️در مبحث روخوانی با طرق وقف بر آخر کلمات آشنا شدیم. 🔸 طرق دیگری از وقف بر آخر کلمات وجود دارد که جهت آشنایی به برخی از آنها اشاره می کنیم. 1⃣ وقف الحاق 👈 یعنی اضافه کردن حرفی به آخر کلمه هنگام وقف. 👈 مانند الحاق (هاء سکت) به آخر برخی کلمات قرآن که در درس قبل شرح داده شد. 💠 فلسفه این الحاق، حفظ حرکت آخر کلمه هنگام وقف می باشد. 💥این نوع وقف در کتابت قرآن رعایت شده است. 🔹 عاصم هاء سکت را هم در وقف و هم در وصل خوانده است. 2⃣ وقف روم 👈 به معنای (قصد کردن) و در قرائت نوعی وقف است که در آن یک سوم حرکت حرف آخر کلمه خوانده می شود. 👈 این در صورتی است که حرف آخر، فقط مضموم یا مکسور باشد. 💢 در وقف روم اگر مد سکون عارضی و یا مد لین باشد، به قصر خوانده می شود. چرا که در واقع حرف آخر از حالت سکون خارج شده است. ♻️ مثل 👈 نَستَعینُ _ مِن قَبلِ 3⃣ وقف اشمام 👈 یعنی (لبها را به حالت ضمه در آوردن) و وقفی است که در آن، هنگام وقف، لبها به حالت ضمه درآید. 🔆 وقف اشمام فقط در صورتی است که حرف آخر، مضموم باشد. بدین صورت که بعد از اسکان حرف آخر کلمه، بلافاصله، لبها حالت ضمه را نشان دهد. 🔰مثل 👈 نَستَعینُ _ غَفُورٌ ⁉️ فایده وقف روم و اشمام 👈 تمییز دادن حرف آخر کلمه ای است که بر آن وقف می شود. 🌀نکته مهم 👇 روم و اشمام در کلمه ای که حرف آخر آن، مفتوح _ ساکن اصلی _ هاء تأنیث _ میم جمع باشد، جایز نیست. ☢ مانند 👈 مُؤْمِنُونَ _ فَلَا تَنْهَرْ _ عامِلَةٌ _ مِنْهُمْ ✅ مهمترین انواع وقف بر آخر کلمات وقف ابدال و اسکان است. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 ❗️در مبحث روخوانی با معنای وقف آشنا شدیم و در این درس با دو اصطلاح (سکت و قطع) نیز آشنا می شویم. 🔸 👈 به معنی (توقف _ سکوت) و در تجوید👈 قطع صوت در حین قرائت، بدون تجدید نفس در زمانی بسیار کوتاه و ادامه مجدد قرائت است. 💠 موارد سکت در قرآن (به روایت حفص از عاصم) 4 مورد است👇 💥نکته 👈 در هر 4 مورد ذیل، در صورت عدم سکت ، شبهه ای در معانی آنها پدید می آید. 1⃣ عِوَجاً * قَیِّماً 👈 در سوره کهف ✅ این دو کلمه در دو آیه آمده و در صورتی که وقف نکنیم ، در وصل به سکت، تنوین نصب (عِوَجاً) به الف مدی قرائت می شود👈 عِوَجا ❎ در صورت عدم سکت ممکن است این اشتباه پیش آید که (قَیِّماً) صفت (عِوَجاً) است و سؤال شود که چگونه قَیِّم (استوار) صفت عِوَج (کجی) می شود؟! 2⃣ مَرْقَدِنَا ۜ ۗ هَٰذَا 👈 سوره یس ✅ البته می توان در (مَرْقَدِنَا) وقف نمود. ❎ در این عبارت ممکن است کلمه (هَٰذَا) اشاره به (مَرْقَدِنَا) محسوب شود. حال آنکه اشاره به وعده خدای رحمن است؛ و نیز ممکن است عبارت (مَا وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ) نفی بر وعده خداوند تلقی شود. 3⃣ كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ 👈 سوره مطففین ❎ در عبارت (بَلْ ۜ رَانَ) از ادغام این دو، کلمه (برّان) ساخته خواهد شد که مفهوم آیه را نمی رساند و شبهه تثنیه (برّ) می شود. 4⃣ وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ 👈 سوره قیامه ❎ در (مَنْ ۜ رَاقٍ) از ادغام این دو، کلمه (مرّاق) پدیدار می شود که صیغه مبالغه (مَرَقَ) می باشد و مفهوم آن مستفاد نمی شود. 🔆 نکته 👈 در سایر کلمات و آیات (به روایت حفص از عاصم) هر جا قاری (سکت) بیاورد غلط است. 🔷 قطع 👈 عبارتست از انصراف از ادامه قرائت و به کار دیگری پرداختن ☑️ قطع فقط در رؤس آیات واقع می شود و در وسط آیه شایسته نیست. در صورتی که قاری به نیت قطع قرائت را پایان دهد اما مجددا تصمیم به قرائت بگیرد باید با استعاذه ابتدا کند. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 ⚜ انواع وقف (ازلحاظ محل وقف) بر دو نوع است👇 🔸 اضطراری _ اختیاری 🅰 وقف اضطراری 👈 نوعی وقف است که در آن به سبب اتمام نفس ، عطسه، سرفه، فراموشی آیه و .... قاری ناچار به وقف می شود و طبعا از روی اضطرار به هر کلمه ای که رسید بدون توجه به معنی آن وقف می کند. 👈 لکن لازم است مجددا از محلی که ابتدا به آن صحیح باشد، آغاز کند و به تلاوت ادامه دهد. 🅱 وقف اختیاری 👈 وقفی است که قاری به اراده و تشخیص خود کلمه ای را اختیار می کند و بر آن وقف می نماید. 💠 وقف اختیاری بر 4 نوع است 👇 1⃣ تام 2⃣ کافی 3⃣ حَسَن 4⃣ قبیح ✅ در وقف رابطه دو عبارت قبل و بعد از محل وقف تعیین کننده نوع وقف است؛ بنابراین دو نوع رابطه داریم👇 👈 رابطه لفظی _ رابطه معنوی ❗️رابطه لفظی 👈 عبارت است از ارتباط دو عبارت از نظر قواعد دستور زبان 👈 یعنی گاهی دو عبارت کامل هستند و هرکدام جمله مستقل و مفیدی اند و رابطه ای با هم ندارند. 👈 و گاهی یک عبارت با عبارت دیگر کامل و مفید می باشد و با هم رابطه دارند. 🔅 مثال برای عدم رابطه لفظی 👈 دوستم مرا از یاد خدا غافل و گمراه کرد _ شیطان انسان را خوار و ذلیل می کند. 🔆 مثال برای وجود رابطه لفظی 👈 پیامبر را اخراج می کنند _ و شما را نیز چون به پروردگارتان ایمان دارید. ‼️ رابطه معنوی 👈 عبارت است از ارتباط دو عبارت از نظر موضوع مورد بحث ❇️ در رابطه معنوی یا 👇 ❓موضوع و سیاق دو عبارت متفاوت است و بین دو عبارت رابطه معنوی وجود ندارد. ♻️ مثل اینکه در عبارت اول موضوع درباره (مومنین) و در عبارت دوم راجع به (کفار) باشد. ⁉️ یا موضوع و سیاق دو عبارت یکی است و بین دو عبارت رابطه معنوی وجود دارد. 🌀 مثلا در دو عبارت، موضوع، راجع به مومنین باشد. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 ⚜ انواع وقف اختیاری ⚜ 1⃣ وقف تام 👈 اگر بین دو عبارت هیچ نوع رابطه لفظی و معنوی موجود نباشد در اینصورت، وقف بین دو عبارت (وقف تام) خواهد بود. یعنی دو عبارت جمله مفیدی هستند و جهت تکمیل شدن به یکدیگر نیازمند نباشند (عدم رابطه لفظی) و عبارت دوم، در مورد موضوع جدیدی باشد (عدم رابطه معنوی). ⁉️⁉️ مثالها 🔰🔰🔰 ✅ گاهی محل وقف تام، در محل رؤس آیات است. مثل 👈 «أُولَٰئِكَ عَلَىٰ هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» (وقف تام) «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ» 👆در این مثال هر دو عبارت جمله مفیدی هستند و به یکدیگر نیازی ندارند (عدم رابطه لفظی) و عبارت اول موضوع درباره (مومنین) و در عبارت دوم راجع به (کفار) است (عدم رابطه معنوی). ❇️ گاهی وقف تام در میان آیات می باشد. مثل 👈 «لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي ۗ (وقف تام) وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنْسَانِ خَذُولًا» او [بود كه‌] مرا به گمراهى كشانيد پس از آنكه قرآن به من رسيده بود.» و شيطان همواره خوارکننده انسان است. 👆عبارت اول گفتار شخص ظالم، و عبارت دوم فرموده خداوند است. ❎ گاهی یک کلمه بعد از شروع آیه، محل وقف تام است. مانند 👈 «وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ» «وَبِاللَّيْلِ ۗ (وقف تام) أَفَلَا تَعْقِلُونَ» و در حقيقت، شما بر آنان صبحگاهان و شامگاهان مى‌گذريد! آيا به فكر فرو نمى‌رويد؟!  👆(مُصْبِحِينَ) آخر آیه و (وَبِاللَّيْلِ) اول آیه بعدی است؛ اما جمله در (وَبِاللَّيْلِ) تمام می شود. ✳️ گاهی نوع وقف بستگی به تفسیر آیه دارد. با یک تفسیر مثلا وقف، (تام) است اما بر اساس تفسیر و برداشتی دیگر، نوع وقف فرق می کند. مانند 👈 وقف بر «وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْم ... یعنی : (با آنكه نمی داند تأويلش را جز خدا.) که در صورت مختص دانستن تأویل آیات به خداوند، وقف تام است. اما اگر «لَٰكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ» (و ريشه‌داران در دانش) را که بعد از عبارت فوق آمده است نیز عالم به تأویل آیات بدانیم، در این صورت، دیگر «إِلَّا اللَّهُ» محل وقف تام نخواهد بود. 💹 گاهی اوقات برحسب اختلاف قراءات، وقفی، (تام) محسوب می شود و در قرائت دیگر نوع وقف ، فرق می کند. مانند 👈 «... إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ» «اللَّهُ الَّذِي ...» در نزد کسانی که هاء (اللَّهُ) را مرفوع خوانده اند، وقف بر (الْحَمِيدِ) وقف تام است. و در قرائت کسانی که هاء (اللَّهِ) را با کسره خوانده اند، وقف (حَسَن) است. چون در حالت اول (اللَّهُ) فاعل جمله بعدی است و لذا ارتباطی با جمله اول نخواهد داشت. اما در حالت دوم (اللَّهِ) در واقع دنباله جمله قبلی است و لذا نیاز و رابطه لفظی با جمله قبل دارد. ❌ حکم وقف تام 👈 بر عبارت اول وقف می کنیم، و بدون اعاده، از عبارت دوم ابتداء می نماییم. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 ⚜ انواع وقف اختیاری ⚜ 2⃣ وقف کافی 👈 وقفی است که هر یک از دو عبارت برای خود جمله ی مفیدی است و در لفظ نیاز به یکدیگر ندارند(رابطه لفظی موجود نیست) اما در معنا بهم تعلق دارند(رابطه معنوی موجود است) و موضوع و سیاق مطلب هنوز ادامه دارد. ⁉️⁉️ مثال🔰🔰🔰 ✅ «الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ» (وقف کافی) «وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ» آنان كه به غيب ايمان مى‌آورند، و نماز را بر پا مى‌دارند، و از آنچه به ايشان روزى داده‌ايم انفاق مى‌كنند؛ (آیه ۳) و آنان كه بدانچه به سوى تو فرود آمده، و به آنچه پيش از تو نازل شده است، ايمان مى آورند؛ و آنانند كه به آخرت يقين دارند. 👆در این مثال هر دو عبارت مستقل از یکدیگرند. اما در عبارت دوم مطلب هنوز راجع به «متقین» است و موضوع تغییر نیافته است. ❌ حکم وقف کافی 👈 هم می توان وقف کرد و از مابعد آن بدون اعاده، ابتدا نمود (مثل وقف تام) و.هم می توان دو عبارت را وصل کرد. 3⃣ وقف حَسَن 👈 وقفی است که در آن عبارت اول تمام و مستقل است. اما عبارت دوم ناقص است و برای کامل شدن خود نیاز به عبارت اول دارد. بدیهی است که سیاق موضوع نیز تغییر نمی یابد. ⁉️⁉️ مثال🔰🔰🔰 ✅ «الْحَمْدُ لِلَّهِ (وقف حسن) رَبِّ الْعَالَمِينَ» ستايش برای (مخصوص) خداست (که) پروردگار جهانيان است. 👆عبارت اول مفید و غیر ناقص است، اما «رَبِّ الْعَالَمِينَ» بخاطر مجرور بودنِ «رَبِّ» از نظر لفظ ناقص است و بدون «الْحَمْدُ لِلَّهِ» مفهوم صحیح نمی یابد. ❌ حکم وقف حَسَن 👈 وقف بر آن (حسن) و نیکو است یعنی بلاشکال است. اما قاری نمی تواند از عبارت دوم ابتداء کند بلکه باید مجددا عبارت اول را اعاده کرده و به عبارت دوم وصل نماید. 4⃣ وقف قبیح 👈 وقفی است که در آن هر دو عبارت در لفظ و معنا به یکدیگر تعلق دارند. و هیچکدام از دو عبارت به تنهایی جمله مفیدی نمی باشد. ⁉️⁉️ مثال🔰🔰🔰 ✅ «الْحَمْدُ (وقف قبیح) لِلَّهِ» ستايش برای (مخصوص) خداست. 👆وقف بر عبارت اول و ابتدای عبارت دوم صحیح نیست و معنی نمی دهد. ❌ حکم وقف قبیح 👈 وقف در این محل بهیچ وجه صحیح نیست و اگر قاری احیاناً در این محل وقف نمود (وقف اضطراری) باید بلافاصله از محل مناسب اعاده نموده و جبران نماید. *⃣ وقف اقبح 👈 وقفی است که قبیح تر از وقف قبیح است و آن هنگامی است که به لحاظ وقف در معنای عبارت (خلل و فساد) ایجاد شود. ⁉️⁉️ مثال🔰🔰🔰 ❎ وقف بر «لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ» 👈 نعوذ بالله به معنی (به نماز نزديك نشويد) می باشد. ✅ در حالیکه آیه چنین می فرماید : «لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاة َوَأَنْتُمْ سُكَارَىٰ» 👈 در حال مستى به نماز نزديك نشويد. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 ⚜ همزه وصل در حرف⚜ 💠 همزه وصل 👈 همزه ای است بدون علامت و بر سر کلماتی می آید که با سکون یا تشدید آغاز شوند. 👈 این همزه هنگام ابتدا به کلمه مورد نظر، قرائت می شود. گاهی بالای همزه وصل، علامت (صـ) گذاشته می شود. 🔰همزه وصل در آغاز هر سه نوع کلمه (حرف ،اسم، فعل) آمده است. 1⃣ حرف 👈 در قرآن، همزه وصل فقط در حرف تعریف (الف لام تعریف) آمده است. ✅ در واقع الف، در (ال) همان همزه وصل است. 👆در صورت ابتدا به کلمه ای که (الف لام تعریف) بر سر آن آمده است، حرکت همزه وصل همیشه (فتحه) است. ❗️مثال ❓ جَعَلَ ٱلْقَمَر 👈 اَلْقَمَر وَ ٱلشَّمْسِ 👈 اَلشَّمْسِ  سوءُ ٱلداّرِ 👈 اَلداّرِ ✴️ نکته : 1⃣ حرکت همزه وصل فقط در صورت ابتدا به آن قرائت می شود. ولی در وسط کلام همزه وصل حذف می گردد. مثلا : در مثال (وَ ٱلشَّمْسِ) 👈 (وَ) به (شَّ) وصل می گردد و همزه وصل ( ٱ ) حذف می گردد. در مثال (جَعَلَ ٱلْقَمَر) 👈 (لَ) به (لْ) وصل می گردد و همزه وصل ( ٱ ) حذف می گردد. 2⃣ همزه وصل در قرآن بدون حرکت نوشته می شود و قاری در صورت ابتدا به کلمه، خود باید نوع حرکت آن را تشخیص دهد. 3⃣ در مقابل همزه وصل، همزه ی دیگری داریم که به ( ) مشهور است و حرکت آن، چه در ابتدا کلام، چه در وسط کلام، قرائت می شود و حرکت آن در قرآن نوشته شده است . مثل : أَنزَلناهُ (علامت همزه قطع (ء) هست که بالای (الف) است. 👈 ( أ ) برخلاف همزه وصل که یا بدون علامت و حرکت است و یا علامت (صـ) بالای (الف) است 👈( ٱ ) @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 ⚜ همزه وصل در اسم⚜ 2⃣ اسم 👈 همزه وصلی که بر سر اسم بیاید، در صورت ابتداء ، مکسور خواهد بود. ✅ در قرآن، همزه وصل فقط بر سر اسمهای زیر آمده است👇 ٱبْنَ (پسر) 👈 اِبْنَ ٱبْنَتَ (دختر) 👈 اِبْنَتَ ٱمرَءَ (مرد) 👈 اِمرَءَ ٱمرَأَتَ (زن) 👈 اِمرَأَتَ ٱسْمِ (نام) 👈 اِسْمِ ٱثْنَیْ 👈 اِثْنَیْ ٱثْنٰا 👈 اِثْنٰا ٱثْنَتَیْ 👈 اِثْنَتَیْ ٱثْنَتٰا 👈 اِثْنَتٰا ٱثْنَیْنِ 👈 اِثْنَیْنِ ٱثْنٰان ِ👈 اِثْنٰان ٱثْنَتَیْنِ 👈 اِثْنَتَیْنِ (همگی به معنای دو) ❗️مثال ❓ مَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ و ... ❌ توجه داشته باشید که تمامی این کلمات فقط در صورت (ابتداء) مکسور خواهد بود. و در غیر اینصورت همزه وصل حذف می گردد. مثل : مَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ 👈 مَسِيحُ بْنُ مَرْيَمَ @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 ⚜ همزه وصل در فعل⚜ 3⃣ فعل 👈 اگر حرف سوم فعل (با احتساب همزه وصل) مفتوح یا مکسور باشد، همزه وصل آن در صورت ابتدا به (کسره) خوانده می شود. و اگر حرف سوم فعل، مضموم باشد، همزه وصل آن نیز (مضموم) خواهد شد. 🔍 نکته 1 👈 حرف مشدد در اینجا دو حرف محسوب می شود. 🔎 نکته 2 👈 مصدرهای فعل در صورتی که همزه وصل داشته باشند، به (کسره) ابتداء می شوند. ✅ مثال همزه وصل در افعال و مصادر👇 فِيمَا ٱفْتَدَتْ بِهِ 👈 اِفْتَدَتْ (حرف سوم فعل (افتدت) فتحه دارد (تَ) پس همزه وصل مکسور (اِ) می شود) قالَ ٱتَّقُوا اَللّٰهَ 👈 اِتَّقُوا (حرف سوم فعل (اتقوا) فتحه دارد (تَ) پس همزه وصل مکسور (اِ) می شود. (ت) با حساب کردن همزه وصل حرف سوم است چون مشدد است) ربَّنَا ٱغْفِرْ لَنَا 👈 اِغْفِرْ لَنَا (حرف سوم فعل (اغفر) کسره دارد (فِ) پس همزه وصل مکسور (اِ) می شود) رَبِّ ٱنْصُرْنِي 👈 اُنْصُرْنِي (حرف سوم فعل (انصرنی) ضمه دارد (صُ) پس همزه وصل مضموم (اُ) می شود) كَرِهَ اللَّه ٱنْبِعَاثَهُمْ 👈 اِنْبِعَاثَهُمْ (حرف سوم مصدر (انبعاثهم) کسره دارد (بِ) پس همزه وصل مکسور (اِ) می شود) ❌ این درس نکات مهمی دارد که در ادامه به ذکر آنها می پردازیم. @payam_quran
پیامهای کوتاه قرآنی و‌ حدیث
📖 #درس_91 🔵 #تجوید 🔴 🍃 #همزه_وصل 🍃 ⚜ همزه وصل در فعل⚜ 3⃣ فعل 👈 اگر حرف سوم فعل (با احتساب همزه
📖 ادامه استثنائات همزه وصل 🔴 چند نکته 🔻 1⃣ در 6 فعل ( ٱقضُوا _ ٱبنُوا _ ٱمشُوا _ ٱمضُوا _ ٱئتُوا _ ٱهدُوا ) همزه وصل در حالت ابتداء ، به کسره خوانده می شود.👈 ( اِقضُوا _ اِبنُوا _ اِمشُوا _ اِمضُوا _ اِئتُوا _ اِهدُوا ) چون این کلمات در اصل ( ٱقْضِیُوا –ٱبْنِیُوا _ ٱمْشِیُوا _ ٱمْضِیُوا _ ٱئْتِیُوا – ٱهْدِیُوا ) بوده اند. 2⃣ همزه ی ساکنه در کلمات ( ٱئْتِ – ٱئْتِنا – ٱئْتِیا – ٱئْتُوا – ٱئْتُونی – ٱئْذَن ) در میان کلام به همزه ی ساکنه و در صورت ابتدا به (یاء مدی) خوانده می شود . 👈 اِیتِ – اِیتِنا – اِیتیا – اِیتُوا – ایتُونی – اِیذَن همچنین در کلمه ی « ٱؤْتُمِنَ»(بقره – 283) همزه ی ساکنه درصورت ابتدا به واو مدی خوانده می شود 👈 اُوتُمِنَ 3⃣ کلماتی نظیر کلمات زیر درقرآن که افعال امر هستند ، در صورت ابتدا ، با (کسره) خوانده می شود ؛ هر چند عملاً  ابتدا به این کلمات صحیح نیست.  ثُّمَّ لْیَقْطَعْ 👈 لِیَقْطَعْ                وَلْیُوفُوا 👈 لِیُوفُوا وَلْيَطَّوَّفُوا 👈 لِيَطَّوَّفُوا 4⃣ در عبارت ( اَصحابُ لْئَیکَةِ ) در سوره های (شعراء) و (ص) در صورت ابتدا خوانده می شود 👈 اَلْئَیکَةِ 5⃣  در سه کلمه ی (آلذَّکَرَینِ _ آلْانَ _ آللهُ) در اصل این کلمات 👈( أَٱلذَکَرَینِ – أَٱلْانَ – أَٱللهُ ) بوده اند که همزه اول، همزه استفهام (کلمه پرسشی) و همزه دوم، همزه وصل است. ❌ این 3 کلمه به دو وجه قرائت می شوند👇 ❗️وجه اول 👈 بهمین صورت که در قرآن آمده و آن تبدیل همزه وصل (همزه دوم) به الف مدی است. که در اینصورت مد لازم ایجاد می شود. ( آلذَّکَرَینِ _ آلْانَ _ آللهُ) ‼️ وجه دوم 👈 تسهیل همزه دوم، که حالتی است بین همزه و الف مدی. بدین شکل که به جای تبدیل همزه ی وصل به الف مدی ، آن را بدون «نبره» وتیزی ویژه اش (تلفظ فتحه بدون تیزی همزه ) تلفظ کنیم. 👈 ( اَ-َ للهُ ، اَ-َ لْانَ ، اَ-َ لذَکَرَینِ ) @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 ⚜ نحوه قرائت هفت کلمه در قرآن (هنگام وقف و وصل) ⚜ ⭕️ حرف آخر کلمات زیر در صورت وصل به کلمه بعدی، به (فتحه) خوانده می شود . و در هنگام وقف، با (الف) قرائت می شود. 🔅 أَنَا ⬅️ هنگام وصل 👈 أَنَ ↙️ هنگام وقف 👈 أَنَا (مکرر در قرآن) 🔅 لکنَّا ⬅️ هنگام وصل 👈 لکِنَّ ↙️ هنگام وقف 👈 لکِنَّا (کهف _38) 🔅 الظُنُّونَا ⬅️ هنگام وصل 👈 الظُنُّونَ ↙️ هنگام وقف 👈 الظُنُّونَا (احزاب_ 10) 🔅 الرَّسُولَا ⬅️ هنگام وصل 👈 الرَّسُولَ ↙️ هنگام وقف 👈 الرَّسُولا (احزاب _ 66) 🔅 السَّبیلاً ⬅️ هنگام وصل 👈 السَّبیلَ ↙️ هنگام وقف 👈السَّبیلا (احزاب _ 67) 🔅 سَلاسِلا ⬅️ هنگام وصل 👈 سَلاسِلَ ↙️ هنگام وقف 👈 سَلاسِلا (دهر _ 4) البته در وقف ، (سَلاسِلْ) هم خوانده می شود. 🔅 قَواریرَا ⬅️ هنگام وصل 👈 قَواریرَ ↙️ هنگام وقف 👈 قَواریرَا (دهر _ 15) البته این کلمه دو بار و پشت سر هم در این سوره آمده، اما مقصود ما فقط کلمه اول است. چون دومین کلمه در وقف و وصل بدون الف است. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 🔴 استعاذه 👈 در لغت به معنای «پناه بردن» و در اصطلاح علم قرائت عبارت است از گفتن جمله 👈 «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم»از شیطان رانده شده به خدا پناه می‌برم. ✅ مستحب است قاری قرآن در آغاز قرائت آیات قرآن استعاذه نماید. 👈 همچنان که خداوند تبارک و تعالی در آیه ۹۸ سوره نحل فرموده است:«فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ» هنگامی که به قرائت قرآن می پردازی از شیطان رانده شده به خداوند پناه ببر. ❌ البته لفظ استعاذه به طریقه های گوناگون نقل شده که مشهور ترین و موثق ترین آنها همان لفظ مذکور است. ⁉️نکته ‼️ در صورت «قطع» قرائت یعنی پایان دادن به تلاوت، برای شروع مجدد، حتی اگر همان لحظه باشد، مجدداً باید استعاذه نمود. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 💠 بسمله 👈 کلمه «بسمله» نام عبارت «بسم الله الرحمن الرحیم» است. ‼️«بسمله» در قرآن کریم مطابق عدد سور قرآن یعنی ۱۱۴ بار تکرار شده است. بدین صورت که به استثنایی سوره «توبه» در ابتدای کلیه سوره های قرآن کریم واقع شده و یک بار هم در میان سوره «نمل» آمده است. (آیه ۳۰) 👈 بدین‌ترتیب سوره «توبه» بدون «بسمله» و در عوض سوره «نمل» دارای دو «بسمله» می باشد. ✅ مطابق نظر تمامی علمای قرائت «بسمله» در آغاز سوره های قرآن، خود یک آیه و جزء سوره محسوب می‌شود و باید در آغاز هر سوره به استثنای سوره «توبه» خوانده شود. ✅ خواندن «بسمله» در آغاز سوره ها واجب و هنگام ابتدا به آیات میان سور مستحب است.👈 به ویژه هنگامی که آیه به نام پروردگار (به صورت ظاهر و یا ضمیر) آغاز گردد و یا آیه در شرح نعمات الهی، اوصاف مومنین و ... باشد. ❌ چنانچه آیه با نام شیطان (اعم از ظاهر یا ضمیر) شروع شود و همچنین در شرح دوزخ، عذاب الهی، کفار و ... باشد، ترک «بسمله» بهتر است. 🚫 تلاوت بسم الله در آغاز سوره «توبه» ممنوع و 👈 در ابتدا و آیات میانی این سوره بلامانع است. 👈 هر چند که بهتر است در میان سوره مذکور هم ترک گردد. 🔰هرگاه خواستیم در هنگام تلاوت آیاتی از قرآن جای دیگری از کلام الله مجید را بخوانیم به این صورت عمل میکنیم: 1⃣در صورتی که قسمت دوم، آیاتی از بقیه همان سوره و یا اواسط سوره بعد از آن باشد، در ذکر مجدد بسمله مختاریم. یعنی👈 در عین مستحب بودن الزامی وجود ندارد. (مگر اینکه قسمت بعدی، ابتدای یک سوره باشد که در این صورت ذکر بسم الله در آغاز هر سوره واجب است). 2⃣ اگر قسمت دوم تلاوت ما، از آیات قبلی همان سوره باشد که تا آن لحظه نخوانده ایم و یا از سوره های قبل از آن باشد، قسمت دوم را نیز باید با «بسمله» شروع کنیم. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 💠 استعاذه و بسمله💠 🔰در شروع قرائت می توان به چهار صورت ذیل عمل کرد👇 1⃣ قطع جمیع👈 وقف بر استعاذه و وقف بر بسمله. 2⃣ وصل جمیع👈 وصل استعاذه و بسمله و آیه به یکدیگر. 3⃣ قطع اول و وصل ثانی👈 وقف بر استعاذه و سپس وصل بسمله و آیه به یکدیگر. 4⃣ وصل اول و قطع ثانی👈 وصل استعاذه و بسمله به یکدیگر و وقف بر بسمله. 💠 قرائت دو سوره💠 🔰هنگام قرائت پی در پی دو سوره فقط به سه وجه می توان عمل کرد👇 1⃣ قطع جمیع👈 وقف بر پایان سوره قبل و وقف بر بسمله و سپس آغاز سوره بعد. 2⃣ وصل جمیع👈 وصل سوره قبل و بسمله و سوره بعد به یکدیگر. 3⃣ قطع اول و وصل ثانی👈 وقف بر آخر سوره قبل و سپس وصل بسمله به سوره بعد. 4⃣ وصل اول و قطع ثانی👈 که این شیوه صحیح نیست و آن عبارت است وصل سوره قبلی به بسمله و آنگاه وقف بر بسمله. دلیل ناصحیح بودن آن نیز این است که بسمله متعلق به سوره بعد می باشد نه سوره قبل. فلذا این وجه چهارم مردود است. 💠 انفال و توبه💠 🔰می دانیم که سوره توبه پس از انفال واقع شده است لذا در قرائت پی در پی این دو سوره سه وجه جایز است👇 1⃣ وقف بین دو سوره 2⃣ وصل بین دو سوره 3⃣ سکت بین دو سوره نحوه سکت بین دو سوره بدین صورت است که حرف آخر سوره انفال (میم در کلمه علیمٌ) را ساکن نموده و صورت را خود را حدود یک ثانیه قع کزده و سپس بدون تجدید نفس وارد سوره توبه شده و سوره توبه را قرائت می کنیم. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 🟠 تکبیر 👈 در اصطلاح قرائت عبارت است از گفتن «الله اکبر» در حین تلاوت قرآن ✅ مطابق روایت حفص از عاصم، از سوره «ضحی» تا سوره «الناس» یعنی آخرین سوره قرآن می توان در ابتدا یا انتهای سوره، تکبیر گفت. 👈 البته تکبیر در ابتدای این سوره رایج تر است. ❗️در توجیه آن نقل شده است که👇 ⚜ پس از مدتی که نزول وحی قطع شده بود و پیامبر اسلام (ص) از این موضوع به شدت ناراحت و مضطرب بودند، جبرئیل مجدداً نازل شد و سوره «الضحی» را آورد. هنگامی که جبرئیل تلاوت سوره را بر پیامبر (ص) به پایان رسانید، رسول خدا (ص) از خوشحالی تکبیر گفتند و سپس شروع به تلاوت سوره یاد شده نمودند. ✅ بنابراین مستحب است که به تأسی از پیامبر اکرم(ص) از سوره «الضحی» تا پایان قرآن تکبیر گفته شود. البته برخی تکبیر را متعلق به اول سوره و عده‌ای نیز مربوط به آخر سوره میدانند. 1⃣ گروه اول👈 معتقدند که چون پیامبر اکرم (ص) تکبیر گفتند و سپس به خواندن سوره «الضحی» پرداختند، لذا تکبیر متعلق به اول سوره است. 2⃣ گروه دوم👈 برآنند که چون بلافاصله پس از ختم تلاوت سوره «الضحی» توسط جبرئیل، پیامبر اکرم(ص) تکبیر گفتند، پس تکبیر متعلق به آخر سوره است. 🔆 مستحب است علاوه بر ذکر «تکبیر» ، «تهلیل» (لا اله الا الله) و همچنین «تحمید» (ولله الحمد) نیز گفته شود. ✅ در صورت خواندن اذکار فوق، رعایت ترتیب ذیل الزامی است👇 لا اله الا الله و الله اکبر و لله الحمد ❌ البته می توان فقط «تهلیل و‌ تکبیر» گفت و یا فقط به ذکر «تکبیر و تحمید» اکتفا نمود. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 💠 دو سوره با تکبیر 👇 1⃣ وقف بر آخر سوره قبل و بر تکبیر و بر بسمله (قطع جمیع) 2⃣ حالت قبل با وصل بسمله به اول سوره بعدی 3⃣ وقف بر آخر سوره قبل و وصل تکبیر به بسمله با وقف بر بسمله 4⃣ حالت قبل با وصل بسمله به اول سوره بعدی 5⃣ وصل آخر سوره به تکبیر و با وقف بر تکبیر و نیز وقف بر بسمله 6⃣ حالت قبل با وصل بسمله به اول سوره بعدی 7⃣ وصل جمیع طبعا آنچه که جایز نیست عبارتست از 👇 وصل آخر سوره قبلی به تکبیر و وصل تکبیر به بسمله و وقف بر بسمله که دلیل آن قبلا ذکر شد. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 🍃 🔰 در چهار موضع از قرآن، پس از تلاوت یا شنیدن تمامی آیه، یک سجده بر قاری و مستمع واجب می گردد. 👈 جایز نیست که تاخیر واقع شود. 👈 در صورت تأخیر، واجب است که بعداً آن را به جا آورد. 🔰 این چهر موضع عبارتند از 👇 1⃣ سوره سجده. آیه ۱۵ 👈 «إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ...» 2⃣ سوره فصلت. آیه ۳۷ 👈 «وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ...» 3⃣ سوره نجم. آیه آخر 👈 «فَاسْجُدُوا لِلَّهِ...» 4⃣ سوره علق. آیه آخر 👈 «كَلَّا لَا تُطِعْهُ...» ⁉️ چند نکته 👇 1⃣ اگر به آیه گوش ندهد بلکه صدای آیه به گوشش بخورد سجده واجب نمی شود. 2⃣ در صورتی که صدای تلاوت کننده به طور مستقیم به گوش برسد، سجده واجب می شود. لذا از استماع نوار ضبط صوت یا نواری که از رادیو و تلویزیون پخش می‌شود، سجده واجب نمی گردد. اما اگر به صورت پخش مستقیم توسط بلندگو یا از طریق رادیو تلویزیون به گوش برسد، سجده واجب می شود. 3⃣ شنیدن آیه باید به صورت واضح باشد و شنیدن به صورت همهمه کافی نیست و سجده واجب نمی شود. 4⃣ در سجده واجبه تلاوت، رو به قبله بودن، طهارت از نجاست، داشتن غسل یا وضو، پاک بودن پیشانی، پوشیده بودن عورت لازم نیست. اما سجده بر خوردنی و پوشیدنی نکنند، بلکه برای آنچه که سجده بر آن صحیح است، سجده نماید. 5⃣ خواندن ذکر در سجده تلاوت واجب نیست. اما اگر خواست ذکری بگوید، بهتر است بگوید👈 «لا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ حَقّا حَقّا لَا إِلٰهَ الّا اللّٰهُ ایماناً وَ تَصْدِیقاً لَا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ عُبُودِیةً وَ رِقًّا سَجَدْتُ لَک یٰا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقًّا لَا مُسْتَنْکفاً وَ لَا مُسْتَکبِراً بَلْ أَنَا عَبْدٌ ذَلِیلٌ ضَعِیفٌ خَائِفٌ مُسْتَجِیرٌ» منبع: کتاب حلیه القرآن(۲) @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 (قرائت برخی کلمات قرآن به روایت حفص از عاصم) 🍃 💠 یبصط (بقره) و بصطه (اعراف)👇 صاد، در هر دو کلمه به «سین» خوانده می شود. (یبسط ، بسطه) ✔️ البته قرائت به «صاد» نیز صحیح است. اما قرائت به «سین» وجه مشهورتر است. 💠 المصیطرون (سوره طور) و بمصیطر (سوره غاشیه)👇 هر دو کلمه به «سین» نیز خوانده شده است. (المسیطرون، بمسیطر). اما وجه «صاد» قوی تر است و «سین» وجه ضعیف است. 💠 مجریها (سوره هود)👇 الف بعد از راء «اماله کبری» می شود. یعنی الف به سوی یاء مدی میل می‌کند. (عملاً الف به حالت کسره کشیده فارسی تلفظ می شود). 💠 ارکب معنا (سوره هود) 👇 همانگونه که در مبحث ادغام ذکر شد، باء در میم ادغام می‌شود (که وجه غالب هم همین است) اما اظهار آن هم صحیح است. 💠 لا تأمنّا (سوره یوسف)👇 نون مشدد به «اشمام» خوانده می شود (یعنی اینکه در زمان تلفظ نون مشدد، لبها باید حالت «ضمه» به خود بگیرد) چرا که این کلمه در اصل (لا تأمنُنا) بوده است. 💠 فما آتٰینی (سوره نمل)👇 در وقف به دو صورت وقف اسکان (آتٰینِي) و وقف حذف (آتٰینْ) قرائت شده است. @payam_quran
📖 🔵 🔴 🍃 (قرائت برخی کلمات قرآن به روایت حفص از عاصم) 🍃 💠 فیه (سوره فرقان)👇 در عبارت «فیه مهانا» هاء ضمیر به اشباع خوانده می شود. (فیهی مهانا) 💠 ضَعْفٍ (دو بار در سوره روم) و ضَعْفاً (سوره روم در همان آیه)👇 «ضاد» به ضمه نیز خوانده شده است. البته باید دانست که در قرائت «ضاد» مضمومه در این کلمات، حفص از عاصم تبعیت نکرده است بلکه خود چنین خوانده است و از عاصم فقط به فتحه «ضاد» نقل شده است. 💠 یرضه لکم (سوره زمر)👇 هاء ضمیر بلا اشباع خوانده می شود. 💠 بئس ٱلاِسم (سوره حجرات) 👇 به کسره لام (ٱلاِسم) و حذف همزه بعد از آن خوانده شده است. (بئس لِسم). علت آن نیز «التقاء ساکنین» است که در اثر حذف همزه وصل «ٱسم» پیش می آید. لذا برای رفع «التقاء ساکنین» لام مکسور می‌شود. در صورت وقت در «بئس» ابتدا به «الاسم» به دو وجه «اَلِسم» و «لِسم» خوانده می شود. 💠 ء اعجمی (سوره فصلت)👇 همزه دوم به «تسهیل» (بین همزه و الف مدی) خوانده می شود. مقصود از تسهیل، صرف نظر کردن از حالت «نبره» و تیزی مخصوص همزه است. البته قرائت همزه تسهیل شده به صورت «هاء» که گاهی شنیده می شود، صحیح نیست. 💠 سلاسل (سوره دهر)👇 «لام» آخر کلمه، در وصل، به فتحه خوانده می شود. اما در وقف، به دو وجه سکون (سلاسلْ) و الف مدی (سلاسلا) خوانده شده است. پایان مباحث تجوید @payam_quran