این غروب و این شب برایم آشناست . . . ولادت امام رضاست ، و شهادت شهید رئیسی :)! شهیدی که یاور رهبر بود .💔 و اما ما خاطره ها داریم با این شب ... خوب یادم می آید سال ۹۹ بود ... شب فرا رسیده بود و ما در انتظار مادر بودیم ، حال خاله بد بود ، به مادر زنگ زده بودیم که خودشو برای تذریقات خواهر عزیز تر از جانش برسونه ، دایی پریشون ، من نگران، برادر دل آشوب ... ولادت امام رضا بود 🚶🏻‍♂ فردا باید جشن می‌ گرفتیم ، اما خبری از مادر نبود . . . ترسیده بودم ، خیلی زیاد ، گوشی مادر در دسترس نبود ، هرچقدر زنگ می‌زدیم کسی جواب نمی‌داد ، همه ریخته بودند بهم ، خاله زنگ زد . . . گفت حال مادرت بده ، به گوش هایم اعتماد نداشتم ، جیغ زدم ، اشک امانم را بریده بود توی دلم به امام رضای عزیز مثل دیشب التماس کردم ، گفتم امام رضا شادیمون رو ب غم تبدیل نکن . همه پریشان حال بودند 💔 همه گریه میکردند ؛ حتی اشک های برادری ک تا ب حال اشک هایش را ندیده بودم را هم دیدم . . . دیدم دل آشوبی همه را ، خودم هم دست کمی نداشتم اما ، حال بقیه حالم را خراب تر میکرد .❤️‍🩹 زنگ در به صدا در امد ، به طرف حیاط دویدم ... نرسیده به در پدرم وارد حیاط شد ... اصلاح کنم ، پدرم با لباس سیاه وارد حیاط شد ... گریه میکرد ، گریه هایی که خبر خوبی را نمی‌داد ؛ من اشک های پدرم را ندیده بودم ، که دیدم ، این غم با ما کاری کرد که هر چه ندیده بودم را به چشم ببینم :)))💔 جیغ زدم ، توان ایستادن روی پاهایم را نداشتم اما العان وقت نشستن نبود ... دویدم ب سمت پدر . . . آغوشش را باز کرد ، برای تمام روز هایی که قرار بود بدون مادرم در این جهان ِ بی سروته زندگی کنم :)))🖤 و امام این بود داستان مادر ما بود ! ک چقدر غریبانه ب آغوش امام رضا رفت . . . امام رضا شفاعت هممون رو بکنه ان‌شاالله! #دست_نوشته #داستان_زندگی_من