تحلیل انتخابات: اگر به نتیجه انتخابات از منظر "ملی" بنگریم! حزب، لیست، افراد و شخصیت های مشهور که رای نیاوردند را اگر کنار بگذاریم و از منظر "ملی" به نتایج انتخابات نگاه کنیم باید خوشحالِ ناراحت بود! هم خوشحال، هم ناراحت! باید به مردم خداقوت گفت، پوز دشمن داخلی و خارجی را به خاک زدند و به مسولان هم پیام دادند. پیامی که در دو انتخابات قبلی هم از سمت مردم صادر شده بود. اما همه اینها را کنار هم باید دید. خوشحالی دلیل دارد و دلیل آن "نه" بزرگ مردم به بدخواهان است. ناراحتی دارد که میزان مشارکت رشد نکرد یعنی عملکردها هنوز نتوانسته آن ۲۵_۲۰ درصدی که همیشه تقریبا مشارکت داشتند را راضی کند. از نخستین انتخابات مجلس در ۲۴ اسفند ۱۳۵۸ تا به انتخابات پیشین مجلس، بطور متوسط نرخ مشارکت در انتخاب مجلس در کل کشور ۵۴/‌‌‌۸۱ درصد و در تهران ۴۳٫۵۶ درصد بوده است. انتخابات ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ حدود دو درصد از انتخابات مجلس پیشین در سال ۱۳۹۸ مشارکت کمتری دارد. با وجود پروژه عظیم #زن_زندگی_آزادی فشار روانی و رسانه ای بی سابقه، اخبار ناامیدکننده ماه های اخیر، از بین رفتن مرجعیت سیاسی، حملات سیاسیون به یکدیگر، عدم گشایش اقتصادی در زندگی مردم... این اهمیت دارد. باید درس گرفت و با عملکرد درست و حل مسائل مردم سرمایه اجتماعی را تقویت نمود. هیچ چیز به اندازه کارآمدی و توسعه "عدالت اجتماعی"  توان ارتقای سرمایه اجتماعی را ندارد. باید خوشحالِ ناراحت بود. خوشحال از اینکه هنوز مردم صندوق رای را راه حل می‌دانند و ناراحت که عملکردها هنوز نتوانسته اند آن طیف همیشگی را به صحنه آورند. #علیرضا_زادبر

درخواست از نخبگان دلسوز امروز در روز درختکاری رهبر انقلاب از مشارکت مردم در فضای سنگین تحریمی و رسانه ای علیه انتخابات تشکر کردند. برخی از دلسوزان منتظر موضع رهبری بودند و پس از ایشان موضع گیری کنند. در مطلبی که دو روز پیش منتشر کردم تاکیدم همین بود باید از این مشارکت مردم آن هم پس از یک سال کمپین #زن_زندگی_آزادی و فشار اقتصادی بر دوش مردم خوشحال بود چون طلسم بزرگی شکسته شد. حد فاصل انتخابات مجلس در سال ۹۸ تا سال ۱۴۰۲ با وجود این فضای زندگی پس از #مهسا_امینی فقط یک درصد مشارکت کاهش پیدا کرده است. از شصت یک میلیون واجد شرایط حدود پنج میلیون ساکن خارج از کشور هستند. همه اینها درست، اما.... این "اما" مهم است. بخش دوم آن بیست درصدی است که بطور متوسط معمولا در انتخابات شرکت داشتند و حالا دو نوبت است که در انتخابات مجلس مشارکت ندارند. اینجا دیگر جای ناراحتی و تامل است‌. جای توجیه نیست. جای ندیدن نیست. نخبگان سیاسی، جامعه شناس، کسی سیاست که میفهمد باید "آینده نگر" باشد. باید نگرانی را هشدار دهد. باید گونه شناسی شود‌. کسانیکه رای ندادن دسته بندی طبقاتی شوند. هر طبقه مطالبه متفاوتی دارد. صرفا مطالبه اقتصادی نیست. طبقه متوسط دچار فاصله فرهنگی و سبک زندگی شده است‌. چرا ارتباط نخبگان متعلق به جریان انقلاب با این طبقه قطع شده است؟ چگونه باید این رابطه و "ارتباط گفتمانی" باز تولید شود؟ حوزه علمیه آسیب شناسی میکند؟ دانشگاه ها و رشته های علوم انسانی برای آن فکر می‌کنند؟ صدها پژوهشگاه و اندیشکده که از بیت المال ارتزاق می کنند راه حلی دارند؟ بحث بسیار است و اینجا بستر طرح همه آنها نیست. فقط از نخبگان دلسوز میخواهم لایه بالاتری را ببینند. هزینه این تحیل ها و هشدارها به سمت رهبری حواله ندهند. اینجا وظیفه شماست نه رهبر. ندیدن هنر نیست. #علیرضا_زادبر https://eitaa.com/Politicalhistory