شصتمین سالگرد انتشار نشریه انتقام 🔰 چه کسی نشریه مخفی دوران خفقان شاه را تهیه می‌کرد؟ 🔸اواخر آذرماه 1343 بود، حدود یک ماه و نیم از تبعید حضرت امام خمینی می‌گذشت و جامعه در خفقان عجیب و غریبی فرو رفته بود. همه حرکات اعتراضی طلاب و روحانیت انقلابی و انقلابیون مسلمان پیرو امام، توسط ساواک و مزدوران شاه در همان روزهای اولیه پس از تبعید، سرکوب شد. 🔸چنانچه همزمان با تبعید حضرت امام، مدارس حوزه علمیه قم به محاصره نیروهای گارد شاهنشاهی و مامورین ساواک در آمد و اجازه کوچک‌ترین حرکتی به آنها داده نشد، آنها که به این وضعیت اعتراض کردند، دستگیر شده و در سیاهچال‌های رژیم شاه به زیر شکنجه کشیده شدند. حتی دعای توسل طلاب حوزه قم که به عنوان تنها راه اعتراض به تبعید حضرت امام، برگزار شد، توسط ساواک تعطیل و برگزارکنندگان آن به زندان رفتند. 🔻اعتصاب روحانیون در تعطیلی منبر و نماز جماعت و همچنین اعتصاب بازاریان و تظاهرات در بازار هم با برخوردهای خشونت بار مزدوران رژیم شاه سرکوب گردید به گونه‌ای که نفس‌ها در سینه‌ها حبس گشته بود و صدایی از کسی بر نمی‌خاست. 🔸در چنان شرایط خفقان‌بار، در روز یکشنبه 29 آذرماه 1343 که مصادف با سالگرد میلاد حضرت ولی‌عصر عجل‌الله‌تعالی فرجه‌الشریف بود، ناگهان نشریه‌ای در قطع دفترچه‌ای و به صورت فتوکپی تایپ شده، در گوشه و کنار حوزه قم و برخی مساجد تهران و شهرستان‌ها دیده شد که عنوان «انتقام» بر آن بود و در بالای صفحه اولش، بخشی از آیه 22 سوره سجده، «إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ» (ما از جنایتکاران جدا انتقام می‌گیریم) نقش بسته و در گوشه سمت چپ آن نوشته شده بود: 🔻«...‌ای توده‌های رنج‌دیده و استعمار زده، روشنفکران، دانشجویان، آزادیخواهان، کارگران، دهقانان، رنجبران.... گمشده خود را تنها در پرتو تعالیم نورانی اسلام بجویید و به منظور برقراری حکومت اسلامی آزاد، همه با هم در راه یک جهاد مقدس و خستگی‌ناپذیر علیه استعمار و استبداد متحد شویم...» 🔸سرمقاله نشریه با عنوان «آغاز انتقام» به ضرورت چاپ و انتشارچنین نشریه و اهداف آن پرداخته بود که در بخشی از آن چنین آمده بود: «... هدف ما، روشن کردن افکار تخدیر شده- بیدار نمودن عواطف مذهبی خفته – زنده کردن احساسات سرکوب شده – بیان احکام سیاسی و دفاعی اسلام– تحکیم پیوندهای مبارزین – تقویت همبستگی توده‌های مجاهد و رزمنده – ایجاد وحدت کامل میان نیروهای ملی و مذهبی و بسیج همگانی با سلاح ایدئولوژیک ایمان در یک جهاد پیگیر و خستگی‌ناپذیر علیه استعمار و استبداد به سوی یک هدف مقدس یعنی استقلال و حاکمیت ملت شریف ایران در سایه تعالیم حیات‌بخش اسلام است...» 🔸در اسناد ساواک تنها به افراطیون و متعصبین طرفدار امام اشاره شده ولی تاکید گردیده که اطلاع دقیقی از تهیه کنندگان آن که آنها را «خرابکار» خوانده بود، در دست نیست! حتی آنهائی که در چاپ و توزیع نشریه انتقام فعالیت می‌کردند هم از محور اصلی انتشار این نشریه بی‌خبر بودند، بعضا فکر می‌کردند گروهی از طلاب و یا از اعضای هیئت‌های موتلفه اسلامی هستند. 🔸اما در اول بهمن 1343 که حسنعلی منصور، نخست‌وزیر شاه، به مجازات رسید و سپس تقریبا همه اعضای اصلی و فرعی موتلفه دستگیر یا فراری شدند، اما باز هم نشریه «انتقام» منتشر و توزیع گردید! حتی شماره سوم آن، مدتی بعد از مجازات منصور که مزدوران شاه، دیوانه‌وار به هجوم علیه طلاب انقلابی و مبارزان پیرو امام دست زده بودند، در 8 اسفند 1343 منتشر گردید که مطالبی هم درباره مرگ منصور و بازتاب آن در نشریات مختلف چاپ کرده بود که در آن شرایط بدون تردید می‌توانست برای نویسندگان و انتشاردهندگان آن، حکم اعدام داشته باشد. 🔸شگفت آن‌که پس از پیروزی انقلاب نیز تا سال‌ها، از نقش اصلی چاپ و انتشار نشریه انتقام اطلاعی در دست نبود تا اینکه مرحوم حجت‌الاسلام سید‌هادی خسرو‌شاهی واقعیت را پس از تحقیقات و بررسی‌های مختلف در مقدمه کتابی که درباره نشریه «انتقام» که در سال 1379 به چاپ رسید، شرح داد که چگونه مرحوم آیت‌الله مصباح یزدی همان عامل پنهان و محور اصلی انتشار نشریه بود. هنگامی مرحوم خسرو شاهی با ایشان تماس گرفت تا از همکاران ایشان و نحوه انتشار نشریه سؤال کند، آیت‌الله مصباح چنین پاسخ داد: 🔻«... در مورد همکاران باید عرض کنم که در آماده‌‌سازی این نشریه از نوشتن مقالات تا تهیه مقدمات و تکثیر و حتی سیم زنی و بسته‌بندی، تنها بودم و همکار رسمی در این رابطه نداشتم و به همین دلیل نشریه انتقام ارگان هیچ سازمان و تشکیلاتی نبود بلکه در واقع نشریه حوزه علمیه قم بود و البته برخی از دوستان در توزیع آن شرکت داشتند که اجرهم علی‌الله...» #دفتر_پژوهش‌های_مؤسسه_کیهان https://kayhan.ir/001GZH @Kayhan_online