🔰کانال مذهبی خادم الشریعه🔰 ۲. امامت، همزاد نبوّت شكى نيست# كه مقام امامت# با مقام نبوت تفاوت دارد. پيامبر گيرنده #وحى و پايه گذار دين است، در حالى كه امام نه دريافت كننده وحى است و نه پايه گذار دين، بلكه وظايفى كه رسول خدا (ص) در قلمرو بيان احكام و# اجراى آنها برعهده داشت، پس از وى برعهده امام مى باشد. امام مرجع# بيان احكام و عقايد اسلامى و مدير امور كشور است. با توجه به اين اصل# و بنابر روايات، روزى كه پيامبر (ص) نبوت خود را براى بنى هاشم بيان كرد، جانشينى و رهبرى على (ع) را نيز اعلام نمود و اين حاكى از آن است كه نبوت و امامت همزاد بوده و دارنده هر دو منصب از جانب خدا به وسيله وحى الهى معين مى شوند. اين مسأله در منابع# تاريخى چنين آمده است: پيامبر گرامى (ص) سه سال# دعوت پنهانى داشت. آنگاه كه خدا او را با آيه «وَأَنْذِرْ عَشيرتَكَ الأَقْرَبين» [۱] مخاطب ساخت، او بيش از چهل تن از بستگان خود را كه همگى از شخصيت هاى بنى هاشم بودند، براى ضيافت ناهار دعوت كرد و پس از صرف غذا، سخنان خود را اينگونه آغاز كرد: «هيچ كس از مردم# براى كسان خود چيزى بهتر از آنچه من براى شما آورده ام، نياورده است. من خير دنيا و آخرت را براى شما آورده ام، خدايم به من فرمان داده كه شما را به توحيد و يگانگى وى و رسالت خويش دعوت كنم. چه كسى از شما مرا در اين راه كمك مى كند تا برادر و وصى و جانشين من در ميان شما باشد؟ » آن حضرت اين جمله را گفت و اندكى درنگ كرد تا ببيند كدام يك از آنان به نداى او پاسخ# مثبت مى دهند. در آن لحظات، سكوتى# مطلق و آميخته با بهت و تحير بر مجلس سايه گسترده بود و همگى سر به زير افكنده و در فكر فرو رفته بودند. ناگهان على (ع)# كه سن او در آن روز از ۱۵ سال تجاوز نمى كرد، سكوت را درهم شكست #و برخاست و رو به پيامبر كرد و گفت: «اى پيامبر خدا، من تو را در اين راه يارى مى كنم». آنگاه دست خود را به سوى پيامبر (ص) دراز كرد تا دست او را به عنوان پيمان فداكارى# بفشارد. در اين هنگام پيامبر (ص) دستور داد كه على (ع) بنشيند. بار ديگر پيامبر (ص) گفتار خود را تكرار كرد. باز على برخاست و آمادگى خود را اعلام كرد. اين بار نيز پيامبر# (ص) به وى دستور داد بنشيند. در مرتبه سوم نيز مانند دفعات پيشين، كسى جز على (ع) برنخاست# و تنها او بود كه پشتيبانى خود را از اهداف مقدس پيامبر (ص) اعلام كرد. پيامبر (ص) در اين حال دست خود را بر دست على (ع) زد و جمله تاريخى خود را در مجلس بزرگان بنى هاشم درباره او بيان كرد و گفت: «هان! اى خويشان و بستگان من! على برادر و وصى و خليفه من در ميان شماست». [۱] اين حديث به روشنى تاريخ تشيع و همزاد #بودن نبوت وامامت را به معنايى كه يادآور شديم بيان مى كند. البته اين تنها موردى نيست كه پيامبر (ص) رهبر مسلمانان پس از خود را تعيين مى كند، بلكه در موارد ديگرى نيز بر اين مطلب تصريح فرمودند كه به صورت گذرا به آنها اشاره مى كنيم. [۱]: بستگان نزديك خود را از عذاب الهى بيم ده! شعراء، ۲۲۴. [۱]: «إنّ هذا أخى ووصيىّ وخليفتى فيكم فاسمعوا له وأطيعوا» تاريخ طبرى، ج ۲، ص ۳۱۹- ۳۲۱، چاپ دارالمعارف مصر؛ تاريخ كامل ابن اثير، ج ۲، ص ۶۲- ۳۶ چاپ دارصادر بيروت؛ سيره حلبى، ج ۷۱ ص ۳۱۱، چاپ البهيه در مصر؛ تاريخ ابن عساكر، ج ۱، ص ۶۵، حديث ۱۳۹- ۱۴۰- ۱۴۱، چاپ بيروت، تفسير خازن، علاء الدين شافعى، ج ۳، ص ۳۷۱، چاپ مصر و غيره. 🔻عضو کانال مذهبی خادم الشریعه شوید :🔻 https://eitaa.com/joinchat/2573139970C67528e141d ✅لینک کانال ما را برای بقیه ارسال کنید اجرتون با امام زمان عج