مهم ترين نكات جزء #دهم #تفسیر جزء دهم 1) همانطور كه گفته شد سوره انفال بعد از جنگ بدر نازل شده است و عمدۀ موضوعات آن جنگ و جهاد است و سوره توبه نيز شامل مطالبي مانند بيزاري از كفار, قتال با مشركين و اهل كتاب, اوصاف منافقين, جهاد و مذمّت كساني است كه از جنگ تخلف كردند. الف- مبحث خمس در آيه 41 سوره انفال مطرح شده كه مصرف آن مخصوص فقراي سادات است. ب‌- مبحث زكات در آيه 60 سوره توبه مطرح شده كه مصرف آن مخصوص فقراي غير سادات است. در مورد جهاد در راه خدا مطالب زير مطرح شده است: الف- شش دستور براي جهاد در آيات 45 تا 47 سوره انفال ذكر شده است: 1. در جنگ ثابت قدم باشيد. 2. در جنگ به ياد خدا باشيد. 3. از خدا و رسولش اطاعت كنيد. 4. از تفرقه بپرهيزيد. 5. صبر پيشه كنيد كه خدا با صابران است. 6. از غرور و هواپرستي بپرهيزيد. ب- خداوند در آيه 60 سوره انفال مؤمنين را به افزايش قدرت جنگي تشويق مي نمايد و مي فرمايد تا آنجا كه در توان داريد نيرو جمع كنيد تا بدينوسيله دشمنان خدا را و دشمنان خود را بترسانيد. ج‌- خداوند در آيه 65 و 66 سوره انفال به اهميت كيفيت در مقابل كميت اشاره كرده مي فرمايد : اگر از شما بيست تن شكيبا باشد بر دويست تن از دشمنان پيروز خواهد شد. د‌- خداوند در آيات 67 تا 71 سوره انفال احكام اسيران جنگي را مطرح كرده و مي فرمايد: - تا كاملا بر دشمن چيره نشده ايد اسير نگيريد. -. اسيران را با سخناني گرم و دلنشين به ايمان دعوت كنيد. سوره #توبه  در جزء نهم ترغيب مؤمنان به جهاد با ذكر مثالها يي از جنگهاي بدر و حنين و تبوك ديده مي شود. جنگ تبوك در سال نهم هجري و در واقع يك سال پس از واقعه فتح مكه رخ داد. تبوك منطقه اي بين مدينه و شام ,يعني مرز كنوني كشور عربستان سعودي است كه جنگ تبوك در مقابل يكي ازقدرتهاي آن روزگار , يعني امپراطوري روم بود. مسلمانان بايد راه درازي را در گرماي فصل تابستان طي مي كردند تا به آن محل برسند. زمان , زمان برداشت محصول كشاورزي ,غلات و ميوه ها بود.اين مسائل باعث شده بود تا جمعي از مسلمانان از حضور در اين ميدان وحشت داشته باشند. لذا زمينه براي وسوسه هاي منافقين فراهم شده بود كه در سوره توبه , در اين جزء و جزء يازدهم به اين مطالب اشاره مي شود. 1) در سوره توبه صفات منافقان و نقش آنان در وسوسه مؤمنان در جنگ تبوك بدين ترتيب عنوان شده است كه: الف- خداوند در آيه 42 سوره توبه درباره منافقان مي فرمايد:" اگر آنچه كه ايشان را بدان فرا مي خواني مالي نقد بود و يا سفري نه طولاني , البته كه تو را پيروي مي كردند. ليكن برايشان مسافتي دور شد كه پيمودن آن مشقت فراوان دارد و بزودي سوگند ياد مي كنند بخدا اگر توانايي آمدن داشتم با شما  از مدينه بيرون مي آمديم . ايشان خويشتن را هلاك مي كنند و خدا مي داند كه ايشان دروغگويانند". ب- منافقان از پيامبر اجازه مي خواستند كه در جنگ شركت نكنند. خداوند در آيه 43 سوره توبه , به پيامبرمي فرمايد به آنها اجازۀ شركت نكردن در جنگ را نده تا زماني كه براي تو روشن شود كه  اگر اجازه ندهي, آنان قصد شركت كردن در جنگ را دارند و دروغگويان را بشناسي. ج- خداوند در آيه 45 سوره توبه مي فرمايد اگر ايشان به خدا و روز رستاخيز ايمان داشتند از تو اجازه نمي خواستند كه در جنگ شركت نكنند. د- خداوند در آيه 46 و47 سوره توبه مي فرمايد حضور منافقان در جنگ مايه فتنه و اختلاف است و خدا هم از حضور آنها در جنگ اكراه دارد. ه- خداوند در آيه 50 سوره توبه خطاب به پيامبر مي فرمايد اگر تو را پيروزي و غنيمت برسد منافقان اندوهگين ميشوند و اگر به تو شكستي برسد خوشحال مي شوند. و- خداوند در آيه 53 و54 سوره توبه مي فرمايد منافقان خواه از روي ميل و خواه از روي كسالت  انفاق كنند پذيرفته نمي شود زيرا آنان از دايره اسلام خارج و به خدا و رسول خدا كافر شده اند. آنهانمازشان را با كسالت مي خوانند و مالشان را هم با كراهت مي دهند. ز- خداوند در آيه 55 سوره توبه مي فرمايد كه منافقان را در دنيا با مالها و فرزندانشان عذاب مي كند و نبايد از ديدن مالها و فرزندانشان تعجب كني. ح‌- خداوند در آيه 56 و57 سوره توبه درباره منافقين مي فرمايد آنها به شما مي گويند ما از شماييم ,  حال آنكه از شما نيستند و از شما مي ترسند. ط- خداوند در آيه 58 سوره توبه درباره منافقين مي فرمايد آنها درباره تقسيم بيت المال بر تو عيب مي گيرند, اگر مالي به آنها داده شود خوشحال مي شوند و اگر داده نشود خشمگين مي شوند. ي- خداوند در آيه 62 سوره مي فرمايد آنها براي اينكه مردم را راضي كنند قسم مي خورند, حال آنكه اگر آنان مؤمن هستند , خدا و رسول خدا واجب ترند كه خوشنود شوند. ك-منافقان نقشه كشيده بودند هنگاميكه پيامبر از جنگ تبوك بر مي گردد در يكي از گردنه ها وي را به قتل برسانند. خداوند در آيه 64 سوره توبه مي فرمايد كه منافقان بيم دارند كه خدا

مؤمنان را از نقشه آنان آگاه كند , بگو خداوند آنچه را كه از آن مي ترسيديد انجام داده است. ل- خداوند در آيه 67 سوره توبه مي فرمايد آنها يكديگر را به كفر و تكذيب پيامبر دعوت كرده و از ايمان ازمي دارند. آنها خدا را فراموش كرده اند, خدا نيز آنها را, همانا ايشان فاسق هستند. م- خداوند در آيه 73 سوره توبه مي فرمايد اي پيامبر با كافران با شمشير و با منافقان با اندرز جهاد كن و بر ايشان سخت گير كه جايگاهشان جهنم است. ن- خداوند در آيه 74 سوره توبه مي فرمايد آنها در غياب پيامبر طعنه مي زنند و سپس قسم مي خورندكه نگفته اند. س- خداوند در آيه 75 تا 77 سوره توبه درباره منافقين مي فرمايد عده اي از ايشان مي گويند اگر خدا بما بدهد صدقه مي دهيم ولي وقتي خدا از فضل خود به ايشان مي بخشد, بخل مي ورزند. آن بخل نفاقي در دل ايشان مي گذارد تا روزيكه جزاي بخل و خلف وعدۀ دروغ خود را ببينند. ع- خداوند در آيه 79 سوره توبه مي فرمايد كار آنانكه به مؤمنان داوطلب در پرداخت صدقات و انجام اعمال مستحبي طعنه مي زنند با عذابي دردناك تلافي مي شود.  ف- خداوند در آيه 80 سوره توبه خطاب به پيامبر مي فرمايد اگر براي منافقان هفتاد مرتبه هم آمرزش بخواهي , باز هم ايشان را نخواهم آمرزيد زيرا آنان به خدا و پيامبرخدا كافر شدند. ص- خداوند در آيه 81 سوره توبه مي فرمايد آنها به مؤمنان مي گويند در اين گرما براي جنگ بيرون نرويد بگو آتش دوزخ ازنظرگرمي سخت تر است. ق- خداوند در آيه 82 سوره توبه مي فرمايد آنها كه بخاطر تخلف خود از جنگيدن خوشحالند بايد هم در اين دنيا بخندند زيرا كه در روز قيامت گريه فراواني پيش رو دارند. ر- خداوند در آيه 83 سوره توبه مي فرمايد منافقان از تو اجازه مي خواهند كه براي غزوات ديگر هم شركت نكنند. به آنها بگو كه شما ديگر حق جنگيدن همراه من را نداريد, شما بهتر است مانند معافين از جنگ يعني زنان و كودكان در خانه بنشينيد. ش- خداوند در آيه 84 سوره توبه به پيامبر(ص) مي فرمايد بر هيچيك از مردگان منافقان نماز نخوان و براي دفنش حاضر نشو زيرا آنان به خدا و رسول خدا كافر شدند. ت‌- خداوند در آيه 94 و95 سوره توبه مي فرمايد هنگاميكه از جنگ برگرديد براي شما عذر و بهانه مي آورند. به ايشان بگو هرگز به سخنان شما ايمان نداريم زيرا خداوند ما را از خبرهاي شما آگاه كرده است. براي شما قسم دروغ مي خورند تا آنان را سرزنش نكنيد پس روي برگردانيد از ايشان زيرا ايشان پليدند. ث‌- خداوند در آيه 96 سوره توبه مي فرمايد منافقان براي خشنود كردن شما قسم دروغ مي خورند اما حتي اگر شما هم خشنود شويد خدا خشنود نمي شود. 2 از مباحث ديگر مطرح شده در اين جزء: الف- هجرت پيامبر از مكه به مدينه و مكر خدا در ماجراي ليلة المبيت براي نجات جان پيامبر(ص). (آيه 30 سوره انفال) ب- اهميت هجرت و جهاد و بحث مهاجرين و انصار, كه تاريخ نيز نشان مي دهد هجرت و جهاد دو عامل مهم در پيروزي اسلام بوده است.(آيه 72 تا 75 سوره انفال) ج‌- اعلام برائت و بيزاري از مشركان پيمان شكن و مهلت دادن به آنها در چهار ماه از ماههاي سال قمري (آيه 1 تا 6 سوره توبه) د- محروم كردن مشركان ازآباد كردن مساجد. اعمال آنها حبط مي شود زيرا به خدا و روز قيامت ايمان ندارند.(آيه 17 سوره توبه) ه- اهميت مسجد و آباد كردن آن بدست مؤمناني كه به خدا و روز قيامت ايمان دارند, نماز بپاي مي دارند و زكات مي دهند و جز از خدا نمي ترسد.(آيه 18 سوره توبه) و- مقايسه بين كسانيكه حجاج را سيراب مي كنند و مسجدالحرام را آباد مي كنند, با كسانيكه به خدا و روز قيامت ايمان دارند و در راه خدا جهاد مي كنند كه اين دو با هم برابر نيستند.(آيه 19 سوره توبه) ز- خدا و رسول خدا و جهاد در راه خدا بايد از پدر, فرزند, برادر, زن و خويشان و مالهايي كه كسب مي كنيم و تجارتمان و خانه هايمان محبوبتر باشد.(آيه 24 سوره توبه) ح‌- بشارت خداوند به غالب شدن دين الهي, اشاره اي به ظهور حضرت مهدي (عج) است.(آيه 33 سوره  توبه) ط- تحريم جنگ در ماههاي حرام و آتش بس اجباري در ماههاي ذي القعده , ذي الحجه , محرم و رجب(آيات 36 و37 سوره توبه) . ي- ماجراي هجرت پيامبر از مكه به مدينه و غار ثور و دگرگون كردن تاريخ بشر با چند تار عنكبوت. (آيه 40 سوره توبه) ك- نشانه هاي مؤمنين امر به معروف و نهي از منكر و بپا داشتن نماز و دادن زكات.(آيه 71 سوره توبه) ضمنا سوره توبه تنها سوره اي است كه آغاز آن بسم الله الرحمن الرحيم ندارد.چون اين سوره اعلان بيزاري وجنگ با دشمن پيمان شكن و مشركان است.

🌹سوال: آیا روزه کسی که قصد انجام یکی از مبطلات را داشته است صحیح است؟ 🌹پاسخ: اگر کسی قصد انجام یکی از باطل کننده های روزه واجب معینی (مانند روزه ماه رمضان و روزه نذر معین) را داشته باشد: 💥 امام(ره): در صورت انجام ندادن آن روزه اش باطل نمی شود. [1] 💥 آیات عظام: بهجت، سبحانی، صافی: هر چند مرتکب آن نشود، روزه اش باطل می شود و باید آن را قضا نماید.[2] 💥 آیت الله مکارم: اگر نيّت كند چيزي كه روزه را باطل مي كند بجا آورد مثلاً تصميم بر خوردن غذا بگيرد، روزه اش باطل مي شود هر چند اصلاً غذا هم نخورد مگر اين كه در آن حال توجه نداشته باشد كه فلان عمل روزه را باطل مي كند. 💥 آیت الله سیستانی: اگر دوباره نیت روزه نکند، روزه اش باطل است و اگر نیت روزه کند باید بنابر احتیاط لازم روزه را تمام کند و سپس قضای آن را به جا آورد. 💥 آیت الله خامنه ای: هر چند مرتکب آن نشود، صحت روزه او محل اشکال است و احتیاط واجب آن است که روزه را تمام کند و بعدا آن را قضا نماید. [3] 📚 منبع: [1]. امام، توضیح المسائل، م 1570. [2]. توضیح المسائل ده مرجع، م 1594؛ بهجت: استفتا؛ سبحانی، توضیح المسائل، م 11513. [3]. خامنه ای،‌ سایت،‌استفتائات جدید،‌ روزه و اجوبه الاستفتائات، س 758.

#استاد_رفیعی 🍃پنج جایزه در ماه #رمضان💢 🔖ارزش روزه و شرایط روزه 🔖 #ماه_رمضان ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈

آیه تطهیر روایت شده است که چون حضرت رسول در کسایی سیاه بیرون آمد،حسن را در آن داخل کرد،بعد حسین را،بعد فاطمه را و بعد علی را،بعد فرمود: 《اِنَّمَا یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِجسَ اَهلَ البیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرا》* خداوند می خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملا ََشما را پاک سازد. در اینجا به دو نکته اشاره می شود: ✅هنگام خروج،این عده را زیر کسا جمع کرد و آیه ی تطهیر خواند،تا ثابت کند:دعایی که خرق عادت کند ، و اسباب طبیعی را از کار بیندازد، و بی واسطه به اراده الله آن خواسته محقق شود،باید از روح پاک از هر رجسی به درگاه سبّوح قدّوس بالا رود : 《اِلَیهِ یَصعَدُ الکَلِمُ الطَّیِّب》ُ** و آن طهارت که اراده ی خدا به آن تعلق گرفته در نفوس این عده یافت می شود. ✅مباهله رسول خدا با نصاری نجران ، درخواست دوری آن قوم از رحمت بود و دعایی که اجابتش انقلاب صورت انسان به حیوان ،و استخاله خاک به آتش ،و بر افتادن امتی از روی زمین باشد، جز به اراده متصل به امری که: 《اِنَّما اَمرُهُ اِذا اَرادَ شَیئاََ اَن یَقولَ لَه کُن فَیَکون》*** ممکن نیست،و این مقام انسان کامل است که رضا و غضب او مظهر رضا و غضب خداست،و این مقام ،مقام خاتم و جانشین خاتم است،و یگانه زنی که به این مقام رسید صدیقه کبری است،و این کاشف از آن است که روح ولایت کلیه و امامت عامه که عصمت کبری است در فاطمه زهرا وجود دارد. *سوره احزاب آیه ۳۳ سوره فاطر آیه۱۰ *سوره یس آیه۸۲

✅ شرح دعای روز دهم👇👇👇 يكي از آموزش‌هاي قرآن به بندگان مؤمن "توكل" است. قرآن كريم مي‌فرمايد: مؤمنين بايد در امور گوناگون به خدا توكل كنند. (سوره مبارکه آل عمران، آيه122) قرآن کريم در آيه ای‌ ديگر، ثمره اين توكل را بدين صورت بيان مي‌فرمايد: "وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَي اللهِ فَهُوَ حَسْبُه ؛ هركس بر خدا توكل و اعتماد كند، او براي وي بس است". (سوره مباركه طلاق، آيه 3) در معناي توكل، مرحوم علامه‌ طباطبايي(ره) چنين گفته است: "معناي توكل اين است كه تأثير امور را به خداي تعالي ارجاع دهي و تنها او را مؤثر بداني". (تفسیر الميزان، ج 19، ص 128) وی در جاي ديگري مي‌نويسد: "توكل آن است كه بنده خدا، پروردگار خود را وكيل خود مي‌گيرد تا هر تصرفي را خواست در امور او بكند". (همان، ج 17، ص507) انسان با ايمان بايد در امور گوناگون به خداوند توكل و اعتماد كند و در حقيقت خدا را وكيل خود قرار دهد و معتقد باشد كه خداوند خير او را مي‌خواهد . و همين اعتقاد موجب می شود که بگويد من كار را به خدا واگذار مي‌كنم كه وكيل من است تا هرطور خودش صلاح مي‌داند، عمل كند و من به هر چه او تدبير كند، راضي و خرسندم. اما نكته مهمی که در اينجا مطرح است و نبايد از آن غافل شد اينکه نبايد توكل هنگامي معنا پيدا مي‌كند كه ما وظيفه و عمل صحيح خويش را انجام داده باشيم و پس از آن توكل كنيم؛ نه اينكه مانند آن مردی باشيم که در زمان رسول خدا (ص) مي‌خواست با توكل به خدا شترش را عقال نکند (به جايي نبندد) اما پيامبر اكرم (ص) به او فرمود: "ابتدا شترت را ببند و سپس توكل كن". (شرح نهج‌البلاغه ابن ابي‌الحديد،‌ ج 11، ص 201) پيامبر(ص) با اين فرمايش خود به مسلمانان آموختند که کارهايشان را طبق قواعد علمي و عادي به طور درست انجام دهند و در كنار آن نيز به خدا توكل كنند، نه اينكه بنشينند و توكل نمايند. در فراز ديگر دعاي روز دهم ماه مبارک رمضان، رستگاری مسألت می شود. "فوز" را به "نجات"، "رستگاري"، و "رسيدن به خير با سلامت" معنا كرده‌اند. پس "فائز" که در متن دعا آمده است به انسانِ نجات يافته يا رستگار گفته مي‌شود. (قاموس قرآن، ج 5، ص 211) در قرآن راه رسيدن به فوز و رستگاري به ما نشان داده شده است: "وَ مَنْ يُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزَاً عَظيِماً ؛ هركس خدا و پيامبرش را فرمان بَرَد، قطعا به رستگاري بزرگي نايل آمده است". (سوره مباركه احزاب، آيه 71) پس راه رسيدن به رستگاري، اطاعت از دستورات خداوند و رسول گرامي اسلام (ص) است كه البته اطاعت از ائمه هدي (ع) نيز همين حكم را دارد؛ همانطور که در زيارت جامعه كبيره مي‌گوييم: "مَنْ اَطاعَكُمْ فَقَدْ اَطاعَ اللهَ ؛ هركه از شما اطاعت كند، همانا از خدا اطاعت كرده است". (مفاتيح الجنان، زيارت جامعه كبيره) بی ترديد در مكتب اسلام هيچ كس چون اميرالمؤمنين علي (ع) نتوانسته دستورات خدا و رسول او را فرمان بَرَد و اطاعت كند؛ لذا هيچ كس به مانند ايشان به فوز و نجات نرسيده است؛ براي همين، هنگامي كه در سحر نوزدهم ماه مبارك رمضان شمشير أشقی الأشقياء بر فرق مباركش اصابت می کند، فرياد مي‌زند: "فُزْتُ وَ رَبِّ الكعبه ؛ قسم به خداي كعبه رستگار شدم. " (ميزان الحكمه،‌ ج 6، ص 63) در روايات نقل شده از امامان شيعه (ع) نيز راه‌هاي رسيدن به فوز و رستگاري و نجات بيان شده است: امام علي (ع) در اين باره مي‌فرمايد: "از علم فرمان بر و جهل را نافرماني كن؛ تا رستگار شوي". (غررالحكم، ح 2309) آن حضرت در حديث ديگري فرمود: "هركه امروزش را درست كرد و كوتاهي‌هاي ديروزش را جبران نمود، رستگار است". (همان، ح 6540) در ادامه دعای اين روز، از خدا می خواهيم تا ما را جزو مقربان درگاهش قرار دهد. مقام "قرب" از مقامات متعالی عرفاني است كه هركس را توان رسيدن به آن نيست؛ در دعاي كميل مي‌خوانيم: "خدايا! من به وسيله ذكر تو به تو نزديكي مي‌جويم". (مفاتيح‌الجنان، دعاي كميل) و يا در دعايي از اميرالمؤمنين علي (ع) وارد است كه: "پروردگارا! من به جود و كرم تو به تو نزديكي مي‌‌جويم". (الكافي، ج 2، ص 545) در زيارتنامه برخي از ائمه (ع) هم مي‌گوييم: "من به واسطه‌ ولايت شما به خداوند تقرب مي‌جويم". (المقنعه، ص 477) در رواياتی که به دست ما رسيده، وسائل تقرب به خدا بيان شده است. خداوند متعال فرموده است: "هيچ بنده‌اي با چيزي محبوب‌تر از واجبات به من نزديك نشده است". (المحاسن، ج 1، ص 454) امام علي (ع) در اين باره مي‌فرمايد: "بهترين وسيله‌اي كه متوسلان با آن به خدا تقرب مي‌جويند، حج و عمره خانه خداست". (ميزان الحكمه، ح 6903) و در جاي ديگري فرموده است: "نزديكي بنده به خداوند با خالص كردن نيتش حاصل مي‌شود". (ميزان الحكمه، ح 16805) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام

#شرح_دعای_افتتاح_ج_4 #استاد_میرباقری #ماه_رمضان ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈

آیات 23 و ۲۴ #سوره_اسراء قاری:استاد #حامدشاکر نژاد