eitaa logo
قرآن و امام حسین ع
919 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
774 ویدیو
369 فایل
مطالب کانال: ارتباط امام حسین ع با قران در موارد مختلف عاشوراء آیات الولایه : آیاتی که در قرآن درباره ی 14 معصوم آمده است. علوم قرانی برای تحکیم ایمان و اعتقاد تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
مشاهده در ایتا
دانلود
❖﷽❖ 💠فراز بيست ويكم اللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى عَلِيٍّ‌ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‌ وَ وَصِيِّ‌ رَسُولِ‌ رَبِّ‌ الْعَالَمِينَ‌ عَبْدِكَ‌ وَ وَلِيِّكَ‌ وَ أَخِي رَسُولِكَ‌ وَ حُجَّتِكَ‌ عَلَى خَلْقِكَ‌ وَ آيَتِكَ‌ الْكُبْرَى وَ النَّبَإِ الْعَظِيمِ‌ خدايا بر حضرت على، اميرمؤمنان و جانشين فرستاده پروردگار هستى درود فرست؛ همان كس كه بنده و ولى تو، برادر فرستاده تو، حجت تو بر مخلوقاتت، نشانه سترگ تو و خبر مهم است. 🕊🌤🕊🌤🕊 🔰نكته‌ها 💢 «اميرالمؤمنين» لقبى است كه از جانب پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم به حضرت على عليه السلام داده شد و بر اساس روايات، اختصاص به آن حضرت دارد و برهيچ كس ديگر صادق نيست. 🔅 ( اللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى عَلِيٍّ‌ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‌) 💢 «وصى» كسى است كه نايب ديگرى مى‌شود تا بعد از رحلتش كارهاى مربوط‍‌ به او را به عهده بگيرد. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله و سلم از ابتداى آشكار كردن رسالت خويش و در ماجراى دعوت سران قريش به اسلام، حضرت على عليه السلام را به عنوان وصى خود به مردم معرفى كرد. 🔅 ( اللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى عَلِيٍّ‌... وَصِيِّ‌ رَسُولِ‌ رَبِّ‌ الْعَالَمِينَ‌) 💢لقب «ولى الله» از آيه ٥٥ سوره مباركه مائده براى حضرت على عليه السلام گرفته شده است. اين آيه كه به «آيه ولايت» مشهور است، هنگامى نازل شد كه مولاى متقيان در مسجد نماز مى‌خواند. در آن هنگام، نيازمندى وارد شد و از مردم درخواست كمك كرد، ولى كسى به او توجه ننمود. در اين زمان حضرت على عليه السلام در حالى كه در ركوع بود، انگشتر خود را به او بخشيد و پس از آن، اين آيه نازل شد: ✨(إِنَّما وَلِيُّكُمُ‌ اللّهُ‌ وَ رَسُولُهُ‌ وَ الَّذِينَ‌ آمَنُوا الَّذِينَ‌ يُقِيمُونَ‌ الصَّلاةَ‌ وَ يُؤْتُونَ‌ الزَّكاةَ‌ وَ هُمْ‌ راكِعُونَ‌؛ به درستى كه سرپرست و ولىّ‌ شما، تنها خداست و پيامبر او و آن‌ها كه ايمان آورده‌اند، همان‌ها كه نماز را برپا مى‌دارند و در حال ركوع، زكات مى‌دهند.) 🔅 (اللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى عَلِيٍّ‌... وَلِيِّكَ‌) 💢 براساس احاديث متعددى كه در منابع روايى شيعى و سنى وارد شده، رسول مكرم اسلام صلى الله عليه و آله و سلم بين خود و حضرت على عليه السلام «برادرى» ايجاد كرد و اين موضوع را به اطلاع همه مسلمانان رساند. اين ويژگى نيز از جمله منقبت‌هايى است كه جز حضرت على عليه السلام شخص ديگرى به آن دست نيافته است. 💢 «حجت» به معنى دليل روشنى است كه وقتى بيان شود، راه بهانه را مسدود مى‌كند. اين مطلب، با صراحت در قرآن كريم آمده است: ✨ «اى پيامبر! بگو دليل رسا [و قاطع] براى خداست». بر اين اساس، خداى حكيم، به وسيله فطرت توحيدى و عقلى كه به انسان داده و نيز ارسال انبيا، حجت را بر مردم تمام كرده، راه خير و شر و پايان نيك و بدِ هر كدام را هم بيان نموده، و براى خطاكاران هم راه توبه و جبران را باز گذاشته است. بنابراين، معجزه‌هاى روشن انبيا و شيوه نيكوى دعوت و استدلال‌هاى محكم آنان و سازگارى دين با فطرت و عقل، حجّت را بر مردم تمام كرده است. در همين راستا هركدام از امامان معصوم عليهم السلام كه در زمان خويش جانشين رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم و حجت الهى بر مردم آن زمان بوده‌اند، در حقيقت مصداقى بارز براى آيه نورانى ✨ (قُلْ‌ فَلِلّهِ‌ الْحُجَّةُ‌ الْبالِغَةُ‌) هستند. 🌺 به همين سبب در روايتى از امام صادق عليه السلام چنين آمده است: «ما حجت بالغه خداييم بر آن‌چه زير آسمان و روى زمين است». 🔅(اللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى عَلِيٍّ‌... حُجَّتِكَ‌ عَلَى خَلْقِكَ‌) ادامه مطلب👇👇
💢 «آيه» يعنى علامتِ‌ ظاهر و آشكار. به عبارت ديگر، آيه، شى ظاهرى است كه با چيزى غيرآشكار همراه مى‌شود تا نشانه‌اى باشد براى آن‌چه پنهان است. بنابراين، كسى كه آيه و نشانه‌اى را درك كند، مى‌تواند آن را وسيله‌اى قرار دهد براى درك آن‌چه پنهان است. اين مطلب در آيه ٥٣ سوره مباركه فصلت مورد توجه قرار گرفته است: ✨(سَنُرِيهِمْ‌ آياتِنا فِي الْآفاقِ‌ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ‌ حَتّى يَتَبَيَّنَ‌ لَهُمْ‌ أَنَّهُ‌ الْحَقُّ‌؛ به زودى نشانه‌هاى خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آن‌ها نشان مى‌دهيم تا براى آنان آشكار گردد كه خدا حق است). بر اين اساس، اگر به مولاى متقيان، حضرت على عليه السلام «آيت بزرگ خدا» گفته مى‌شود، به جهت ويژگى‌هاى آن حضرت است كه دقت در آن‌ها، انسان را به عظمت خالقِ‌ حضرت على عليه السلام رهنون مى‌شود. 🔅( اللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى عَلِيٍّ‌... آيَتِكَ‌ الْكُبْرَى) 💢 «نبأ» به معنى خبرى است كه هم مهم باشد، هم فايده داشته باشد و هم قطعى باشد. عبارت «نبا عظيم» كه در اين فراز از دعاى افتتاح آمده، ازآيات قرآن كريم گرفته شده است. مفسران كلام الهى در تعيين مصداق نبأ عظيم، امور مختلفى را بيان كرده‌اند؛ از جمله معاد، قيامت، قرآن و...؛ اما در كنار اين موارد، آن‌چه روايات زيادى را به خود اختصاص داده، وجود مقدس اميرمؤمنان، حضرت على عليه السلام است. يعنى آن خبر مهم، مفيد، يقينى و بزرگى كه مورد پرسش انسان‌ها خواهد بود و شگفتى‌شان را برخواهد انگيخت، حضرت على عليه السلام و ولايت ايشان است كه فكر و ظرفيت بسيارى از انسان‌ها توان دريافت و فهمِ‌ حقيقت آن را نداشته و ندارد. ✴️در حديثى از امام رضا عليه السلام وارد شده كه آن حضرت درباره اين آيه به نقل از حضرت على عليه السلام فرمودند: « ما لله نبأٌ أعظمُ‌ مِنّي، وَ ما لِلّه آيةٌ‌ هِيَ‌ أكبرُ مِنّي، وَ لَقَد عُرِضَ‌ فَضليِ‌ عَلىَ‌ الأُمَم الماضِيةِ‌ عَلىَ‌ اختِلافِ‌ ألسِنَتِها، فَلَم تَقرّ بِفَضلي؛ ✨ خبرى بزرگ‌تر و نشانه‌اى سترگ‌تر از من براى خداوند نيست. به تحقيق كه فضيلت من بر امت‌هاى گذشته عرضه مى‌شد، ولى به آن اقرار نمى‌كردند و آن را نمى‌پذيرفتند». 📝پيام‌ها 🌠١. بعد از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بايد سر به فرمان كسى نهاد كه خود ايشان در زمان حياتش به عنوان اميرِ مؤمنان و جانشين خود معرفى كرده باشد. يكى از دلايلى كه سبب شده شيعه، امامت و خلافت حضرت على عليه السلام را بعد از پيغمبر اكرم بپذيرد، همين مطلب است. 🔅( اللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى عَلِيٍّ‌ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‌) 🌠٢. ويژگى بارز رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم كه عبوديت و بندگى بود، در وصى و جانشين ايشان نيز تجلى دارد. 🔅( اللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى عَلِيٍّ‌... عَبْدِكَ‌) 🌠٣. بر اساس روايات، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم بين هر دو نفر از اصحاب خود، برادرى ايجاد كرد و بين خود و حضرت على عليه السلام نيز صيغه برادرى جارى نمود. پس معلوم مى‌شود كه در ميان اصحاب، حضرت على عليه السلام شبيه‌ترين فرد به رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم بوده است. 📚شرح دعای شریف افتتاح حجت الاسلام و المسلمين محسن قرائتى کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
20.mp3
5.75M
📖 🎤 استاد توفیق الصائغ - سعدالغامدی
❖﷽❖ قُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ سَلامٌ عَلى عِبادِهِ الَّذِینَ اصْطَفى آللهُ خَیْرٌ أَمّا یُشْرِکُونَ بگو: «ستایش مخصوص خداست و سلام بر بندگان برگزیده‌اش»! آیا خداوند بهتر است یا بت‌هایى‌که همتاى او قرار مى‌دهند؟! بگو: «ستایش مخصوص خداست و سلام بر بندگان برگزیده‌اش» (نمل/ ۵۹) ✨✨✨✨✨✨✨ 📜علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- قَالَ عَلِیُّ‌بْنُ‌إِبْرَاهِیمَ فِی قَوْلِهِ تَعَالَی الْحَمْدُ لِلهِ وَ سَلامٌ عَلی عِبادِهِ الَّذِینَ اصْطَفی قَالَ هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله). 📝علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- الحَمْدُ لِلهِ وَ سَلامٌ عَلی عِبادِهِ الَّذِینَ اصْطَفی، آن‌ها آل محمّد (صلی الله علیه و آله) هستند. 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۸۴ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۲۲۲ 📜ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- عَنِ إبن‌عباس (رحمة الله علیه) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی قُلِ الْحَمْدُ لِلهِ وَ سَلامٌ عَلی عِبادِهِ الَّذِینَ اصْطَفی قَالَ هُمْ أَهْلُ بَیْتِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی‌طَالِبٍ وَ فَاطِمَهًُْ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ أَوْلَادُهُمْ (علیهم السلام) إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَهًِْ هُمْ صَفْوَهًُْ اللَّهِ وَخِیَرَتُهُ مِنْ خَلْقِه. 🌠ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- قُلِ الْحَمْدُ لِلهِ وَ سَلامٌ عَلی عِبادِهِ الَّذِینَ اصْطَفی؛ منظور از ایشان یعنی اهل بیت (علیهم السلام)؛ پیغمبر خدا؛ علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام)، فاطمه (سلام الله علیها)، حسن و حسین (علیها السلام) و اولادشان (علیهم السلام) است. آن‌ها هستند که برگزیدگان خدا می‌باشند. 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۸۴ بحار الأنوار، ج۴۳، ص۲۷۹/ المناقب، ج۳، ص۳۸۰ 📜الصّادق (علیه السلام)- وَ الرَّجُلُ إِذَا قَرَأَ اللهُ خَیْرٌ أَمَّا یُشْرِکُونَ أَنْ یَقُولَ اللَّهُ خَیْرٌ اللَّهُ خَیْرٌ اللَّهُ أَکْبَرُ. 🔅امام صادق (علیه السلام)- هنگامی‌که کسی آیه: اللهُ خَیْرٌ امّا یُشْرِکُونَ؛ را می‌خواند [مستحبّ است] چنین بگوید: «خداوند بهتر است؛ خداوند بهتر است؛ خداوند بزرگ‌تر است». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۸۴ تهذیب الأحکام، ج۲، ص۲۹۷/ وسایل الشیعهًْ، ج۶، ص۷۱/ نورالثقلین کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
20 ماه رمضان 1 ـ فتح مکّه
❖﷽❖ إِنَّ الَّذي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرادُّكَ إِلى مَعادٍ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ مَنْ جاءَ بِالْهُدى وَ مَنْ هُوَ في ضَلالٍ مُبينٍ آن كس كه قرآن را بر تو لازم كرد، تو را به جايگاهت (زادگاهت) باز مى‌گرداند. بگو: «پروردگار من از همه بهتر مى‌داند چه كسى [برنامه] هدايت آورده، وچه كسى در گمراهى آشكار است.» (قصص/ ۸۵) ✨✨✨✨✨✨✨ 📜الحسن (علیه السلام)- لَمَّا بَعَثَ اللَّهُ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) بِمَکَّهًَْ وَ أَظْهَرَ بِهَا دَعْوَتَهُ وَ نَشَرَ بِهَا کَلِمَتَهُ وَ عَابَ أَعْیَانَهُمْ فِی عِبَادَتِهِمُ الْأَصْنَامَ وَ أَخَذُوهُ وَ أَسَاءُوا مُعَاشَرَتَهُ وَ سَعَوْا فِی خَرَابِ الْمَسَاجِدِ الْمَبْنِیَّهًِْ کَانَتْ لِلْقَوْمِ مِنْ خِیَارِ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ شِیعَهًِْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ (علیه السلام) کَانَ بِفِنَاءِالْکَعْبَهًِْ مَسَاجِدُ یُحْیُونَ فِیهَا مَا أَمَاتَهُ الْمُبْطِلُونَ فَسَعَی هَؤُلَاءِ الْمُشْرِکُونَ فِی خَرَابِهَا وَ أَذَی مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ أَصْحَابِهِ وَ إِلْجَائِهِ إِلَی الْخُرُوجِ مِنْ مَکَّهًَْ نَحْوَ الْمَدِینَهًِْ الْتَفَتَ خَلْفَهُ إِلَیْهَا وَ قَالَ اللَّهُ یَعْلَمُ أَنَّنِی أُحِبُّکِ وَ لَوْ لَا أَنَّ أَهْلَکِ أَخْرَجُونِی عَنْکِ لَمَا آثَرْتُ عَلَیْکِ بَلَداً وَ لَا ابْتَغَیْتُ عَلَیْکِ بَدَلًا وَ إِنِّی لَمُغْتَمٌّ عَلَی مُفَارَقَتِکِ فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَیْهِ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) الْعَلِیُّ الْأَعْلَی یَقْرَأُ عَلَیْکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ سَنَرُدُّکَ إِلَی هَذَا الْبَلَدِ ظَافِراً غَانِماً سَالِماً قَادِراً قَاهِراً وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ تَعَالَی إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرادُّکَ إِلی مَعادٍ یَعْنِی إِلَی مَکَّهًَْ غَانِماً ظَافِرا. 🌠امام حسن (علیه السلام)- هنگامی که خداوند حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) را در مکّه مبعوث داشت و او در آنجا دعوت خود را آشکار ساخت و کلمه و سخن خود را در آنجا نشر داد و بر بزرگان آن‌ها به خاطر پرستش بتها خرده گرفت، بر او تنگ گرفتند و با او به بدی رفتار نمودند و کوشیدند تا مساجد ساخته شده برای گروهی از برگزیدگان اصحاب محمد (صلی الله علیه و آله) و شیعیان علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) را ویران سازند. در جوار کعبه مساجدی بود که در آن، آنچه را اهل باطل تباه ساخته بودند، آنان به پا می‌داشتند. این مشرکان در ویرانی آن‌ها و آزار محمّد (صلی الله علیه و آله) و اصحاب او کوشیدند و او را وادار به خروج از مکه به سوی مدینه نمودند. پیامبر (صلی الله علیه و آله) به پشت سرش به سوی مکه برگشت و فرمود: «خدا می‌داند که من تو را دوست دارم و اگر اهل تو مرا از تو اخراج نمی‌ساختند، به یقین هیچ شهری را بر تو ترجیح نمی‌دادم و جایگزینی برای تو نمی‌جستم و من به خاطر جداگشتن از تو غمگین و اندوهگینم.» و خداوند نیز به وی وحی فرمود: «ای محمّد! خداوند والا مرتبه بر تو سلام می‌فرستد و می‌فرماید: به زودی تو را به این شهر درحالی‌که پیروز و با غنایم و سالم و قدرتمند و قاهر باشی، باز خواهیم گرداند». و این همان سخن حق تعالی است که می فرماید: إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرادُّکَ إِلی مَعادٍ؛ یعنی تو را پیروز و با غنایم به مکّه باز می‌گرداند. 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۲۸۶ بحار الأنوار، ج۲۱، ص۱۲۱ کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin