پیشاپیش ایام الله دهه مبارک فجر چهل وچهارمین سال انقلاب ونظام مقدس جمهوری اسلامی را به همه علاقمندان ساحت قرآن وعترت تبریک می گوییم

سبک زندگی قرآنی قسمت۴۱ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ وَ إِنْ كُنْتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضى‌ أَوْ عَلى‌ سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ مِنْهُ ما يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَ لكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَ لِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (مائده:۶) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هرگاه به نماز برخاستيد، پس صورت و دستهايتان را تا آرنج بشوييد و قسمتى از سر و پاهايتان را تا برآمدگى روى پا مسح كنيد و اگر جُنُب بوديد، خود را پاك كنيد (و غسل نماييد)، و اگر بيمار يا در سفر بوديد، يا يكى از شما از محلّ گودى (محل قضاى حاجت) آمده يا با زنان تماس گرفتيد (و آميزش جنسى كرديد) و آبى (براى غسل يا وضو) نيافتيد، با خاك پاك تيمّم كنيد، پس (قسمتى از) صورت و دستانتان را از آن خاك (كه بر دستانتان مانده) مسح كنيد، خداوند نمى‌خواهد كه شما را در تنگى قرار دهد؛ بلكه مى‌خواهد شما را پاك كند و نعمتش را بر شما كامل سازد، شايد شما شكرگزار باشيد. واژه‌ى «قيام»، هرگاه با حرف «الى» همراه شود، به معناى اراده كردن است. «إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ» يعنى هرگاه تصميم به نماز خواندن گرفتيد.كلمه‌ى «جنب»، به زن و مرد، مفرد و جمع، بطور يكسان اطلاق مى‌شود.مراد از فرمان‌ «فَاطَّهَّرُوا» انجام غسل است. به قرينه اين‌كه در آيه‌ى 43 سوره‌ى نساء به جاى‌ «فَاطَّهَّرُوا»، «تَغْتَسِلُوا» فرموده است.قيد «إِلَى الْمَرافِقِ»، براى بيان محدوده‌ى شستن است، نه جهت شستن. از آنجا كه كلمه‌ى «يَد» در زبان عربى، هم به دست، از انگشتان تا مچ و هم به دست، از انگشتان تا آرنج و هم به دست، از انگشتان تا كتف، اطلاق مى‌شود اين آيه مى‌فرمايد: در وضو، دست تا آرنج را بشوييد، نه كمتر و نه بيشتر. در تيمّم، روح بندگى نهفته است؛ چون دست به خاك زدن وماليدن آن به پيشانى كه بلندترين عضو بدن است همراه با قصد قربت، نوعى تواضع وخاكسارى در برابر خداست. «صَعيد» از «صعود» به معناى زمين بلند است. امام صادق عليه السلام در تفسير «صَعِيداً طَيِّباً» فرمودند: زمين بلندى كه آب از آن سرازير شود. آرى، زمين گودى كه آب آلوده در آن جمع مى‌شود، براى تيمّم مناسب نيست، زيرا شرط تيمّم، خاك پاك است. در حديث مى‌خوانيم: «لا صلاة الّا بطهور»، نماز جز با طهارت (وضو يا غسل يا تيمم) صحيح نيست.در حديث مى‌خوانيم: «ابدأ بما بدء اللّه» از همانجا آغاز كن كه خداوند در قرآن آغاز كرده است. همان گونه كه در قرآن ابتدا شستن صورت، بعد دست‌ها وبعد مسح سر وبعد مسح پا آمده است، ترتيب وضو نيز همين گونه است. از امام سؤال شد كه چرا در وضو بخشى از سر مسح مى‌شود؟فرمودند: «لمكان الباء» به خاطر حرف «باء» در كلمه‌ى‌ «بِرُؤُسِكُمْ» زيرا معناى آن قسمتى از سر است واگر آيه «و امسحوا رؤسكم» بود در آن صورت بايد همه‌ى سر را مسح مى‌كرديم. ازامام صادق عليه السلام روایت شده است: «مراد از «لامَسْتُمُ»، آميزش جنسى است؛ ولى خدا آن را پوشانده و پوشاندن امورى را دوست دارد؛ لذا آن گونه كه شما نام مى‌بريد، نام نبرده است».ازامام رضا عليه السلام درباره‌ى فلسفه‌ى وضو روایت شده است:«يكون العبد طاهراً اذا قام بين يدى الجبّار»، زمينه پاكى هنگام ايستادن در برابر خداست.«مطيعاً له فيما أمره»، نشانه‌ى بندگى و اطاعت است. «نقيّاً من الادناس و النّجاسة»، عامل دورى از آلودگى‌ها و نجاست است.«ذهاب الكسل و طرد النّعاس»، مايه‌ى دورى از كسالت و خواب آلودگى است.«وتزكية الفؤاد للقيام»، آماده سازى و رشد روحى براى نماز است. از ایه ۶ سوره مائده درس می گیریم که: ۱- نظافت و طهارت، لازمه‌ى ايمان است. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ... فَاغْسِلُوا ... فَاطَّهَّرُوا ۲- طهارت، شرط نماز است. «فَاغْسِلُوا» ۳- همچنان كه تماس با قرآن مخصوص پاكان است، «لا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ» ارتباط با خدا هم نياز به طهارت دارد. «فَاغْسِلُوا» ۴-- آلودگى جسم، مانع قرب به خداست. «إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا» ۵-- اصل در كلام، رعايت حيا و عفّت و ادب است، خصوصاً در مسائل زناشويى.«لامَسْتُمُ النِّساءَ» البتّه در مسائل حقوقى، براى اين كه حقّى ضايع نشود، قانون روشن و بى‌پرده بيان مى‌شود. مثل آيه‌ «دَخَلْتُمْ بِهِنَّ» كه در مورد مهريّه است. ۶- شرايط و مقدّمات نماز، تخفيف بردار هست، ولى تعطيل بردار نیست ۷-- بايد براى پيدا كردن آبِ وضو و غسل تلاش كرد، اگر پيدا نشد، آنگاه نوبت به تيمّم مى‌رسد. ( «فَلَمْ تَجِدُوا» در جايى است كه انسان تلاش كند ولى

نيابد.) ۸- با آب يا خاك آلوده، نمى‌توان با خداى پاك، ارتباط برقرار كرد. «صَعِيداً طَيِّباً» ۹- هم خوردنى‌ها بايد طيّب باشد كه در دو آيه‌ى قبل به آن اشاره شد، هم تيمّم بايد به خاك طيّب باشد. «صَعِيداً طَيِّباً» ۱۰- در احكام دين، حرج و دشوارى نيست. ما يُرِيدُ اللَّهُ‌ ... مِنْ حَرَجٍ‌ ۱۱- هدف از وضو و غسل و تيمّم، طهارت معنوى و آمادگى براى ارتباط با خداوند است. «لِيُطَهِّرَكُمْ» ۱۲- تكاليف الهى، براى انسان نعمت است. «لِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ» ۱۳- انجام تكليف، يكى از مصاديق شكر خداست. «لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ»

ولادت امام جواد( علیه السلام) حضرت امام جواد علیه السلام نهمین امام شیعیان بعد از پدر بزرگوارشان حضرت علی بن موسی الرضا(ع) و قبل از پسر عزیز شان حضرت امام هادی(ع) می باشد. از امام جواد علیه السلام گاهی با عنوان ابوجعفر هم یاد می کنند. «جواد» و «تقي» مهم ترين و مشهورترين القاب امام نهم است.امام جواد علیه السلام میوه دل ثامن الحجج علیه السلام در دهم رجب 195 ق در مدینه منوّره زاده شد و بر شاخسار امامت شکوفا گشت. پدر بزرگوار امام جواد علیه السلام ،حضرت امام رضا علیه السلام و مادرش بانوی گرامی و بافضیلتی به نام «سبیکه» است که امام رضا علیه السلام او را «خیزران» نامید. حضرت همواره از ایشان به نیکی یاد کرده او را با تعابیری چون بانویی پاک دامن و بانوی بافضیلت نام می بردند. امام جواد علیه السلام به ابن الرضا (پسر رضا) نیز خوانده می شد. پدر امام جواد علیه السلام او را ابوجعفر خطاب می کرد. و برای اینکه با محمد باقر، امام پنجم، که او هم ابوجعفر نامیده می شد اشتباه نشود، تاریخ نویسان امام جواد علیه السلام را ابوجعفر ثانی می نامیدند.

سبک زندگی قرآنی قسمت چهل دوم۴۲ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى‌ أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى‌ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ(مائده:۸) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! همواره براى خدا با تمام وجود قيام كنيد و به انصاف و عدالت گواهى دهيد و هرگز دشمنى با قومى، شما را به بى‌عدالتى وادار نكند. به عدالت رفتار كنيد كه به تقوا نزديكتر است و از خداوند پروا كنيد كه همانا خدا به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است. قيام به عدالت واز زمره گواهان براى خدا هر چند به زيان خود يا والدين و بستگان باشد رفتاری توحیدی است. این آیه هشدار می دهد علاقه‌ها و وابستگى‌ها شما را از مرز عدالت خارج نکند.بغض و كينه يا حبّ و دوستى شما را از عدالت خارج نکند. در اين آيه چند فرمان و چند تشويق به كار رفته است. لا يَجْرِمَنَّكُمْ‌ ... اعْدِلُوا ... هُوَ أَقْرَبُ‌ ... اتَّقُوا اللَّهَ‌ . دست آورد های این ایه برای زندگی عبارت است از : ۱- اگر انگيزه‌ى انسان، كينه‌هاى او شد، اخلاصى در كار نيست؛ ولى اگر قيام براى خدا باشد، كينه‌ها در اجراى عدالت بى‌اثر مى‌شود. قَوَّامِينَ لِلَّهِ‌ ... لا يَجْرِمَنَّكُمْ‌ ۲- عدالت مستمر به صورت ملكه و عادت، ارزش كاملى است، گرچه عدالت لحظه‌اى مطلوب است. كُونُوا ... شُهَداءَ بِالْقِسْطِ ... ۳- مؤمنان، هم رابطه با خدا دارند. «قَوَّامِينَ لِلَّهِ» و هم در رابطه با مردم گواهى به‌عدل مى‌دهند. «شُهَداءَ بِالْقِسْطِ» ۴-- اگر باور كنيم كه خدا عملكرد ما را مى‌داند، به عدل رفتار خواهيم كرد. شُهَداءَ بِالْقِسْطِ ... إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ‌ ۵- انسان‌هاى كينه‌توز و عقده‌اى، نمى‌توانند عادل باشند. (براى رسيدن به عدالت بايد كينه‌ها را كنترل كرد) «لا يَجْرِمَنَّكُمْ» ۶- احساسات بايد تحت الشعاع عدالت باشد. لا يَجْرِمَنَّكُمْ‌ ... اعْدِلُوا ۷- كينه‌جويى، از عوامل انحراف از عدالت است. «شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى‌ أَلَّا تَعْدِلُوا» ۸- در سياستگذارى‌ها و روابط داخلى و خارجى؛ حتّى نسبت به دشمنان هم عادل باشيم. «شَنَآنُ قَوْمٍ» ۹- انسان‌هاى عادل و منصف، به تقوا نزديكترند. «اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى‌»