وعده ما در راه پیمایی ۲۲ بهمن به امید مضاعف مجد وعظمت اسلام وجمهوری اسلامی

امشب ، مردم مسلمان وانقلابی ایران فریاد الله اکبر می دهند

حضور شکوهمند، انقلابی وبا بصیرت مردم شهید پرور اصفهان همچون همه شهر ها وروستاهای کشور نشان داد که مردم پای اسلام ناب ونظام مقدس خود ایستاده اند.

سبک زندگی قرآنی قسمت۴۷ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُواً وَ لَعِباً مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ الْكُفَّارَ أَوْلِياءَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ( مائده:۵۷) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از كسانى كه دين شما را به مسخره و بازى مى‌گيرند، آنان كه پيش از شما كتاب (آسمانى) داده شده‌اند و (نيز) كفّار را ولىّ خود نگيريد و از خدا بپرهيزيد، اگر ايمان داريد. دست آورد این ایه در سبک زندگی عبارت است: ۱- كيفر دنيوىِ كسانى كه به دين خدا و مقدّسات مذهبى توهين مى‌كنند، قطع رابطه است. لا تَتَّخِذُوا (در روابط با ديگران، احترام به مقدّسات يك شرط ضرورى است) ۲-- شرط ايمان، داشتن غيرت دينى و تبرى از نااهلان است. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا» ۳- استهزاى دين، (با جنگ سرد و روانى) يكى از شيوه‌هاى مبارزاتى دشمنان است. «اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُواً» ۴- تقواى الهى ايجاب مى‌كند از دشمنان نترسيم و آنان را ولىّ خود قرار ندهيم.لا تَتَّخِذُوا . أَوْلِياءَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ‌

خواری معصیت و عزت طاعت: ازرسول اكرم (صلي الله عليه و آله) روایت شده است: "هر كس كه مي‏خواهد بدون آنكه مالي در كف داشته باشد بي نياز باشد و بدون آنكه فاميلي و عشيره‏اي و خدم و حشمي داشته باشد عزيز و محترم باشد و بدون آنكه در رأس يك قدرت اجتماعي باشد و پستي را قبضه كرده باشد مهابت و صلابت داشته باشد، راهش اين است كه خود را از خواري معصيت و گناه خارج كند و به عزت طاعت پروردگار خود را پيوند كند".البته شك نيست كه مال، انسان را بي نياز مي‏سازد و عشيره و فاميل‏ داشتن به بشر عزت و احترام مي‏دهد و قدرتهاي اجتماعي را در دست داشتن بر مهابت انسان مي‏افزايد ولي تمام اينها به حكم آنكه ابزارها و وسائل مادي‏ است محدود است، يعني براي همه مردم ميسر نيست كه آنقدر مال داشته‏ باشند كه از همه چيز بي نياز باشند و آنقدر عشيره و فاميل خوب و همراه‏ داشته باشند كه در پرتو آنها و در حمايت آنها محترم زيست كنند و قدرتهاي اجتماعي را كه قهرا محدود است و بالاخره در اختيار افراد معيني قرار مي‏گيرد آنها بگيرند، ولي خداوند متعال يك نوع بي نيازي و عزت و مهابتي ديگر در ميان همه‏ مردم به طور متساوي تقسيم كرده كه همه مي‏توانند از آنها برخوردار شوند، فقط اندكي معرفت و زحمت لازم دارد و آن عبارت است از تحصيل اصولي محكم‏ در زندگي بر مبناي خداشناسي و تقوا و ديانت. (حکمتهاواندرزها ، شهید مطهری (ره)

سبک زندگی قرآنی قسمت ۴۸ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ (مائده:۸۷) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! چيزهاى پاكيزه‌اى را كه خدا براى شما حلال كرده است، بر خود حرام نكنيد و از حد نگذريد كه خدا تجاوزگران را دوست نمى‌دارد. روزى رسول خدا (صلى الله عليه و آله )از قيامت و صحنه‌هاى محشر سخن مى‌گفت. مردم چنان منقلب شده، گريستند كه بعضى تصميم گرفتند ديگر غذاى خوب نخورند و آسايش را بر خود حرام سازند، روزه بگيرند، همسران خود را ترك كنند، شبها كمتر بخوابند و بر اين تصميم، سوگندخوردند. پيامبر (صلى الله عليه و آله) كه مطلع شد، مردم را در مسجد جمع كرد و فرمود: من غذا مى‌خورم، شبها مى‌خوابم و همسرانم را رها نمى‌كنم. دين ما آيين انزوا و رهبانيّت نيست، رهبانيّت امّت من جهاد است، هر كس بر خلاف روش من برود مسلمان نيست. برخى گفتند: نسبت به سوگندهايى كه خورديم چه كنيم؟ آيات بعدى نازل شد.حرام دانستن حلال‌ها يا همراه با اعتقاد به حرمت است كه بدعت وحرام مى‌باشد و يا بدون عقيده به حرمت است كه تنها خود بهره نمى‌گيرد كه باز هم مورد نهى است. مسلمان، تسليم فرمان الهى است، نه حلال‌ها را از پيش خود حرام مى‌سازد، نه نسبت به حرام‌ها چنين است. دست آورد این ایه برای سبک زندگی عبارت است از: ۱- اهل ايمان بايد از چيزهاى پاكيزه و طيّبات استفاده كنند. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» به جاى‌ «يا أَيُّهَا النَّاسُ»* ۲-- ايمان، با تغيير و دست بردن در احكام الهى سازگار نيست. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا ... ۳-- اسلام، آيين فطرت است و فطرت كشى ممنوع است. «لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ» (كلمه‌ى «طيب» در جايى بكار مى‌رود كه مطابق طبع و فطرت انسان باشد) ۴- خوردنى‌ها، پوشيدنى‌ها و لذايذ حلال، براى انسان آفريده شده است. «لَكُمْ» ۵- ايمان، با افراط وتفريط سازگار نيست. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ... لا تَعْتَدُوا ... ۶- در مكتب اسلام، انزوا، رهبانيّت، افراط و تفريط ممنوع است. لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ‌ ... وَ لا تَعْتَدُوا ۷- محروم‌كردن خود از طيّبات، يك تعدّى و تجاوز است. «لا تَعْتَدُوا» ۸- در بهره‌گيرى از حلال‌ها، اسراف و زياده روى نكنيم. «لا تَعْتَدُوا» ۹- افراط و تفريط، سبب محروم شدن از محبّت خداست. «إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ»