بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم تسبیح خداوند از جانب جهان خلقت تُسَبِّحُ لَهُ اَلسَّمٰاوٰاتُ اَلسَّبْعُ وَ اَلْأَرْضُ وَ مَنْ فِيهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلاّٰ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لٰكِنْ لاٰ تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كٰانَ حَلِيماً غَفُوراً [سوره إسراء آیه 44] ترجمه آسمان‏‌هاى هفتگانه و زمين و هر كه در آن‌هاست، تسبيح خداوند را مى‏‌گويند، و هيچ چيز نيست مگر آنكه با ستايش، از او به پاكى ياد مى‏‌كند، ولى شما تسبيح آن‌ها را نمى‏‌فهميد. همانا او بردبار و آمرزنده است. تفسیر برخی مفسّران این تسبیح را تسبیح تکوینی دانسته‌اند؛ یعنی ساختار وجودی هر ذرّه‌ای از عالم، نشان از اراده، حکمت، علم و عدل خدا دارد. بعضی دیگر معتقدند که هستی، شعور و علم دارد و همه در حال تسبیح‌اند، ولی گوش ما صدای آن‌ها را نمی‌شنود. این نظر با ظاهر آیات سازگارتر است. نطق داشتن اشیاء محال نیست، چون در قیامت تحقّق می‌یابد، «أَنْطَقَ کلَّ شَی‌ءٍ» حتّی سنگ هم علم و خشیت دارد و از خوف خدا از کوه سقوط می‌کند، «وَ إِنَّ مِنْها لَما یهْبِطُ مِنْ خَشْیةِ اللَّهِ» حضرت سلیمان سخن مورچه را می‌فهمید و منطق الطیر می‌دانست. منبع برگرفته از تفسیر نور، جلد 5، صفحه 66 الی 68 #تسبیح_خداوند_از_جانب_جهان_خلقت https://eitaa.com/joinchat/141623429C4293928e60