رفتار اجتماعی
سوره مبارکه کهف آیه 77
فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا أَتَيا أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَما أَهْلَها فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُما فَوَجَدا فِيها جِداراً يُرِيدُ أَنْ يَنْقَضَّ فَأَقامَهُ قالَ لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْراً
پس آن دو به راه خود ادامه دادند تا به اهل يك آبادى رسيدند، از اهل آنجا غذا خواستند، آنان از مهمان كردن آن دو سرباز زدند. پس آن دو در آنجا ديوارى را يافتند كه در حال ريزش بود. خضر، ديوار را برپا كرد. (موسى با تعجّب) گفت: اگر مىخواستى براى اين كار مزد مىگرفتى!
پيامها
1- هر دورهى آموزشى، نياز به حركت دارد و تنوّع در مكان براى آموزشهاى جديد، يك ارزش است. «فَانْطَلَقا»
2- ملّتى كه سقوط اخلاقى كند، از دادن نان به پيامبر اولواالعزم هم خوددارى مىكند. «فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُما» (البتّه اين در صورتى است كه آنان را مىشناختند.)
3- آنان كه از مهمانانى غريب پذيرايى نكنند، قابل نكوهشاند. فَأَبَوْا ...
4- بىاعتنايى و بىمهرى مردم، در كار ما تأثير منفى نگذارد. «فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُما»
5- انبياء گاهى در شدّت نياز به سر مىبردند. «اسْتَطْعَما»
6- گرچه نيازمندان به حداقل قناعت كنند، ولى كرامت انسانى مىگويد كه در حدّ ضيافت پذيرايى كنيد. اسْتَطْعَما ... يُضَيِّفُوهُما
منبع
برگرفته از تفسير نور، ج5، ص207 الی 208
#رفتار_اجتماعی
@Quran_Me
انس روزانه با آیات الهی
رفتار اجتماعی سوره مبارکه کهف آیه 77 فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا أَتَيا أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَما أَه
رفتار اجتماعی
ادامه
پيامها
7- لازم نيست مهمان هميشه آشنا باشد، از مهمان غريب و ابنالسبيل هم بايد پذيرايى كرد. «فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُما»
8- بايد نواقص را اصلاح و تعمير كرد، نه آنكه هر چيز عيب دار را بىارزش پنداشت و از آن دست كشيد. فَوَجَدا فِيها جِداراً ... فَأَقامَهُ
9- اولياى الهى اهل كينه و انتقام نيستند. گرچه آنان را مهمان نكردند، ولى خضر به آنان خدمت كرد. «فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُما- فَأَقامَهُ»
10- پيامبران بر مال و جان مردم ولايت دارند كه هرگونه تصرّف كنند و نياز به كسب اجازه از مالك ندارند. «فَأَقامَهُ»
11- همه جا منطقِ «اوّل معاش سپس كار» و «اوّل تأمين سپس تمكين»، درست نيست. پيامبرِ گرسنه، مجّانى كارگرى مىكند. ابوا ... فَأَقامَهُ وقتى نياز را ديديم، دست به كار شويم و منتظر دعوت و بودجه و همكار و آييننامه نباشيم. «جِداراً فَأَقامَهُ»
12- كار كردن براى خدا بدون گرفتن مزد، عيب نيست. «فَأَقامَهُ»
13- وقتى كارى را مفيد و لازم تشخيص داديم، به انتقاد اين و آن كارى نداشته باشيم. «لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْراً»
14- كار كردن و مزد گرفتن و اجير شدن ننگ نيست. «لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْراً»
15- اولياى خدا براى پول كار نمىكنند. «لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْراً»
منبع
برگرفته از تفسير نور، ج5، ص207 الی 208
#رفتار_اجتماعی
@Quran_Me