درباره نیکی کردن و نیکوکار سوره مبارکه بقره آیه 177 لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ الْكِتابِ وَ النَّبِيِّينَ وَ آتَى الْمالَ عَلى‏ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى‏ وَ الْيَتامى‏ وَ الْمَساكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ وَ السَّائِلِينَ وَ فِي الرِّقابِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكاةَ وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا وَ الصَّابِرِينَ فِي الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِينَ الْبَأْسِ أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ‏ نيكى (تنها) اين نيست كه (به هنگام نماز) روى خود را به سوى مشرق يا مغرب بگردانيد، بلكه نيكوكار كسى است كه به خدا و روز قيامت و فرشتگان و كتاب آسمانى و پيامبران ايمان آورده و مال (خود) را با علاقه‏اى كه به آن دارد به خويشاوندان و يتيمان و بيچارگان و در راه‏ماندگان و سائلان و در (راه آزادى) بردگان بدهد، و نماز را برپاى دارد و زكات را بپردازد، و آنان كه چون پيمان بندند، به عهد خود وفا كنند و آنان كه در (برابر) سختى‏ها، محروميّت‏ها، بيمارى‏ها و در ميدان جنگ، استقامت به خرج مى‏دهند، اينها كسانى هستند كه راست گفتند (و گفتار و رفتار و اعتقادشان هماهنگ است) و اينان همان پرهيزكارانند. نکته‌ها اين آيه جامع‏ترين آيه قرآن است. زيرا اصول مهم اعتقادى، عملى و اخلاقى در آن مطرح گرديده است. در تفسير الميزان از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل شده است كه فرمودند: هر كس به اين آيه عمل كند، ايمانش كامل است. اين آيه پانزده صفت نيك را در سه بخشِ ايمان، عمل و اخلاق بيان نموده است. در بخش ايمان، به مسئله ايمان به خدا، فرشتگان، انبيا، قيامت و كتب آسمانى اشاره شده و در بخش عمل، به مسائل عبادى مانند نماز و اقتصادى مانند زكات و اجتماعى مانند آزاد نمودن بردگان و نظامى مانند صبر در جبهه و جنگ، و روحى و روانى مثل صبر در برابر مشكلات، اشاره گرديده است. و در بخش اخلاقى به وفاى به عهد و دل كندن از مادّيات و ترحّم به فقرا اشاره شده است. منبع برگرفته از تفسير نور، ج1، ص: 268 الی 272 #نیکی_کردن #نیکوکار @Quran_Me

درباره نیکی کردن و نیکوکار ادامه جمله «آتَى الْمالَ عَلى‏ حُبِّهِ» را سه نوع معنا نموده‏اند: الف: پرداخت مال به ديگران با وجود علاقه‏اى كه به آن هست. ب: پرداخت مال بر اساس حبّ خداوند. ج: پرداخت مال بر اساس علاقه‏اى كه به فقير است. صبر، مادر همه كمالات است و قرآن راه رسيدن به بهشت را صبر مى‏داند؛ «أُوْلئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِما صَبَرُوا» [فرقان، 75] به آنان جايگاه بلند داده مى‏شود، به پاس بردبارى كه كردند. چنانكه فرشتگان به بهشتيان مى‏گويند: «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ» [رعد، 24] درود بر شما كه پايدارى كرديد. همچنين درباره رهبران الهى مى‏فرمايد: «جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا» [سجده، 24] آنان را بخاطر صبرشان، پيشوايانى قرار داديم كه به امر ما هدايت مى‏نمودند. منبع برگرفته از تفسير نور، ج1، ص: 268 الی 272 #نیکی_کردن #نیکوکار @Quran_Me

درباره نیکی کردن و نیکوکار ادامه براى رسيدن به كمالِ تقوا، انفاقِ واجب و غير واجب، هر دو لازم است. بعضى از مردم به مستمندان كمك مى‏كنند، ولى حقوق واجب خود را نمى‏پردازند و برخى ديگر به پرداخت خمس و زكات اكتفا مى‏كنند و نسبت به فقرا و محرومان در بخشش‏هاى مستحبّى بى‏تفاوت مى‏شوند. اين آيه، مؤمن واقعى را كسى مى‏داند كه هم حقوق واجب را بپردازد و هم انفاق مستحبّ را انجام دهد. #نیکی_کردن #نیکوکار @Quran_Me

درباره نیکی کردن ادامه پيام‏ها 1- به جاى محتواى دين، به سراغ ظاهر نرويم و از اهداف اصلى باز نمانيم. «لَيْسَ الْبِرَّ ... وَ لكِنَّ الْبِرَّ» 2- يكى از وظايف انبيا وكتب آسمانى، تغيير فرهنگ مردم است. «لَيْسَ الْبِرَّ ... وَ لكِنَّ الْبِرَّ» 3- ايمان، مقدّم بر عمل است. «مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ ... آتَى الْمالَ» 4- ايمان به خدا و روز قيامت همراه با ايمان به همه‏ى انبيا و ملائكه لازم است. «آمَنَ بِاللَّهِ ... وَ الْمَلائِكَةِ وَ الْكِتابِ وَ النَّبِيِّينَ» 5- ارتباط با خدا در كنار ارتباط با مردم و تعاون اجتماعى در حوادث و گرفتارى‏ها مطرح است. «آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ... وَ آتَى الْمالَ عَلى‏ حُبِّهِ» 6- تمام كارهاى نيك، درسايه ايمان به خدا شكل مى‏گيرد. «آمَنَ بِاللَّهِ ... آتَى الْمالَ» 7- هدف اسلام از انفاق، تنها سير كردن گرسنگان نيست، بلكه دل كندن صاحب مال از مال نيز هست. «عَلى‏ حُبِّهِ» 8- نيكوكاران، مال و دارايى خود را با رغبت و علاقه در راه خدا انفاق مى‏كنند. «آتَى الْمالَ عَلى‏ حُبِّهِ» 9- در انفاق، بستگان نيازمند بر ساير گروه‏هاى مستمند، اولويّت دارند. «ذَوِي الْقُرْبى‏ وَ الْيَتامى‏ ...» 10- سائل را ردّ نكنيد، گرچه فقير، مسكين، در راه مانده و فاميل نباشد. كلمه‏ى «السائلين» به صورت مستقل مطرح شده است. «وَ الْمَساكِينَ وَ ... السَّائِلِينَ» منبع برگرفته از تفسير نور، ج1، ص: 268 الی 272 #نیکی_کردن #نیکوکار @Quran_Me

درباره نیکی کردن ادامه 11- ايمان ونماز و زكات، بدون شركت در جهاد كامل نمى‏شود. «وَ حِينَ الْبَأْسِ ... أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا» 12- مدّعيان ايمان بسيارند، ولى مؤمنان واقعى كه به تمام محتواى دين عمل كنند، گروهى اندك هستند. «أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا» 13- نشانه‏ى صداقت، عمل به وظايف دينى وتعهّدات اجتماعى است. «أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا» 14- متّقى كسى است كه عملش، عقايدش را تأييد كند. «آتَى الْمالَ ... أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ» منبع برگرفته از تفسير نور، ج1، ص: 268 الی 272 #نیکی_کردن #نیکوکار @Quran_Me