هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 265 - و مثَل آنان که می‌بخشند مال خویش را در پیجوئی رضای خدا و برای
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
و مثل كسانى كه اموال خود را بدون منّت و ريا و تنها براى دستيابى به خشنودى خدا انفاق مىكنند و در خلوص نيّت، خود را چنانكه بايد پايدار مى‌دارند، هم‌چون مثل بوستانى در زمينى حاصل‌خيز است كه باران فراوانى به آن رسيده و محصولش را دو چندان داده و اگر باران فراوان به آن رسيده و محصولش را دو چندان داده و اگر باران فراوان هم بر آن نبارد دستكم اندك بارانى به آن مى‌رسد و باروبرى مىدهد. و خدا به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست. (265)
آيا يكى از شما دوست دارد كه او را بوستانى آكنده از درختان خرما و انگور باشد و از زير درختان آن جويبارها روان و در آن باغ از هر نوع ميوه‌اى داشته باشد، آن‌گاه پيرى به سراغش بيايد در حالىكه فرزندانى ناتوان دارد و گردبادى همراه با آتش به بوستانش برسد و بوستان يكسره بسوزد؟ اين مثل كسى است كه انفاق كند، سپس منّت نهد يا آزارى برساند. بدين‌سان خدا آيات و نشانه‌ها را براى شما بيان مى‌كند، باشد كه بينديشيد. (266)
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از چيزهاى مرغوبى كه به دست آورده‌ايد و از آنچه از زمين براى شما برآورده‌ايم انفاق كنيد، و مبادا در پى نامرغوب آن برويد كه آن را انفاق كنيد، در صورتى كه [اگر به خودتان مى‌دادند] آن را نمى‌گرفتيد، مگر اين‌كه از عوض آن مى‌كاستيد. بدانيد كه خدا بى‌نياز و ستوده است، پس چنانكه شايسته اوست فرمانش را اطاعت كنيد. (267)
اين شيطان است كه وقتى مى‌خواهيد از اموال مرغوب خود انفاق كنيد شما را به تهيدستى تهديد مى‌كند و به بخل كه خصلتى زشت است فرمان مىدهد و خداست كه شما را به آمرزش و فضل خود وعده مىدهد، و خدا را بخششى گسترده و فضلى بى‌پايان است و مى‌داند چه كسى درخور بخشش است. (268)
حكمت را به هركه بخواهد مى‌بخشد، و به هركس حكمت داده شود، خير فراوان به او داده شده‌است، و اين را جز صاحبان خرد درنمى‌يابند. (269)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 270 - و آنچه انفاق کرده‌اید از نفقه یا نذر کرده‌اید از نذر همانا می
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
و هرچه به فرمان خدا به تهيدستان انفاق كرده‌ايد و يا هرمالى به نذر بر خود واجب كرده‌ايد كه به آنان بپردازيد، خدا به آن آگاه است. و كسانى كه با ترك انفاق و وفا نكردن به نذر خود به مستمندان ستم مىكنند، ياورانى كه عذاب خدا را از آنان بازدارند نخواهند داشت. (270)
اگر صدقه‌ها را آشكارا بپردازيد كه ديگران را نيز به آن ترغيب كنيد نيكوست، و اگر آن‌ها را نهان داريد و به بينوايان بپردازيد، ازآن‌روى كه به خلوص نيت نزديك‌تر است براى شما بهتر است و [در هر حال] خداوند پاره‌اى از گناهانتان را از شما مى‌زدايد، و خدا به آنچه مى‌كنيد آگاه است. (271)
اى پيامبر، اگر برخى از مردم شرايط و آداب انفاق را رعايت نمى‌كنند غم مدار، زيرا به راه آوردن آنان بر عهده تو نيست بلكه خداست كه هركس را بخواهد به راه مى‌آورد. و اى مؤمنان هر مالى را كه انفاق مى‌كنيد به سود خودتان است، بدين شرط كه آن را جز براى دستيابى به خشنودى خدا انفاق نكنيد.
و هرمالى را كه مى‌بخشيد به‌طور كامل به شما بازگردانده مى‌شود و بر شما ستم نمى‌رود. (272)
صدقات براى آن تهيدستانى است كه در راه خدا محصور شده‌اند و نمى‌توانند براى كسب درآمد در زمين سير و سفر كنند. از آن‌جا كه خويشتن دارند و فقر خود را آشكار نمى‌كنند، كسىكه از حالشان بى‌خبر است آنان را توانگر مى‌پندارد و تو از نشانشان بينوايى آنان را درمى‌يابى. آنان با وجود نيازمندى شديد به اصرار از مردم چيزى نمى‌خواهند. اى مؤمنان، هرمالى را كه انفاق كنيد خدا به آن داناست. (273)
كسانى كه اموالشان را در شب و روز، نهان و آشكارا انفاق مىكنند، پاداش كردار خود را نزد پروردگارشان خواهند داشت، و نه ترسى آنان را فرومى‌گيرد و نه اندوهگين مى‌شوند. (274)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 275 - آنان که ربا (سود) می‌خورند برنخیزند جز مانند برخاستن آن که آشف
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
كسانى كه ربا مى‌خورند، امور زندگى و معاش خود را برپا نمى‌دارند مگر مانند برپا داشتن كسى كه شيطان بر اثر تماس، او را آشفته كرده و خرد را از او ربوده‌است. اين بدان سبب است كه آنان گفتند: جز اين نيست كه دادوستد هم مانند رباست. و خداوند دادوستد را حلال و ربا را حرام كرده‌است. پس هر كس از جانب پروردگارش پندى به او برسد و از كار نكوهيده‌اش دست بردارد، آنچه گذشته است از آن اوست و در برابر آن كيفر نمى‌شود و از آن پس كارش با خداست (بسا جبران گذشته را از او بخواهد و بسا هيچ حكمى براى گذشته‌اش مقرّر نكند.) و كسانى كه به آنچه خدا از آن نهى كرده‌است بازگردند همدم آتشند و در آن جاودانه خواهند بود. (275)
خداوند ربا را كاهش مىدهد و به تدريج آن را نابود مى‌كند، ولى صدقه‌ها را رشد مىدهد و آن را افزون مى‌گرداند. رباخواران بسيار ناسپاس و گنه‌كارند، و خدا هيچ ناسپاس و گنه‌پيشه‌اى را دوست نمى‌دارد. (276)
كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده و نماز برپا داشته و زكات پرداخته‌اند، نزد پروردگارشان پاداش كردار خويش را خواهند داشت و نه ترسى آن‌ها را فرامىگيرد و نه اندوهگين مى‌شوند. (277)
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا پروا كنيد، و اگر واقعا مؤمنيد، ربايى را كه از شما نزد مردم باقى مانده است واگذاريد و آن را مطالبه نكنيد. (278)
پس اگر چنين نكنيد و به رباخوارى ادامه دهيد، بدانيد كه از جانب خدا و رسولش پيكارى بر ضد شما برپا خواهد شد. و اگر توبه كنيد، سرمايه‌هايتان- كه آميخته با ربا نيست- از آن شماست؛ نه ربا مى‌گيريد كه ستم كنيد و نه سرمايه‌هاى شما توقيف مى‌شود كه به شما ستم رود. (279)
و اگر تنگ‌دستى كه از پرداخت وام خود ناتوان است وجود داشته باشد، بايد تا آن‌گاه كه تمكّن يابد به او مهلتى دهيد. البته بخشيدن وام به او و صدقه به حساب آوردن آن براى شما بهتر و سودمندتر است، اگر بدانيد. (280)
و بترسيد از روزى كه در آن به سوى خدا بازگردانده مى‌شويد، سپس به هركسى آنچه فراهم آورده‌است به تمام و كمال داده مى‌شود و بر آنان ستم نمى‌رود. (281)