هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 282 - ای آنان که ایمان آوردید هرگاه وام دهید یا گیرید تا سرآمدی نامب
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هرگاه برخى از شما [به وسيله قرض يا نسيه] به برخى ديگر بدهكار شديد كه بايد آن را تا سرآمدى معيّن بپردازيد، آن را بنويسيد، و بايد نويسنده‌اى در ميان شما متن قرارداد را به حق و عدل بنويسد، و هيچ نويسنده‌اى نبايد از نوشتن آن- چنانكه خدا به او آموخته‌است- خوددارى كند. پس بايد او بنويسد و كسى كه دين بر عهده اوست (بدهكار) بر وى املا كند و از حساب و كيفر خدا، پروردگار خود، بترسد و به هنگام املا چيزى از آن نكاهد. و اگر كسى كه دين بر عهده اوست، كم‌خرد يا ناتوان باشد، يا نتواند متن قرارداد را املا كند، ولىّ او به حق و عدل املا نمايد، و بايد علاوه بر نوشتن سند از ميان مردانتان دو تن را گواه بگيريد، و اگر دو مرد نبودند، يك مرد و دو زن از گواهانى كه مى‌پسنديد (شهادت آن‌ها پذيرفته است) گواه باشند. تعيين دو زن به جاى يك مرد براى اين است كه بيم آن مى‌رود كه يكى از آن دو زن فراموش كند كه در اين صورت بايد يكى از آن دو كه به خاطر دارد ديگرى را يادآورى كند. و گواهان نبايد وقتى براى [اداى] شهادت دعوت مى‌شوند خوددارى كنند. و از نوشتن دينى كه آن را بايد تا سرآمدش بپردازيد- چه كم باشد يا زياد- ملول نشويد. اين كار نزد خدا عادلانه‌تر و براى شهادت استوارتر و به مصون ماندن شما از ترديد نزديك‌تر است. آرى، تمامى قراردادهاى خود را بنويسيد، مگر اينكه دادوستدى نقدى باشد كه كالا و بهاى آن را ميان خود دست‌به‌دست مى‌گردانيد كه در اين صورت بر شما باكى نيست كه آن را ننويسيد، ولى هرگاه خريد و فروش كرديد بر آن گواه بگيريد، و مبادا نويسنده و گواه از سوى شما زيانى ببيند كه اگر چنين كنيد خدا را نافرمانى كرده‌ايد. و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خداوند احكام دين را به شما مى‌آموزد و خدا به هرچيزى داناست. (282)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 283 - و اگر بر سفری باشید و نیابید نویسنده‌ای پس گروگانی به دست و اگ
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
و اگر در سفر بوديد و براى نوشتن قرارداد نويسنده‌اى نيافتيد، وثيقه‌هايى كه به طلبكار سپرده مى‌شود، جايگزين سند مكتوب خواهد شد. و اگر يكى از شما ديگرى را امين دانست [و به وسيله قرض يا نسيه به شما بدهكار شد، نوشتن قرارداد و گرفتن شاهد ضرورى نيست]، پس آن كسى كه امين دانسته شده‌است بايد بدهكارى خود را كه در مورد آن او را امين دانسته‌اند، بپردازد و از حساب و كيفر خدا كه پروردگار اوست پروا كند و حقى را كه بر عهده اوست انكار نكند. و اگر بر امرى شاهد بوديد شهادت خود را كتمان نكنيد، و هر كه آن را كتمان كند دلش گنه‌كار است، و خدا به آنچه مى‌كنيد داناست. (283)
آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است از آن خداست، و اگر صفات و حالات نيك و بدى (همچون كفر و ايمان، دوستى و دشمنى و تصميم و اراده) را كه در نفوس شما استقرار يافته است آشكار كنيد يا آن‌ها را نهان داريد، خداوند شما را به آن محاسبه مى‌كند، سپس هر كه را بخواهد مى‌آمرزد و هر كه را بخواهد عذاب مى‌كند، و خدا بر هركارى تواناست. (284)
پيامبر به آنچه از جانب پروردگارش به سوى او فروفرستاده شده ايمان آورده است، و مؤمنان نيز به آن ايمان آورده‌اند. آرى، همگى به خدا و فرشتگانش و كتاب‌ها و پيامبرانش ايمان آورده‌اند، و گفتند: ما ميان هيچ‌يك از پيامبران او جدايى نمى‌افكنيم و به همه آن‌ها ايمان داريم و گفتند: دعوت خدا را پذيرفتيم و اطاعت كرديم. پروردگارا، آمرزش تو را مى‌خواهيم و بازگشت همگان به سوى توست. (285)
خداوند هيچكس را جز به اندازه توانش تكليف نمى‌كند. آنچه [نيكى] به دست آورده به سود او و آنچه [بدى] فراهم كرده به زيان اوست، پروردگارا، اگر تكليفى را فراموش نموديم يا خطايى كرديم ما را بر آن مؤاخذه مكن. پروردگارا، هيچ بار گرانى بر عهده ما مگذار، چنانكه آن را بر عهده امّت‌هايى كه پيش از ما بودند نهادى. پروردگارا، و كيفر گناهانمان را كه قدرت تحمّل آن را نداريم بر ما تحميل مكن. گناهانمان را از ما بزداى و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور. تويى مولاى ما، پس ما را يارى فرما و بر مردم كفرپيشه پيروز گردان. (286)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران به نام خداوند بخشاینده مهربان 1 - الم 2 - خدا که نیست خدائی
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
به نام خداوند گسترده‌مهر مهربان
الف. لام. ميم. (1)
تنها خدا كه هيچ معبودى جز او شايسته پرستش نيست، زنده و برپادارنده هستى است. (2)
اين كتاب را كه سراسر حق است و هرگز باطل بدان راه نمى‌يابد و كتاب‌هاى آسمانى پيش از خود را تصديق مى‌كند، بر تو فروفرستاد، و تورات و انجيل را پيش از آن نازل كرد، (3)
تا وسيله هدايتى براى مردم باشند، و جداكننده حق از باطل را نيز فروفرستاد. به يقين كسانى كه به آيات خدا كفر ورزيده‌اند عذابى سخت خواهند داشت، و خداوند شكست‌ناپذير و انتقام‌گيرنده است. (4)
او به كسانى كه درخور كيفرند آگاه است، كه هيچ چيزى نه در زمين و نه در آسمان بر خدا پوشيده نيست. (5)
نه تنها به حال و كارتان داناست كه بى‌رخصت او راهى نمى‌پوييد چرا كه اوست آن‌كه شما را در رحم‌ها هر گونه بخواهد صورت‌گرى مى‌كند.
معبودى شايسته پرستش جز او كه مغلوب نمى‌شود و كارهايش همه از روى حكمت است وجود ندارد. (6)
اوست آن‌كه اين كتاب را بر تو فروفرستاد. بخشى از آن، آياتى است با معانى استوار و روشن كه بخش مرجع اين كتاب است و ساير آيات به آن‌ها تفسير مى‌شود، و بخش ديگر آياتى است كه معناى استوار آن‌ها با معانى نااستوار مشتبه مى‌شود. كسانى كه در دل‌هايشان انحرافى هست، از قرآن آنچه را كه مشتبه است دنبال مى‌كنند تا گمراهى مردم را طلب كنند و تا از اين رهگذر بر خاستگاه احكام و معارف قرآن دست يابند، در حالى‌كه هيچكس جز خدا خاستگاه آن‌ها را نمى‌داند، و امّا كسانى كه در شناخت معارف الهى پايدارند، مى‌گويند: ما به قرآن ايمان آورده‌ايم، زيرا قرآن- چه آيات روشن و استوار آن و چه متشابهاتش- همه از جانب پروردگار ماست. و اين حقيقت را جز صاحبان خرد درنمى‌يابند. (7)
آنان مى گويند: پروردگارا، پس از آن‌كه ما را هدايت كردى دل‌هايمان را از شناخت دين منحرف مكن و از جانب خود رحمتى به ما ببخشاى كه بسيار بخشنده تويى. (8)
پروردگارا، بى‌ترديد تو مردمان را در روزى كه هيچ ترديدى در آن نيست براى داورى گرد مى‌آورى. اين وعده خداست و قطعا خدا خلف وعده نمى‌كند. (9)