#دل... ❤️ تا حالا شده احساسِ #تنهایی کنی؟ فکر کنی هیچکس برات وقت نداره؟ هیچی آرومت نمی‌کنه... وقتی عزیزترینات هم نمیتونن دردات رو درمون کنن... به جای اینکه #زانوی‌غم بغل بگیری... با #خدا خلوت کن... از تهِ دل صداش بزن... خودش گفته: "بخوانید مرا، تا اجابت کنم شما را" خـدا که خُلفِ وعده نمی‌کنه. کافیه بهش #اعتماد کنی... #عشقم‌فقط‌تویی‌خدا @Quranahlebayt

#نکتۀ_روز آیا نگران تربیت و سلامت جسم و روح فرزندت در وانفسای امروز هستی؟ اصلاً شده که بترسی چیزی را از دست بدهی؟ مادر حضرت موسی، در شرایط ظلم فرعونی بود و می‌ترسید فرزندش را از دست بدهد. "وَ أَوْحَيْنا إِلى‏ أُمِّ مُوسى‏ أَنْ أَرْضِعيهِ فَإِذا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقيهِ فِي الْيَمِّ وَ لاتَخافي‏ وَ لاتَحْزَني‏ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَ جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلينَ. فَالْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ..." و به مادر موسی وحی کردیم که نوزادش را شیر دهد؛ پس وقتی بر او ترسید، او را در دریا بیندازد و دیگر نترسد و نگران نباشد؛ که همانا نوزاد را به او برمی‌گردانیم و از مرسلین قرارش می‌دهیم. پس آل فرعون، نوزاد را از آب گرفتند... "أَوْحَيْنا"؛ حتماً ترس مادر موسی توحیدی بوده، که از سوی خدا برایش جواب آمده، نه از سوی غیر. یعنی به خدا معرفت داشته است. "أَرْضِعيهِ"؛ اول، وظیفه‌ات را انجام بده، نه اینکه بگویی: مال خداست، خودش می‌کند! "خِفْتِ"؛ بعد از انجام وظیفه، باز می‌ترسی؛ چون شرایط فرعونی، ترسناک است. "أَلْقيهِ فِي الْيَمِّ"؛ حالا کار را به خدا بسپار و خود را در دریای ولایت، رها کن. "لاتَخافي‏ وَ لاتَحْزَني"؛ وقتی به دست خدا دادی، دیگر نترس و نگران نباش؛ خدا هست. "إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ"؛ خدا او را می‌گیرد، اما نه برای خودش؛ بلکه تا از دشمن و شرایط ترسناک فرعونی حفظش کند. بعد آن را به تو برمی‌گرداند. "جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلينَ"؛ نه اینکه تحت تأثیر شرایط تخریب شود و برگردد؛ بلکه خداوند او را به بهترین شکل برمی‌گرداند. "الْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ"؛ و جالب اینکه خدا او را به دامن دشمن انداخت و در همان شرایط حفظش کرد؛ نه اینکه برای حفظ او شرایط را عوض کند! مادر موسی به خدا #اعتماد کرد، با اطمینان عمیق، وظیفه‌اش را انجام داد، اختیار خود را به حق سپرد و با دلی آرام و بی نگرانی، به اراده ی خود، نوزادش را در دریا انداخت... تا شد آنچه شد. ✅ ما نیز اگر با این سیر برویم، یعنی با معرفت به وظیفه ی خود عمل کنیم و بی نگرانی، کار را به خدا بسپاریم، نتیجه‌ای که خدا می‌خواهد، حاصل خواهد شد؛ و قطعاً آن، بهترین نتیجه است. @Quranahlebayt

🇮🇷 📩 بیست و دوم بهمن امسال باید مظهر اتحاد ملی قرار بگیرد؛ 🔻 وقتی که ما میبینیم دشمن #وحدت را آماج حمله‌های خودش قرار داد، وظیفه‌مان چیست؟ وظیفه این است که این اتحاد را، این وحدت را حفظ کنیم. نگذاریم دشمن در این خواسته‌ی پلید خودش پیروز بشود. 🔹 #۲۲بهمن امسال انشاءالله به توفیق الهی مظهر #حضور مردم، مظهر #عزت مردم، مظهر #اعتماد مردم به یکدیگر است، مظهر اتحاد ملی است. من توصیه‌ام هم اینست به همه‌ی آحاد مردم عزیزمان که سعی کنند این #راهپیمایی را، این روز بزرگ را، این حرکت پرشکوه را مظهر اتحاد ملی و #وحدت_ملی قرار بدهند. 🔹 این پیام را بطور صریح به دشمن برسانند که تلاش او برای از بین بردن #اتحاد_ملی، تلاش خنثی شده‌ای است و نمیتوانند مردم را از هم جدا کنند، نمیتوانند مردم را از نظام جدا کنند، نمیتوانند نظام را به مردم بدبین کنند، نمیتوانند گروههای مختلف مردم را به جنگ با یکدیگر وادار کنند. ۱۴۰۱/۱۱/۱۹ #بصیرت #ایران_ما 🇮🇷 #ایران_قوی 💪 #لبیک_یا_خامنه_ای 🇮🇷✌🇮🇷 #امنیت #اقتدار ✌ #دهه_فجر_مبارکباد 🍃🌸🍃 @Quranahlebayt

❇️به #خدا بیشتر از امام #اعتماد کن 🔷بزنطی یكی از اصحاب امام هشتم(ع) است. آقایان اهل علم می دانند که او به اصطلاح، از اصحاب خاصۀ امام هشتم(ع) است. روایتی راجع به ایشان می خوانم: «قال قلت الرضا(ع) : جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّی قَدْ سَأَلْتُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى حَاجَۀً مُنْذُ كَذَا وَ كَذَا سَنَۀً وَ قَدْ دَخَلَ قَلْبِی مِنْ إِبْطَائِهَا شَیْ ءٌ»؛ خدمت امام هشتم(ع) می رسد و عرض می کند: قربان شما! مدتی است که از خدا حاجتی را درخواست کرده ام؛ امّا به من نداده است. از اینكه استجابت به تأخیر افتاده، یک چیزی به دلم آمده و شبهه پیدا کرده ام. «فَقَالَ لِی أَخْبِرْنِی عَنْك »؛ حضرت(ع) به بزنطی فرمود که تو جواب من را بده. می خواهم چیزی از تو بپرسم، «لَوْ أَنِّی قُلْتُ قَوْلًا كُنْتَ تَثِقُ بِهِ مِنِّی »؛ اگر من قولی به تو بدهم، تو به حرف من اعتماد می كنی یا نه؟ در جواب عرض کرد: «قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ إِذَا لَمْ أَثِقْ بِقَوْلِكَ فَبِمَنْ أَثِق ؟!» قربانت بشوم! اگر به حرف شما اعتماد نکنم، پس به حرف چه کسی اعتماد كنم؟! امام(ع) فرمودند: «فَكُنْ بِاللَّهِ أَوْثَقَ»؛ وثوق و اعتمادت به خدا بیشتر باشد، «فَإِنَّكَ عَلَى مَوْعِدٍ مِنَ اللهِ» زیرا تو در جایگاهی قرار گرفته ای كه خدا به تو وعده و قول داده است، «أَ لَیْسَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى یَقُولُ «وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَۀَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ»؛¹ باید اعتمادت به خدا بیشتر باشد؛ چون خودش فرموده است که جوابت را می دهم. این متن آیه است که جوابت را می دهم؛ «دیر و زود دارد، امّا سوخت و سوز ندارد». دیر شدن آن هم دلیل دارد. 👈اشكال ما در همین عدم وثوق است. اگر وثوق باشد، دلمان آرام می شود و دعاهایمان را از ته دل می كنیم. همین تعبیری كه امام رضا(ع) فرمودند: «اگر من به تو چیزی بگویم...»؛ ولیُّ الله اگر چیزی بگوید، دیگر کار تمام است. همۀ اضطراب ها و ناراحتی ها تمام می شود. واقعاً هم همین طور است. تمام غصّه ها از بین می رود. انسان با دلی آرام و قلبی مطمئن ادامه می دهد. وقتی وَلیُّ الله این طوری است، پس خود خدا چطور است. 📚حاج آقا مجتبی تهرانی [1]بحار الأنوار، ج 90، ص 367 @Quranahlebayt