#جن_در_قرآن قسمت اول: جن، بنابر متون دین اسلام، موجودی اسرارآمیز است که مانند انسان دارای شعور، اختیار و تکلیف است. بنابر برخی آیات و روایات، جن، آفریده شده از آتش و یا آمیخته‌ای از آتش است. قرآن در ۲۲ آیه از جن یاد می‌کند و هفتاد و دومین سوره آن نیز جن نام دارد. جن در عرف قرآن، موجودی است با شعور و اراده که به اقتضای طبیعتش از حواس بشر پوشیده است و در شرایط عادی، قابل درک حسی نیست. او مانند انسان، مکلف است و هدف از خلقت او، همانند انسان، عبادت و بندگی خدا است. او در آخرت برانگیخته می‌شود و می‌تواند مطیع یا عاصی، مؤمن یا مشرک و… باشد. بسیاری از ویژگی‌ها و موضوعات مرتبط با جن از جمله بختک و همزاد، ساخته باورهای عامیانه و بدون دلیل است. برخی محققان، جنّ در اعتقادات ایرانی را برگرفته از فرهنگ اسلامی و عربی دانسته‌اند و برخی دیگر احتمال می‌دهند باورهای خرافی مربوط به جنّ در میان ایرانیان، بازتاب موجوداتی در اعتقاد ایرانیانِ قبل از اسلام است که بعداً به جنّ تغییر نام داده‌اند و با اعتقادات عرب‌ها درباره جنّ، که پس از اسلام به ایران وارد گردیده، آمیخته شده‌اند.[۱][۲] تازه مسلمانانی که میراث‌بَرِ انبوهی از باورهای عمیق دربارۀ موجودات وهمی همچون غول بودند، با مواجهه با مفهوم جن در قرآن، خود برسازندۀ انبوهی باورها دربارۀ جن شدند.[۳ پانوشت: ۱_رجوع کنید به دین و اخلاق، ج ۱، ص۶۷۰ ۲_ نور ملکوت قرآن، ج ۲ ص۳۲۲-۳۲۱ ۳_ دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۷، مدخل جن در فرهنگ عامیانه @Quranahlebayt

#جن_در_قرآن قسمت دوم: واژه‌شناسی: این واژه مشتق از ریشه «ج ن ن» به معنای پوشش و استتار است[۴] و برخی[۵] معتقدند معنای اصلی پوشش و استتار در بیشتر مشتقات این ریشه وجود دارد مانند جَنین که در رحم مادر پنهان است. برخی واژۀ «الجانّ» را که در قرآن به همراه انس به کار رفته است[۶] اسمِ جمعِ جنّ دانسته‌اند.[۷] ابن قُتیبه[۸] شیاطین را جنّیان سرکش و جانّ را جنّ‌های ضعیف دانسته است. معادل واژه جنّ در فارسی، پری و دیو است.[۹] پانوشت: ۴_خلیل بن احمد؛ جوهری ؛ ابن فارِس ؛ راغب اصفهانی ؛ ابن منظور، ذیل «جنن» ۵_ابن فارس ؛ راغب اصفهانی، همانجاها ۶_رحمان : ۳۹، ۷۴ ۷_مرتضی زبیدی، ذیل واژه ۸_ ج ۲، ص۱۰۹ ۹_لسان التنزیل، ص۲؛ محمد مروزی، ص۳؛ زنجی سجزی، ص۶۵، ۷۸ @Quranahlebayt