✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت56 🔹 آثار فقر و غنا 🔻اما برای علاج هر یک از این اسباب غربت نیز در نهج‌البلاغه راه هایی ارائه شده است؛ برای علاج غربتی که ریشه آن از دست دادن دوستان است، مولا علی (علیه السلام) در نهج‌البلاغه شریف، حکمت ۱۰ پیشنهادشان این است که: " با مردم آنگونه معاشرت کنید، که اگر مُردید بر شما گریه کنند و اگر زنده ماندید با اشتیاق سوی شما بیایند." 🔻 یا برای نداشتن دوست، مولا علی (علیه السلام) در حکمت ۶ ، پیشنهاد بشاشت و خوشرویی می دهند و می‌فرمایند: « البَشاشَةُ حِبالَةُ المَوَدَّه » ؛ " خوشرویی، ریسمان به دست آوردن دوستی و دوستان است." 🔻 یا درباره قبر و مرگ و وحشت پیرامونی آن، مولا علی (علیه السلام) در خطبه ۲۲۷، ذکر خدا را پیشنهاد می‌دهند؛ می‌فرمایند: « إِنْ أَوْحَشَتْهُمُ الْغُرْبَةُ آنَسَهُمْ ذِكْرُكَ » ؛ " خدایا! اولیاء تو اینگونه اند که هر جا وحشت غربت آنها را بگیرد، ذکر تو با آنها انس می‌گیرد و آنها را از وحشت و غربت نجات می‌دهد." 🔻درباره فقر هم مولا علی (علیه السلام) پیشنهادشان یکی این است که عرف جامعه باید عوض شود؛ کسی که فقیر است، فقط به خاطر فقر مالی، نباید توسط مردم طرد بشود؛ از آن طرف هم پیشنهاد می دهد خود فقیر نگرش خودش را اصلاح کند و کافی است به این نکته که در حکمت ۴۵۲ آمده، توجه بکند که: « الْغِنَى وَ الْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَى اللَّه » ؛ "فقر و غنای واقعی، بعد از عرضه اعمال به خداست. " (چه بسا کسی در دنیا فقط به خاطر ثروت، مورد توجّه مردم باشد، اما در قیامت بعد از عرضه نامه اعمال، در غربت و تنهایی و عذاب قرار بگیرد؛ و برعکس فقیری در دنیا مورد بی اعتنایی و بی محبتی قرار بگیرد امّا در ترازوی اعمال، در محاسبه اعمال الهی، چنان اوضاعش خوب باشد که مشهور باشد، محبوب باشد و در ناز و نعمت در قیامت زندگی کند.) 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع @Quranahlebayt