روز جمعه‌ای خطبه می‌خواند.از بالای منبر مشاهده کرد که یکی از یارانش به نام "رمیله"از درد به خود می‌پیچد! بعد از نماز به او فرمود:چرا افسرده حالی؟! می‌دیدم که از شدت درد به خود می‌پیچی.میدانم که امروز با خود گفته ای بهتر از انجام غسل و نماز پشت سر من چیزی وجود ندارد! به نماز که آمدی احساس آرامش کردی،اما بعد از اینکه به منبر رفتم، بیماری ات برگشت و تب و لرز کردی!رمیله گفت: یا امیرالمومنین به خدا سوگند؛آنچه گفتی عین واقعیت بود! حضرت فرمود: رمیله_ هر مرد و زن مومنی که بیمار شود، ما هم به خاطر او بیمار می‌شویم؛_ و هر اندوهی به او برسد ما هم اندوهگین می‌شویم؛_ و هر دعایی بکند برایش آمین می‌گوییم، _ و هر گاه ساکت باشد برایش دعا میکنیم!رمیله گفت: یا امیرالمومنین آنچه گفتی برای افرادی است ک در این شهر با شما زندگی می‌کنند؛ کسانی که در شهرهای دیگر هستندچگونه مشمول دعای شما هستند؟! فرمود:• هیچ مرد و زن مومنی در شرق و غرب عالم از نظر ما پنهان نیست؛ • او با ماست و ما با اوییم... #رحمت‌الله‌الواسعه 📗 ارشاد‌القلوب،ج۲،ص۲۸۲ @Quranahlebayt