🟡 #اركان_ايمان (اعتقادى، معنوى): 🔸وَ [قَدْ] سُئِلَ عَنِ الْإِيمَانِ، فَقَالَ (علیه السلام): الْإِيمَانُ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ، وَ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ، وَ عَمَلٌ بِالْأَرْكَانِ. (از ايمان پرسيدند) و درود خدا بر او، فرمود: ايمان، بر شناخت با قلب، اقرار با زبان، و عمل با اعضاء و جوارح استوار است. #ایمان، تنها #اقرار_زبانی_ نیست. وقتی کسی به خدای جهان و آخرت و نبوّت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و سایر اعتقادات دینی #قلباً باور داشت و با زبان هم به آنها اقرار کرد و به آنها عمل کرد، «مؤمن واقعی» است. البته ممکن است کسی به زبان، اعتراف کند، امّا در دل قبول نداشته باشد، این همان «نفاق» است. در قرآن هم اشاره شده است که کسانی این گونه اند: 🔸«یقولونَ باَلسِنَتِهِم ما لیسَ فِی قُلوبِهِم»(۱). به زبانهایشان می گویند، آنچه را که در دلهایشان نیست. 👈از همه ی اینها گذشته، #ایمان واقعی انسان در « #عمل» آشکار می شود. 📌همچنان که اگر کسی به سوزندگی آتش عقیده داشته باشد، دست در آتش نمی کند، آنان هم که به خدا و قیامت و حساب و کتاب ایمان داشته باشند، «اطاعتِ فرمان» می کنند و از معصیت خدا، که عذاب آخرت را در پی دارد، می پرهیزند. 📌پس برای آن که «حیات ایمانی» داشته باشیم هم باید بر #معرفت_دینی افزود، هم معتقدات را پیوسته یاد کرد، و هم بر طبق ایمان و عقیده عمل کرد. 🖋استاد جواد محدثي @Quranahlebayt