صاحب هر کتابی وقتی کتابش را عرضه می‌کند، خود را از آن بی نیاز می‌بیند، برای خواندنش وقت صرف نمی‌کند، ولی در مورد پیامبر و قرآن فرق می‌کرد، پیامبر برای خواندن قرآن، زیاد وقت می‌گذاشت. پیامبر به قرآن ایمان داشت ... آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ ... 💌 پیامبر، به آنچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده، ایمان آورده (و به تمام سخنان خود، کاملاً ایمان دارد.) (۲۸۵ بقره)

🔻یکی می‌گوید که من روزی نصف صفحۀ قرآن را می‌خوانم و فکر می‌کنم. شما خواندنِ قرآن را اضافه کن، فکر هم بکن، منافاتی ندارد؛ ولی فکر را خود قرآن باید بدهد. 🔸توجه، حس و حالی است ماورای توهمی که می‌کنیم. گاهی تعریف کردنش سخت است؛ توجه را خود خدای متعال باید عنایت کند. همین که تفرقۀ حواس و پراکندگی ذهن و تشتّت خیال نداشته باشیم، راه زیادی رفته‌ایم. بعد از آن، توجه نصیب انسان می‌شود و اوراد و اذکار او، وِرد واحد و ذکر واحد می‌شود. نباید در اجرا کم گذاشت؛ یعنی در کیفیت اشتغال و حتی کمّیت اشتغال به عبادات، آن‌هم قرآن و تلاوت قرآن. ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری

... فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ... 💌 پس هر قدر که شد، قرآن بخوانید. (۲۰ مُزَّمِّل)

قرآن و پیامبر صلوات‌الله علیه و آله، می‌خواهند مسلمانان را طوری تربیت کنند که، همه دست در دست هم بگذارند و متحد باشند، تا در برابر ابرقدرت‌ها و حاکمان سلاحی قوی داشته باشند. برعکس آن کاری است که استعمار به دنبالش است، اختلاف. آن‌هم گاهی با اصولی که فقط یک گروه به آن پای‌بندند. برای بالا رفتن باید کل طناب را گرفت نه رشته‌ها را. وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ «جَمِيعًا» وَلَا تَفَرَّقُوا (۱۰۳ آل‌عمران) 💌 و همگی به کل ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید!  مطالعه بیشتر 👈 ۲۰۸ بقره

علامه طباطبایی به سیدهادی محدّث: حلقه‌ی مفقوده‌ی قرآن، در ایران اسلامی، عدم فهم صحیح از آیات قرآن است. شما باید روی این کار وقت بگذارید تا مردم قرآن را درک کنند. وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُدَّكِر 💌 قطعاً قرآن را برای پندآموزی آسان کرده‌ایم، پس کسی هست که متذکّر شود؟ (۱۷ قمر)

از عوامل حسرت در قیامت، دوست است. دوست سبک زندگی آدم را تعیین می‌‌کند. وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا * یا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا * لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي ... 💌 روزی که هر بدکاری پشت دست‌هایش را گاز می‌گیرد و با حسرت می‌گوید: « کاش سبک زندگی‌ام را با پیامبر هماهنگ کرده بودم. ای وایِ من! کاش با فلانی دوست نمی‌شدم. با آن‌که تعلیمات قرآن به دستم رسیده بود، مرا از زندگی کردن طبق آن، منحرف کرد.» (۲۷ تا ۲۹ فُرقان)

💡 امیرالمومنین علیه‌السلام، در نهج‌البلاغه از خلفا با اصطلاح «فلانی» یاد می‌کند.

پرنده‌ی مادر، جوجه‌هایش را تا زمانی که بتوانند پرواز کنند، زیر بال و پرش می‌گیرد. بالش را باز و پهن می‌کند تا آن‌ها را تحت حمایت خود بگیرد. خدا به رسولش می‌گوید: تو كه قدرت پرواز داری، می‌توانی معراج بروی، اوج نگير، مردم را رها نكن. اينها را زير بال و پر بگير، تا اينها رشد بكنند، پر در بياورند و پرواز كردن ياد بگيرند؛ وقتی پر درآورند و پرواز كردن ياد گرفتند حالا آزادند. وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (۲۱۵ شعرا) 💌 و براى آن مؤمنانى كه تو را پيروى كرده‌اند، بال خود را فرو گستر.

💌 قدم‌های شیطان را دنبال نکنید. (۲۱ نور) همانا شيطان، راه‌هاى خود را برای شما آسان جلوه مى‌دهد، تا گره‌هاى محكم دين شما را يكى پس از ديگرى بگشايد. (خطبه ۱۲۱، نهج‌البلاغه) کار شیطان فقط وسوسه و دعوت است. ترساندن از فقر و مرگ، دستور و دعوت به زشتی، بازداشتن از یاد خدا، وعده و فریب دادن، زیبا نشان دادن کارهای بد و دنیا از مواردی است که او استفاده می‌کند. آیات مرتبط 👈 ۲۶۸ بقره، ۱۷۵ آل‌عمران، ۶۸ انعام، ۱۹ مجادله، ۳۹ حجر

وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا ... (۷۳ انبیا) 💌 و آن پیامبران را امامانی قرار داديم كه به فرمان ما هدايت مى‌كردند. امام، هدایت کننده‌ای است که با اراده و امر الهی، هدایت می‌کند. به محض خواست محقق می‌شود. یعنی اگر امام توجهی کند، تمام است. مثل انبیا که فقط راهنمایی و نصحیت کنند، نیست. بلکه دست خلق را گرفته و به حق می‌رساند. امر الهی در قرآن این‌طوری تعریف شده: إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (۸۲ یس) 💌 وقتی که خدا اراده چیزی را کند، همین بس كه مى‌گويد: «باش»؛ پس [بى‌درنگ‌] موجود مى‌شود. خوش به‌حال افرادی که با توجهی از جانب امام ‌علیه‌السلام، مس وجودشان طلا شده‌است.

مرگ چشیدنی ا‌ست، آن را مثل شربتی می‌چشیم. شربتی که از میوه‌ی درخت زندگی ماست. اگر خوبی کاشتیم، گواراست، و اگر بدی، تلخ. کسی از شربت گوارا بدش می‌آید؟ كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ 💌 همه طعم مرگ را «می‌چشند»، سپس شما را بسوی ما بازمی‌گردانند.(۵۷ عنکبوت)

اعمال بد ما باری هستند که در قیامت بار شدنش روی دوش‌مان را متوجه خواهیم شد. اگر دیگری را به بدی بکشانیم، بار او را هم به دوش خواهیم کشید. حرفی را می‌زنم که طرف دچار شبهه می‌شود و ممکن است مدت‌ها طول بکشد تا برایش حل شود، وسوسه‌ای می‌کنم، شرایط گناهی را فراهم می‌کنم، پیام، عکس یا فیلمی را می‌فرستم و ... بعضی‌وقت‌ها هر کاری می‌کنم نمی‌توانم کار خیری را انجام دهم، سنگینی و بی‌حالی زیادی دارم، حواسم به «بارها» باشد. 💌 و قطعاً بارهاى سنگین خودشان و بارهاى سنگین [ديگر] را با بارهاى گران خود به دوش خواهند کشید. (۱۳ عنکبوت) آیه‌ مرتبط 👈 ۸۵ نساء