#نقطه_اوج_انسانی۳ #تفسیر_قرآن_کریم #قرآن آیات دیگری از قرآن نیز ما را به این مطلب راهنمایی می کند که تا چه اندازه مقام #انسانیت ، رفیع و بلند مرتبه است. در یکی از این آیات خداوند انسان را دارای #امانات بزرگ الهی می داند که بر همه خلقت از این جهت برتری یافته است: «إِنَّا عَرَضنَا الأَمَانَةَ عَلى السمَوَتِ وَ الأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَينَ أَن يحْمِلْنهَا وَ أَشفَقْنَ مِنهَا وَ حَمَلَهَا الانسنُ إِنَّهُ كانَ ظلُوماً جَهُولاً» (احزاب، 72) «ما امانت را بر آسمانها و زمين و كوه‏ها عرضه داشتيم، آنها از حمل آن سر برتافتند، و از آن هراسيدند؛ امّا انسان آن را بر دوش كشيد؛ او بسيار ظالم و جاهل بود.» این امانت بزرگ الهی همان #ولایت و #خلافت_الهی است که بار #تعهد و #مسئولیت زیادی برای انسان دارد و به همین دلیل در انتهای آیه خداوند انسان را بسیار ستمگر و نادان خوانده؛ چون اهمیت این امانت را ندانسته و با کوتاهی در آن #ظلم زیادی به خود می کند. 📌آسمان بار امانت نتوانست کشید قرعه ی کار به نام من دیوانه زدند قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d