#زندگی_قرآنی #هدف یقینا دیدهایم افرادی را که در زندگی، هدفی ندارند و یا دنبال هدفهای موقّت و کوچک و بیارزش و به قول معروف: جلوتر از نوک بینی خود را نمیبینند. هر لحظه و ساعت و روزشان تکراری است، تکراری ملال آور و خسته کننده. نگاهشان به ساعت فقط برای گذشت زمان است و کارشان رساندن روز به شب و پایان دادن شب به صبحی دیگر. من چگونهام؟ هدفم در زندگی چیست؟ فکر کنیم... در این هیاهو و مشغلههای جدید و در برخی موارد سردرگمیهایی که در آن غرق میشویم، گاهی باید خلوت کرد، تنها شد، فکر کرد، در گذشتهها پرسه زد که... تا اینجای مسیر زندگیم چه به دست آورده و چه از دست دادهام؟ چه فرصتهایی را ساخته و چه موقعیتهایی را سوزاندهام؟ چون ممکن است این خلوتها و تفکرات و محاسبه نفسها، جرقّه ای برای شروع دوباره باشد. تا بتوانم دوباره آغاز شوم، آغازی پرقدرت، آغازی پرنشاط، آغازی پرامید و آغازی پر از آرامش. محاسباتی این چنین انسان را از غدّهای سرطانی و بدخیم که به حلقوم بسیاری از مردم چنگ زده نجات میدهد. درد مرگ آوری که نامش #روز_مرّگی یا روز، مرگی است که هر روزشان مردنی دوباره است. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d